วันอาทิตย์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2559

คำสารภาพครั้งที่4 ...หลงคิดผิดจนจิตตก...

คำสารภาพครั้งที่4 ...หลงคิดผิดจนจิตตก...




ณ โรงเรียนประจำเอกชนมีชื่อแห่งหนึ่ง... ซึ่งเป็นโรงเรียนสหศึกษา และอยู่ห่างจากตัวเมืองไปพอสมควร
โก้.. นักเรียนชายรุ่นพี่ที่ซ้ำชั้นมาแล้วกว่า2ปี แต่เนื่องจากพ่อของเขานั้นมีเส้นสายที่ดีทำให้ยังสามารถเสนอหน้าอยู่ในโรงเรียนนี้ได้อยู่ อีกทั้งยังตั้งตนเป็นหัวโจกของเหล่านักเรียนชาย.. ใครที่แข็งข้อจะต้องถูกเขาและพรรคพวกรุมทำร้ายร่ำไป หรือแค่บางครั้งหากว่าพวกเขาไม่สบอารมณ์กับใคร คนนั้นก็มีอันต้องพบกับความซวยแบบไม่มีเหตุผลทันที..





ยกตัวอย่างเช่น ลุง สม ซึ่งเป็นภารโรงเก่าแก่ของโรงเรียนแห่งนี้ แกอายุเกือบจะ 50 แล้วอาศัยอยู่ตัวคนเดียวที่กระท่อมเล็กๆท้ายโรงเรียน ลูกชายแกพึ่งจะเรียนจบมหาวิทยาลัยไป ส่วนเมียแกนั้นทิ้งแกไปตั้งแต่ลูกชายยังเล็ก – ลุงสมเป็นคนตัวเล็กผอมแห้ง ท่าทางอ่อนแถมยังสุภาพอ่อนน้อมกับทุกคน ทำให้กลายเป็นเหยื่อชั้นดีในการกลั่นแกล้งของเจ้าพวกเด็กเลว

ณ เวลาเลิกเรียนซึ่งเป็นเวลาพักผ่อนของนักเรียนทุกคน.. กลุ่มของ โก้ กำลังสุมหัวกันสูบบุหรี่และวางแผนชั่วร้ายกันอยู่ที่แปลงเกษตรหลังโรงเรียน
“วันนี้ เอาไม้กวาดมันไปหักเล่นดีกว่าว่ะ..”โรม เด็กหนุ่มหัวเกรียนซึ่งกำลังนั่งยองๆสูบบุหรี่ในชุดนักเรียนอยู่นั้นเสนอขึ้นมา 
“น่าสนใจๆ ”เจม เด็กหน้าตี๋ท่าทางเกเรอีกคนกล่าวขึ้นมา เขากำลังนับเงินที่ได้มาจากการไถ่น้องๆ ม 4 อยู่
“ครั้งก่อนแม่ง โคตรซื่อบื้ออะ ไปบอกอาจารย์ ศิริพร ว่าหนูแทะ โดนด่าเลย ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้แม่งจะโดนไล่ออกวันไหนเนอะ” มารวย เด็กชายอีกคนกล่าวสนับสนุนขึ้นมาด้วยเสียงหัวเราะ
“แล้วพี่ โก้ อยู่ไหนว่ะมึง?”เจมถามขึ้นมา เขาผละสายตาออกจากเงินจำนวนที่ไถ่มาได้หลังจากที่นับจำนวนเสร็จแล้ว
“หึหึ.. เฮียแก จัดเด็กใหม่แกอยู่อะ อยู่ในห้องน้ำมึงไปดูดิ”โรม ตอบกลับมาพร้อมทั้งโยนเศษบุหรี่ลงพื้นแบบไม่ใยดี ไม่แม้กระทั่งจะใช้เท้าเขี่ยเศษไฟที่ติดอยู่

“สัตว์ใครจะกล้า เดี๋ยวโดนแกต่อยทำไงละ”เจมรีบตอบกลับมา โก้เป็นคนที่รักพรรคพวกก็จริงแต่ถ้าใครขัดใจเขาหรือทำให้เขาไม่พอใจเมื่อไร ก็เตรียมตัวบรรลัยได้เลยไม่ว่าเป็นใครก็ตาม
“ฮ่าๆๆ กูว่างั้นแหละ เดี๋ยวพี่แกก็เสร็จแล้วมั้ง กูจะได้เสนอแนะไปแกล้งไอ้ภารโรงนั้นกัน”

ณ ห้องน้ำชายข้างๆกับสวนเกษตรหลังโรงเรียนซึ่งไม่ค่อยจะมีใครมาใช้บริการเท่าไหร่ เนื่องจากมันเป็นส่วนที่อยู่ลึกและค่อนข้างจะเปลี่ยว และที่สำคัญมันคือที่สุมหัวของพวกเด็กอันธพาลเสียด้วย.. ประตูด้านหน้ามีกระดาษเอสี่สีขาวแปะอยู่มีข้อความว่า “ชำรุดห้ามเข้า..”
ทว่าด้านในของห้องน้ำนั้น มีนักเรียนสองคน กำลังทำกิจกรรมบางอย่างกันอยู่..หน้าอ่างล้างหน้า...

“อ๊ะๆ.. อ๊ะ... พี่โก้คะ...อ๊า อ๊ะ ”สาวน้อยในชุดนักเรียนคอนแวนแขนยาวซึ่งหลุดรุ่มร่ามจากการถูกปลดออก ร้องเรียกชายหนุ่มซึ่งกำลังใช้ กล้วย ของเขาสอดกระแทกเธอจากด้านหลัง กระโปรงสีน้ำเงินเข้มถูกถลกขึ้นมาจนเห็นแก้มก้นขาวเนียนชัดเจน ผมสีดำซึ่งถูกรวบเป็นหางม้าไว้ตกลงมาปรกใบหน้าจนมิด..

“ว่าไงจ๊ะ.. ชอบไหมล่ะ..แบบนี้..”โก้.. หัวหน้าอันธพาลเอ่ยปากถาม พลางขยับเอวไปข้างหน้าอย่างรุนแรง เขามีผิวสีเข้มพร้อมด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่...
“ค่ะ.... อ๊างงง.. อ๊ะ...”เธอครางเสียงออกมาพร้อมทั้งก้มหน้าลงไป หน้าอกอวบอึ๋มซึ่งอยู่ภายใต้บราสีขาวย้อยโผล่ออกมาจากเสื้อนักเรียนเด้งสั่นไปมาตามจังหวะการถูกกระแทก

“โอเค.. ใกล้ละหนู..”โก้ให้สัญญาณพร้อมทั้งใช้ฝ่ามือตีที่แก้มก้นของเธอเบาๆ
“ค่ะ..อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊างงงง”
“อ๋า.. มาแล้วๆ”โก้ชัก ควย ออกมาฟาดลงบนแก้มก้นของเธอเบาๆ ก่อนที่จะพ่นน้ำเมือกข้นออกมาลงบนเนื้อก้นขาวๆ

“ออกมาไม่เยอะเท่าไหร่..”โก้ วิจารณ์พลางใส่กางเกงนักเรียนสอดเข็มขัดจัดเสื้อให้เรียบร้อย..และเดินออกจากห้องน้ำไปทันทีโดยไม่สนใจ สาวน้อยที่เขาพึ่งจะระบายความใคร่เมื่อครู่เลย

“พี่โก้ค่ะ... เช็ดให้หนูหน่อยสิ หนูเช็ดไม่ถึงค่ะ..”เธอตะโกนเรียก แต่เขาก็ไม่ตอบกลับมาเลย..

โก้เดินออกมาจากห้องน้ำและตรงเข้าไปหาพรรคพวกซึ่งกำลังสูบบุหรี่อยู่.. เมื่อทุกคน โก้เดินออกมาต่างก็รีบตรงกันเข้ามาจุดไฟบุหรี่ให้ราวกับเจ้าพ่อมาเฟียเดินทางมาเอง
“เป็นไงบ้างพี่”เจม ถามเป็นคนแรกพร้อมทั้งนวดไหล่ให้ลูกพี่เบาๆ
“เหนื่อยไหมครับ”โรม ไม่น้อยหน้าเข้ามานวดขาให้อย่างประจบสอพลอ
“พอเลยพวกมึง..ไปต่อได้เลย.. ไม่ฟิตเท่าไหร่ น่าจะโดนมาพอตัว เอายาคุมให้มันกินด้วยนะ.. กูรอนี้แหละ เร็วๆหน่อยล่ะ เดี๋ยวไปหาอะไรทำกันต่อ..” โก้ ปัดมือของเหล่าลูกน้องออกพร้อม ทั้งแจกของขวัญสุดพิเศษให้... ใช่แล้วล่ะ โก้ผู้นี้หลังจากที่เขาสัมผัสกามจากหญิงสาวจนหนำใจและเบื่อหน่ายแล้ว ก็มักจะถ่ายโอนให้ลูกน้องให้อิ่มหนำกันก่อนที่จะเลิกการติดต่อไป.. ครั้งนี้ก็เช่นกัน..

“ว่าแต่.. แม่งชื่ออะไรว่ะ.. ช่างเถอะ พวกมึงไปจัดการได้เลย”โก้ออกคำสั่งให้ลูกน้อง
“ครับพี่”ทั้งสามตอบแบบไม่คิด ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกระหายหิว ทั้งสามวิ่งตรงเข้าไปที่ห้องน้ำทันทีแบบไม่ต้องออกคำสั่งเพิ่มเติม... 

สุดท้ายก็มีเพียงเสียงกรี๊ดร้อง และเรียกชื่อ โก้ เท่านั้นที่ดังออกมาเพียงครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเงียบหายไป...และจบลงด้วยการที่ทั้งสามเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้า แฮปปี้.. ส่วนน้องผู้หญิงคนนั้นถูกโก้เดินเข้าไปบอกเลิกและบังคับให้กินยาคุมกำเนิด... ซ้ำยังถูกไถเงินจนหมดตัวอีกต่างหาก..

“วันนี้เก็บจากพวก ม 4 ได้เท่าไหร่ว่ะ”โก้ถามพร้อมพ่นควันบุหรี่ออกมา
“400 พี่”เจม ซึ่งเปรียบได้กับเหรัญญิกของกลุ่มตอบพร้อมทั้งมอบถุงเงินให้ลูกพี่
“เอาไปซื้อของกินกันปะคืนนี้.. เก็บไว้ที่มึงแหละ เจม”โก้ผลักถุงเงินกลับใส่มือลูกน้อง
“ครับพี่”เจมตอบ พร้อมทั้งแตะไหล่โรมเบาๆ “ไอ้โรมมีไอเดียหนุกๆอะพี่ เฮ้ย มึง บอกพี่โก้หน่อย”
“อ่อพี่ ไปแกล้ง ลุงภารโรงหลังโรงเรียนกัน ไปหักไม้กวาดมันเล่นอีก..”โรมเผลอแผนการออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“เออ.. แต่กูมีสนุกกว่านั้นว่ะ น้องๆ ฮ่าๆๆ”โก้ ดันผุดไอเดียสัปดนขึ้นมาได้ทันควัน.. เชาเดินนำลูกน้องไปทันทีเลยทั้งที่ยังไม่ได้อธิบายแผน
ทั้งสามเดินตามลูกพี่ไปด้วยความตื่นเต้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

ทั้งสี่คนมาถึงกับบริเวณใกล้ๆกับบ้านกระท่อมเล็กๆของลุง สม แล้ว... พวกเขาแอบอยู่หลังกำแพงเพื่อสังเกตการณ์ก่อน พื้นบริเวณนั้นเต็มไปด้วยกองใบไม้แห้งและกิ่งไม้แห้งซึ่งร่วงมาจากต้นไม้ใหญ่
“เฮ้ย มันอยู่ไหนว่ะเนี้ย”โก้ กระซิบถามพลางส่ายตามองหา
“นั้นไงพี่...นั่งสูบบุหรี่อยู่บนแคร่ แหม แม่งโคตรชิล”มารวยชี้พร้อมทั้งหัวเราะกิ๊กกั๊ก
“เออๆ มึงสองตัว ไอ้มารวย ไอ้เจม ไปก่อใบไม้แห้งสุมกันไว้เลยเร็ว..” โก้สั่งลูกน้องและจุดไฟบุหรี่ขึ้น
“ครับๆ”ทั้งสองรับคำสั่งและรีบลงไปเกลี่ยใบไม้ให้มารวมเป็นกองมากที่สุด.เมื่อได้ที่ต้องการแล้ว. โก้ก็ควักมือเรียกทั้งสองกลับมา และ โยนบุหรี่ซึ่งติดไฟอยู่นั้นลงบนกองไฟทันที

พรึ่บ...!! เพลิงสีส้มอ่อนลุกไหม้ขึ้นทันที. มันลุกลามอย่างรวดเร็วจนเกินคาด... 
ทั้งสี่หัวเราะขำขันกันพร้อมทั้งค่อยๆถอยออกมาจากกองเพลิง เสียงโวยวายของลุง สม ดังขึ้นด้วยความตกใจ แกรีบวิ่งมาที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็วด้วยร่างกายที่อ่อนแรง สองมือเหี่ยวๆและชาพยายามโกยดินจากพื้นขึ้นมาและโยนเข้าไปในกองเพลิงเพื่อที่จะดับไฟนั้นลง..

“โอ๊ย.. ไฟมา ได้ไงเนี้ย โอ๊ย..”ลุงสม วิตกกังวลอย่างหนัก แกเกือบจะล้มลงไปกับพื้นแล้วเมื่อไฟมันลามเข้ามาใกล้กว่าเดิม

“ลุงนี้ไม่ไหวเลยนะ..”โก้เดินออกมาจากกำแพง พร้อมทั้งเตะเศษดินใส่กองเพลิง เขาเรียกให้เพื่อนๆออกมาช่วยกันด้วย.. จนในที่สุด กองเพลิงก็ดับลง.. ลุงสมก้มลงหอบ แฮ่กๆ ออกมา ใบหน้าของแกเต็มไปด้วยเหงื่อ สีหน้าของแกยังคงวิตกอยู่

“ลุงสูบบุหรี่มาดิ ไฟเลยไหม้ลามเลย ใช่เปล่า”โก้ทำเป็นถาม พร้อมทั้งเดินข้ามเศษซากเพลิงตรงเข้ามาหาลุงสม ซึ่งยังคงก้มลงจับหัวเข่าอยู่
“อะไรครับ...แฮ่กๆๆ.. ผม...สูบบุหรี่อยู่ตรงบ้านครับ... ไหม้ตรงนี้..ไม่ได้หรอกครับ”ลุงพยายามตอบกลับอย่างสุภาพ

“กูบอกว่า.. มึงสูบก็ สูบสิว่ะ ไอ้แก่..”โก้ตวาดพร้อมทั้งใช้หมัดขวาตุ๋ยท้องลุง สม อย่างรุนแรง.. จนลุงสมทรุดลงไปกุมหน้าท้องอยู่ที่พื้น... “ว่าไง..”
“อย่าทำ... ผมเลยครับ.. ผมไม่ได้ทำครับ..”ลุงสมพยายามพูดด้วยเสียงที่อ่อนแรง แกหายใจแทบจะไม่ออกแล้วด้วยซ้ำ
“อะไรน่ะ... เฮ้ย พวกมึงดูผู้ใหญ่คนนี้ดิ ไม่รับผิดชอบเลยว่ะ.. สงสัยต้องสั่งสอนเพิ่มเติม ฮ่าๆๆๆ”โก้ เรียกพรรคพวกซึ่งยืนหัวเราะอยู่ด้านหลังเข้ามาร่วมวง.. เด็กเลวทั้งสี่เอาใบไม้แห้งและกิ่งไม้มาวางไว้บนร่างของลุง สม พร้อมทั้งเตะถีบกันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางเสียงโอดโอยขอร้องของหนุ่มใหญ่ผู้ไร้ทางสู้

“อย่าแกล้ง..ผมเลยครับ.. ผมขอร้องครับ...”ลุงสมยกมือไหว้ทั้งน้ำตา พร้อมทั้งพยายามป้องกันใบหน้าไว้

“1000 ไอ้สัตว์เรื่องจบ ไม่งั้นกูจะไปบอกครูว่ามึงสูบบุหรี่แล้วไฟไหม้ มึงเอางั้นเปล่าละ”โก้ ก้มลงมากระชากผมสีขาวแซมเทาของลุง สม ขึ้นมาพร้อมทั้งยื่นข้อเสนอสุดเลว

“ครับผม... เดี๋ยวผม..ไปเอาเงินในบ้านให้ครับ...”ลุงสมรับข้อเสนอและพยายามลุกขึ้นยืน..
“ยืนทำเหี้ยไร..”โก้ ถีบ ลุงสม ซึ่งพึ่งจะตั้งหลักยืนได้อย่างยากลำบาก ล้มลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง

“ไอ้โรม ไอ้มารวย ค้นบ้านเลยเจอเท่าไหร่เอาหมด เจม ไปดูต้นทางเลยมึง..”โก้แบ่งหน้าที่ให้ลูกน้อง
“อย่าเอาของผม..ไปหมดเลยครับ.. ขอเหลือให้ผม.กินข้าวได้ไหมครับ..”ลุงสมพยายามยกมือไหว้ขอร้องอีกครั้งแต่ก็ไร้ผลกับพวกเด็กเวรพวกนี้
“เงียบๆไป”

ไม่นาน โรม และ มารวย ก็ค้นหาเงินในกระท่อมของลุงสมเสร็จ.. พวกเขาเดินออกมาพร้อมทั้งบีบจมูกเล็กน้อย
“เหม็นชิบหายเลยว่ะ”มารวยตะโกนและรีบซอยเท้าออกมาให้ห่าง
“เออ.. ไอ้ทุเรศเอ๊ย..”โรม กระโดดถีบประตูไม้เก่าๆจนหลุดกระเด็นเข้าไปในตัวบ้านและรีบวิ่งตามมารวยไปติดๆ

ลุงสมหันไปมองบ้านด้วยสายตาอ่อนแรง แกพยายามกลั้นน้ำตาไว้และพยายามดึงสติกลับมาให้ได้มากที่สุด
“4500 อืม.. ขอนะลุงเดี๋ยวจะไม่บอกใคร..ไปละ.. ไว้เดือนหน้าจะมาหาอีกนะ เตรียมเงินไว้ด้วยละ ไอ้แก่..”โก้นับเงินพร้อมทั้ง ถีบหน้าของลุงสมอย่างรุนแรง จนแก หมดสติล้มลงไปกับพื้น

“ลูกพี่โคตรเจ๋ง.. นอกจากจะได้แกล้งแล้วยังได้เงินเพียบเลย ฮ่าฮ่า”มารวยชื่นชมผลงาน
“เออ.. เดี๋ยวเอาเงินนี้ไปซื้อ ของมาเล่นกัน”โก้ ยื่นเงินทั้งหมดให้ เจม
“ปะ..ไปเหอะๆ พวกมึงไปรอที่ห้องเลย บอกพี่เกล้าว่ากูจะพาหญิงไปห้องนะ”โก้ออกคำสั่งอีกครั้ง เหล่าลูกสมุนต่างยิ้มแบบรู้กัน ทั้งสามพยักหน้าและเดินตามลูกพี่ไปพร้อมด้วยเสียงพูดคุย ซ่อกแซ่ก ถึงผู้หญิงคนใหม่ของ โก้...

“นมใหญ่ ผิวไม่ขาวมาก แถมยังซิงด้วย...เด็กเรียนหน่อยๆมั้งพี่งคุยได้ สามวันเอง ว่าจะเย็ดวันนี้แหละ ไม่ได้ก็ต้องได้วะ ฮ่าฮ่าฮ่า ..”โก้อธิบายคร่าวๆพร้อมทั้งหัวเราะออกมา
“รอต่ออยู่นะพี่ ฮ่าฮ่า”โรม หัวเราะเสริมขึ้นมา โก้ดึงคอโรมเข้ามากอดพร้อมทั้งร่วมหัวเราะคลอไปด้วย
“เออได้เลย ไอ้น้องๆ พี่นี้มีแต่ให้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เดี๋ยวเบื่อก่อน น้องกูได้กันทุกคน ฮ่าฮ่าฮ่า”

โก้ แยกจากทั้งสามไปเมื่อมาถึงสนามกีฬาของโรงเรียน.. เขาตรงไปที่โรงอาหารซึ่งเป็นสถานที่ที่เขานัดเจอกับ สาวคนใหม่..
เธอนั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะด้านใน ... ผมสีดำยาวถึงกลางหลังถูกปล่อยสยายออกมาเนื่องจากเป็นเวลาเลิกเรียน.. ใบหน้าคมเข้มแบบสาวใต้ ส่วนหน้าอกนั้นไม่เกินบรรยายของโก้เลย.. สองเต้าเต่งตึงออกมาดึงเสื้อยืดคอกลมสีเหลืองให้ล้ำออกไปข้างหน้าอย่างชัดเจน..

โก้ค่อยๆเดินย่องเข้าไปข้างหลังเธอช้าๆ เขาใส่เสื้อไว้ในกางเกงเพื่อให้ดูเป็นเด็กเรียบร้อยมากขึ้น
“จ๊ะเอ๋..”โก้สะกิดไหล่เบาๆ และปรากฏกลายแบบเด็กหนุ่มน่ารัก

“ว้าย.. ตกใจหมดเลยพี่โก้..”เธอหันมามองผู้ทักทายด้วยอาการตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะกลายเป็นรอยยิ้มอันสดใส.. “มานานยังคะ”
“พึ่งมาเองค่ะน้อง เม พี่โก้ไปทำสวนมาอะค่ะ พอดีเห็นแปลงมันรกๆเลยไปจัดการหน่อย แหะๆ เหนื่อยเลย มีกลิ่นเหงื่อนิดๆ ด้วยไม่รุ้น้อง เม จะรังเกลียดไหม..”โก้ยิ้มแหะๆ และถือวิสาสะนั่งลงข้างๆ เม แบบรักษาระยะห่าง..

“ไม่หรอกค่ะพี่โก้.. แหมไม่ต้องนั่งไกลจากหนูก็ได้ไม่กัดหรอกค่ะ..”เม หัวเราะและยิ้มออกมาอย่างไร้เดียงสา.. แม้ว่าเธอจะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของโก้มาบ้าง.. แต่เมื่อเธอได้มาพบกับเขาและได้สัมผัสกับสิ่งที่เขาแสดงให้เธอเห็นนั้น ทำให้เธอเลือกที่จะเชื่อในอีกแบบหนึ่ง...

โก้ยิ้ม พร้อมทั้งเขยิบก้นเข้ามาใกล้ๆ เม สายตาของเขาจ้องมองหน้าอกของเธอแบบผ่านๆ พลางจิตนาการถึงตอนที่เขาจับมันคลึงเล่นไปมา.. “คร้าบ.. ขยับแล้ว.. ทำการบ้านวิชาอะไรอยู่คะ คนเก่ง”

“เลขจ้า.. จะเสร็จแล้วค่ะ”เม ตอบพร้อมทั้งขีดเส้นใต้ปิดประโยคสุดท้ายของหน้ากระดาษ “เสร็จแล้ว..”

“จ้า.. ไปไหนกันดีคะ..”โก้ถามลองเชิง ทั้งที่ในใจนั้นคือไปถึงตอนที่เสร็จกิจกับ เม แล้ว
“พี่โก้..นัดอ่า...เสนอเลย..ไม่งั้นน้องก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ”เมตอบ พร้อมทั้งหัวเราะเบาๆ

“อืม.. น้องเม ชอบดูหนังไหมครับ ”
“หนังแบบไหนอะค่ะ...”
“แล้วแต่แนวเลยอะครับ หนังผี หนังรัก อะไรแบบนี้อะครับ”
“อ่อ.. ดูได้ค่ะ.. แต่ไม่ได้ดูมานานแล้วล่ะ ตั้งแต่เปิดเทอมมาอะค่ะ”

โก้ผุดไอเดียนรกขึ้นได้ทันที... เขาทำทีเป็นหยิบสมุดการบ้านของ เม มาพลิกเปิดอ่านไปมาพร้อมทั้ง ถอนสีหน้าท้อแท้ออกมาให้เธอเห็นอย่างจงใจ
“เป็นอะไรค่ะ พี่โก้” เม เริกคิ้วขึ้นถามอย่างกังวล

“พี่โก้.. ว่าจะชวนน้องเมไปดูหนังที่ห้องพักพี่แหละครับ.. แต่พี่พึ่งจะนึกขึ้นมาได้ว่า มีการบ้านที่เหมือนกับของน้องเม นี้น่ะครับ..เฮ้อ.. สงสัยพี่จะไม่ได้พาน้องเมไปดูหนังแล้วมั้งครับเนี้ย แย่จังเลย เสียใจสุดๆ” โก้ ตอแหลด้วยเสียงเศร้า เขาก้มหน้าเล็กน้อยเพื่อความสมจริง ทั้งพยายามจะหลบตาเธอด้วย

“หอชายผู้หญิงเข้าไม่ได้ไม่ใช่เหรอค่ะพี่โก้”เม ถามขึ้นมาก่อน

“ครับ.. ปกติเข้าไม่ได้หรอกครับ แต่พอดีว่าพี่โก้สนิทกับพี่เกล้าซึ่งเป็นคนดูแลอะครับ พี่ขอเขาแล้วว่าอยากพาแฟนมาดูหนังหน่อย จะเซอร์ไพร์สแฟนอะครับ พี่เขาก็ให้ได้ครับ แต่พี่เสียดายมากเลย ที่จะไม่ได้พาน้องเมไป พลาดโอกาสความสุขของน้องเมเลย”โก้ถอนหายใจออกมา.. เม แตะไหล่เขาเบาๆ ด้วยสีหน้ากังวล ก่อนที่จะเอ่ยประโยค ซึ่งจะทำให้เธอเสียใจปนดีใจไปตลอดชีวิตออกมา

“เม ไปสอนการบ้านที่ห้องพี่โก้ก็ได้นะคะ เอ่อ แล้วก็ดูหนังก็ได้ค่ะ แต่คงต้องไม่เกิน สองทุ่มนะคะ เดี๋ยวหอหนูปิด..”

“ไม่รบกวนน้องเมเหรอครับ.. ถ้ารบกวนก็ไม่เป็นไรนะครับน้องเม.. พี่เกรง... ”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่โก้ พี่โก้ช่วยหนูมาตั้งหลายอย่างแล้ว อยากช่วยพี่บ้างเล็กๆน้อยอะค่ะ”
“ขอบคุณมากครับน้องเม.. สวยแล้วยังใจดีกับพี่อีก พี่โชคดีจังเลยที่มีน้องเมเป็นแฟน”

เมเขินหน้าแดงพร้อมทั้งตบไหล่โก้เบาๆ.. เธอหันหน้าหนีไปทางอื่นและยิ้มอย่างไร้เดียงสาออกมา.. ในขณะที่ภายใต้รอยยิ้มอันแสนอ่อนโยนของโก้นั้น.. กลับเต็มไปด้วยความวิตถารลามกเต็มรูปแบบ..


โก้พาเม ขึ้นไปบนห้องพักของตัวเอง พร้อมทั้งเริ่มเปิดหนังดูทันที.. โดยที่ไม่ได้พูดถึงเรื่องการบ้านเลย
“พี่โก้ ไม่ทำการบ้านเหรอค่ะ..”เมถาม ด้วยความเอะใจเล็กน้อย

“พี่ว่า.. ดูหนังกันก่อนดีกว่าครับ ผ่อนคลายกันดีกว่าเนอะ อีกอย่าง เมพึ่งจะทำการบ้านมาอะ จะให้มาเจอเรื่องเครียดๆอีกได้ไง.. พี่ไม่ยอมให้แฟนพี่มาเครียดหรอก แล้วก็นี้หนังใหม่เลยนะครับ น้องเมไม่เคยดูแน่ๆ เลยจริงไหมละครับ”โก้แถสด พร้อมทั้งคว้ามือของเมมากุมไว้อย่างแนบเนียน เมยิ้มและมองตามด้วยความรู้สึกแปลกๆ เธอไม่เคยถูกผู้ชายสัมผัสตัวขนาดนี้มาก่อน.. ที่สำคัญคือเธอไม่เคยอยู่ในห้องกับผู้ชายเพียงสองคนแบบนี้มาก่อนด้วย..

ทั้งสองนั่งดูหนังกันต่อไปอย่างนิ่งเงียบ โก้พยายามเขยิบตัวเข้าไปใกล้เมเรื่อยๆ แรกๆเมนั้นเขยิบหนีทีละนิด จนในที่สุดเธอก็ติดขอบห้องหนีไม่ได้.. จึงต้องยอมให้โก้โอบเอวไปแบบไม่เต็มใจ.. ก่อนที่ชายหนุ่มจะเลื่อนมือขึ้นมาโอบไหล่และเนียนห้อยมือลงมาโดน นม บางครั้ง

“พี่โก้คะ..หนูว่า.. ยังไม่เหมาะมั้งคะ..”เมพยายามทักท้วงถึงมือของโก้...
“ห้องมันหนาวอะครับน้องเม พี่โก้แค่พยายามจะสร้างบรรยากาศน่ะครับ น้องเมรู้สึกไม่ดีเหรอครับ พี่โก้ขอโทษนะครับ”โก้ รีบขอโพยอย่างรวดเร็วและดึงมือกลับมา เขาเขยิบห่างเธอออกไปพร้อมทั้งก้มหัวขอโทษเป็นระยะ.. จน เม เริ่มรู้สึกผิดที่พูดอย่างนั้นออกไป

“เม ไม่ได้หมายความว่าจะให้พี่ถอยไปขนาดนั้นค่ะพี่โก้..”
“พี่โก้เข้าใจครับ น้องเมคงจะได้ยินเรื่องแย่ๆของพี่มาจากคนอื่นๆเยอะ.. พี่ชินแล้วล่ะครับ คิดเสียว่าเป็นคำพูดของคนอื่น แต่พี่โก้แค่อยากกอดน้องเมในฐานะแฟนเฉยๆน่ะครับ ไม่นึกเลยว่าคนพูดของคนอื่นที่ลือกันจะมาทำร้ายพี่ได้ขนาดนี้..”โก้ทำทีกอดเข่าและก้มหน้าลงไปสะอื้นเสียงหลอกๆเบาๆ

เม เขยิบเข้ามาใกล้ๆโก้ทันที พร้อมทั้งเขย่าไหล่เขาเบาๆ
“พี่โก้คะ ไม่ได้อย่างนั้นค่ะ เม ไม่ได้เชื่อที่เขาพูดกันหรอก ไม่งั้นเมไม่ขึ้นมาบนห้องกับพี่โก้หรอกค่ะ”

โก้เงยหน้าขึ้นมาและโอบไหล่ เม เหมือนเดิม.. คราวนี้เธอไม่ขัดขืนแล้ว เขายิ้มให้เธอพร้อมทั้งขยับหน้าไปทางจอทีวี
“อย่าสนใจพี่เลยครับ ดูหนังต่อดีกว่า พี่ก็แค่น้อยใจตามประสาคนแก่ครับ..”
“เม ขอโทษนะคะ”

เมไม่ขยับหนีโก้อีกต่อไป ซ้ำยังเผลอซบไหล่ชายหนุ่มลงไปโดยไม่รู้ตัว ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นไปตามแผนการอันชั่วร้ายของเขาทั้งหมด รวมไปถึงฉากต่อไปของในหนังเรื่องที่พวกเขากำลังดูกันอยู่ด้วย
มันคือฉากจูบกันครั้งแรกระหว่างพระเอกและนางเอก
“น้อง เม ครับ. เอ่อ.. คือ พี่โก้อยากจะ.. เอ่อ..แบบ..ในหนัง...เอ่อ..คือ..”โก้พูดขอด้วยเสียงตะกุกตะกักพร้อมทั้งล่อกแลกใบหน้าไปมาอย่างคนประหม่า

เม ไม่ตอบอะไร เธอหันมามองหน้าเขาพร้อมทั้งหลับตาลงช้าๆ...เป็นการตอบตกลง

แผนสำเร็จจนเกือบจะถึงขั้นสุดท้ายแล้ว โก้ยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมาในขณะที่หญิงสาวผู้ไร้เดียงสาบริสุทธิ์กำลังหลับตาอยู่.. เขาแกล้งทำตัวสั่น และค่อยๆจูบ เม เบาๆด้วยความประหม่าจอมปลอม

“แหะๆ ครั้งแรกของพี่เลยครับ..”โก้ เกาหัว แก่กๆ พร้อมทั้งหัวเราะกลบเกลื่อนด้วยใบหน้าชวนขบขัน
เม หน้าแดงและพนักหน้าตอบเบาๆ ... เธอไม่ได้หันหน้ากับไปที่หน้าจอทีวีแล้วแต่กลับก้มลง..เนื่องจากวางตัวไม่ถูก..

โก้จับคาง เม เงยขึ้นมาและลงมือจูบเธออีกครั้ง.. คราวนี้เขาใส่ความเป็นกระทิงหนุ่มระเริงรักเข้าไป ลิ้นของชายหนุ่มถูกสอดใส่เข้าหาหญิงสาวนักจูบมือใหม่อย่างช่ำชอง.. แต่เธอเองก็ไม่ทันได้สังเกตกลับน้อมรับรอยจูบนั้นอย่างเต็มใจ ก่อนที่จะค่อยๆถูกดันลงไปกับพื้นช้าๆ.. จนโก้ขึ้นมาคร่อมตัวเธอได้สำเร็จ..

“พี่โก้ค่ะ..”เม หลับตาและเรียกชื่อเขาเบาๆ พลางใช้มือทั้งสองจับไหล่ชายหนุ่มแบบกึ่งดันออกไว้
“พี่รักเมนะคะ.”เขา ตอบกลับมาพร้อมทั้งเริกเสื้อยืดของเธอขึ้นมา จนเห็นชุดชั้นในสีขาวชัดเจน.. หน้าอกของเม ใหญ่มาก ประมาณคัพ D – เม พยายามดันเสื้อลงด้วยความเขินอายและโก้จับมือเธอไว้เบาๆ จนเธอหยุดไป

“เมรักพี่ไหม.”เขาถามพร้อมทั้งพยายามจ้องมองเธอ ซึ่งยังคงหลับตาหนีเขาอยู่
“รักค่ะ.. แต่ตอนนี้..ยัง..”เม ตอบด้วยเสียงสั่นกลัวประหม่าของจริง
“ให้พี่ได้ไหมค่ะ คนสวยของพี่”โก้ก้มลงมากระซิบข้างหูเธอ

“พี่โก้ค่ะ.”เม พยายามต่อรอง และริมฝีปากของโก้ได้ซุกไซร้อยู่บนต้นคอของเธอเรียบร้อยแล้ว
“พี่ขอนะคะ.. พี่จะดูแลหนูตลอดไปเลยนะคนเก่ง ถ้าพี่จบแล้วพี่จะขอหนูแต่งงานจริงๆนะ พี่รักหนูมากๆเลย”

เมไม่ตอบอะไรกลับมา..แต่เธอไม่ขัดขืนอะไรต่อไป..
โก้ปลดตะขอเสื้อในออกอย่างชำนาญ.. เต้านมทรงโตปรากฏต่อหน้าชายหนุ่มครั้งแรก หัวนมสีชมพู่อ่อนดูน่าดูดน่าเลีย.. โก้ไว้รอช้าเมื่อเห็นของอร่อยอยู่ตรงหน้า เขาจัดการใช้ลิ้นและริมฝีปากดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย จน เมแอ่นเอวขึ้นด้วยความเสียวอันแรกที่ถูกชายสัมผัสร่างกายเชิงเพศ.

“รักพี่โก้ไหมค่ะ..”โก้ถามขึ้นอีกครั้งในขณะที่กำลังดึงกางเกงขาสั้นของเมออก.. กางเกงในสีขาวแบบเด็กสาวดูมิดชิดเหมาะสมวัย.. 
“รักค่ะพี่โก้..”เม ตอบและเอาแขนคล้องคอเขาไว้ โก้ดึงกางเกงในของเธอออก เผยให้เห็นช่องแคบศักดิ์สิทธิ์ซึ่งยังไม่ถูกเรือลำใดเดินทางผ่านมาก่อน.. จนกระทั่งวันนี้

โก้ก้มลงจูบเม เพื่อดึงความสนใจ พร้อมทั้งถอดกางเกงออกอย่างรวดเร็ว.. และใช้ กล้วยสด ของตนซึ่งแข็งได้ที่แล้วถูไปมาที่บริเวณปากช่องเป็นการเตรียมพร้อม – ตัวของเมยังคงสั่น เธอเริ่มจะมีความกลัวเกิดขึ้นแล้ว กลัวเจ็บ กลัวท้อง และอีกมากมาย เธออยากจะหยุดตอนนี้ อยากจะเลิกตอนนี้เลย แต่ไม่ทันเสียแล้ว

“โอ๊ย.... พี่โก้ เจ็บ... โอ๊ย..อ๊อยยย เจ๊บค่ะ..”เม ตีหลังโก้เบาๆแต่รัวๆ เมื่อชายหนุ่มจัดการใช้ตอปิโดบุกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเธออย่างรวดเร็ว.. พรหมจรรย์ที่เก็บมากว่า 17 ปี ถูกพรากไปเรียบร้อยแล้ว โดยชายที่เธอคาดไม่ถึงว่าตัวจริงของเขาเป็นคนอย่างไร

“พี่รักเม นะ..”โก้กระซิบข้างหู และกระแทกเอวช้าๆ ข้างในของ เม ค่อนข้างฝืด เนื่องจากเธอยังไม่มีน้ำหล่อลื่นมากนัก และอารมณ์ของเธอก็ยังไม่ถึงจุดที่จะมีอารมณ์ร่วมด้วย มีแต่ความเจ็บปวดเท่านั้นที่เกิดขึ้นกับเธอ...

“พี่โก้ค่ะ.. เอาออกก่อน..ได้ไหมค่ะ..โอ๊ย.. เมเจ็บมากเลย..โอ๊ย..อ๊ะ..”เมพยายามขอร้อง แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจ เขาพยายามซอยต่อไป แม้ว่ามันจะฝืดเท่าไหร่ ..ไม่มีความเสียวเลยแม้แต่น้อยที่จะเกิดขึ้นกับหญิงสาว มีเพียงแต่ความทรมานและความแสบปวดเท่านั้น..

“นิดนึงค่ะ นิดนึงนะ ทนหน่อยนะคนเก่งของพี่..”โก้ปลอบ เขารู้สึกหงุดหงิดในใจเล็กน้อย เนื่องจากเขาก็เริ่มเจ็บแล้วเหมือนกัน – พลางคิดในใจว่า ทำไมยัยนี้ไม่มีน้ำซักที

เม เริ่มสะอื้นเสียงออกมา.. เธอไม่เรียกชื่อเขาหรือพูดอะไรออกมาอีกแล้ว น้ำตาใสๆไหลออกมาเป็นสายเธอกุมใบหน้าไว้จนมิดชิด ..
“น้องเมครับ..”โก้แสร้งทำเป็นเรียก
เมไม่ตอบอะไร..

โก้ตัดสินใจ ชักของตัวเองออกมาก่อน.. คราบเลือดพรหมจรรย์เอ่อล้นออกมาจากร่องของ เม และติดที่ลำควยของโก้เล็กน้อย.. เขารีบมาโอบกอดเธอไว้และจับหัวของเธอมาซบที่อกของเขา

“โอ้... คนเก่งของพี่.. พี่ขอโทษนะคะ”
“ฮือ.. พี่โก้อะ.. หนูบอกให้หยุด..พี่โก้..ไม่หยุดเลย..แสบมากเลยค่ะ...”เม ก้มหน้าร้องไห้อย่างเสียขวัญ..เธอรู้สึกแย่ทั้งกายและใจ.. เพราะความรู้สึกเพียงชั่ววูบ.. ทำให้เธอต้องเสียความสาวไป

“โอ๋ๆๆ พี่ขอโทษนะ น้องเม พี่รู้สึกผิดมากเลย..”โก้ กอดเม ไว้แน่นขึ้นพร้อมทั้งแสร้งบีบน้ำตาออกมา
“หนูครั้งแรกอะพี่.. ”

“พี่ก็ครั้งแรกเหมือนกันครับน้องเม..เราต่างเป็นครั้งแรกของกันและกัน.. เราจะไม่ทิ้งกันเนอะ ที่รัก”โก้ หยอดคำหวานชวนเชื่อพร้อมทั้งหอมแก้ม เม ในจังหวะที่จิตใจของหญิงสาวกำลังอ่อนแอ
“ค่ะ.. เมรักพี่นะ พี่โก้..”เม ยื่นหน้าเข้าไปมอบจุมพิตให้กับเขาอย่างจริงใจและอ่อนโยน...

(ทำไมมันง่ายแบบนี้ว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า โคตรจะง่ายเลยว่ะ กูจะฟันอีนี้ให้หนำใจแล้วก็ส่งไปให้ลูกน้องกินต่อ อีโง่เอ๊ย น่าจะเก็บหีสดๆซิงๆไว้ให้คนดีๆแท้ๆฮ่าฮ่าฮ่า)


1เดือนต่อมา ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว.. 


ณ ห้องของโก้... ยามบ่าย
“อ๊ะ... อ๊ะๆๆๆ อ๊ะ.. อื้มมม เสียวมากเลย..อื้ม.. อ๊ะ..”เสียงอ่อนหวานของหญิงสาวซึ่งกำลังขึ้นควบขย่มตอให้ชายหนุ่มอยู่ ครางหลงออกมา หน้าอกคัพ D ของเธอส่ายเด้งขึ้นลงไปมา ตามจังหวะที่เธอขย่มเอว


“อ่า.. เยี่ยมเลย..”โก้ซึ่งเป็นผู้ชายที่กำลังถูกขย่มอยู่เอ่อชม พลางลูบเต้านมขนาดใหญ่ตรงหน้าเล่นอย่างเมามัน เมื่อเดือนก่อนนั้นเขาใฝ่ฝันถึงมันมาตลอด แต่ทุกวันนี้..เขาสามารถสัมผัสมันได้ทุกวัน และจะทำอะไรกับมันมากกว่านั้นก็ได้

เม.. ยอมมีเซ็กส์กับโก้เกือบจะถูกวันตามคำขอร้องของชายหนุ่ม.. เขาเริ่มสอนเธอให้เป็นงานมากขึ้น จนเธอสามารถที่จะบริการให้เขาพอใจได้ตามที่ต้องการ..
“โม๊คให้พี่หน่อยสิ เม.. อย่าให้โดนฟันอย่างที่สอนไปละ”โก้ ออกคำสั่งแบะหยิบบุหรี่มาจุดสูบอย่างสบายอารมณ์

“ค่ะ..”เม ตอบรับ และค่อยๆ ยกเอวขึ้นมา ให้ ควย ของโก้ซึ่งเธอพึ่งจะขย่มไปเมื่อครู่หลุดออกมา หญิงสาวถอยลงไปที่ระหว่างขาของเขาและจัดการใช้ปากบริการให้อย่างตั้งใจ

“อ่า.. อย่างงั้นสิ....เยี่ยม อีหนู..”
เม ก้มหน้าลง ใช้ปากดูดควยของโก้ขึ้นลงอย่างเก้งกั้งๆ เนื่องจากเธอยังเป็นมือใหม่สำหรับเรื่องนี้..
“อื้ม.. อุ๊บ.. เฮ้ย... เอาปากออกมาเลย...” บางอย่างทำให้กามอารมณ์อันเพลิดเพลินของโก้สะดุดหยุดลง.. ฟันของเม เผลอไปโดนเข้ากับ ของ ของเขานั้นเอง

“พี่.. เมขอโทษค่ะ.. ”เม ถอนปากออกมาและรีบขอโทษด้วยอาการตื่นตระหนก 
“มาใกล้ๆพี่ครับ...”โก้เอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ พร้อมทั้งควักมือเรียกเมให้เข้ามาใกล้ๆ เม ยื่นหน้าเข้ามาหาเขาช้าๆ พร้อมทั้งหลับตาลง.. ขบฟันกรามไว้จนเห็นเป็นสัน

เพี๊ยะ!!! อุ้งมือขวาของโก้ ปะทะเข้ากับแก้มซ้ายนวลๆของเม จนใบหน้าของเธอสะบัดร่วงลงไป.. หญิงสาวรีบตั้งตัวขึ้นมานั่งและกุมใบหน้าไว้ ดวงตาของเธอมีน้ำตาคลอเล็กน้อย..

“พี่สอนว่าอะไร..”โก้ ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ห้ามโดนฟันค่ะ..”เมก้มหน้าตอบเสียงค่อย..
“ครับ.. ไม่จำเลย .. พี่ทำเกินไปไหม”
“ไม่ค่ะ.. หนูผิดเอง ขอโทษนะคะ”เมก้มลงกราบบริเวณหน้าอกของโก้ พร้อมทั้งหยดน้ำตาบางๆ

“ถ้ามีเวลาขอโทษ.. ก็ควรจะไปฝึกทำให้ได้นะ”โก้ ผลักหัวเม ทิ้งไป และลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ซึ่งดังขึ้นมาได้พักหนึ่งแล้ว

[ว่าไง เจม]
[พี่โก้ๆ ว่างยังครับพี่.. ไปไถเงินไอ้ภารโรงกัน]
[เออ จริงด้วยว่ะ.. วันนี้หว่า รีบไปไถก่อนแม่งจะเอาเงินไปซื้อเหล้าดีกว่า]
[ครับพี่ พวกผมมาครบละ เดี๋ยวรอที่แปลงผักนะพี่ ตื่นเต้นโคตรๆ]
[พวกมึงใจเย็นฮ่าๆ เดี๋ยวกูไปนะ คิดอะไรสนุกไว้ด้วยล่ะ]
[ครับพี่]

โก้เดินไปหยิบเสื้อยืดสีเทามาสวมใส่พร้อมทั้งรูดซิบกางเกงกลับให้เรียบร้อย
“แต่งตัวสิ เดี่ยวพี่จะพาไปทำอะไรสนุกๆ”เขาหันไปบอกเม ซึ่งยังคงนอนกุมใบหน้าตนเองอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า

“เม..มีเรียนตอน...” เม ชะงักทันทีเมื่อโก้ถลึงตามองมา..”เข้าใจแล้วค่ะ..”
เมรีบลุกขึ้นไปแต่งตัวอย่างรวดเร็ว... เธอคว้าชุดนักเรียนมาสวมใส่ติดกระดุมจนครบจากนั้นจึงสวมกระโปรงเข้าไปติดตะขอและรีบเดินไปหาโก้ทันที
“ปะ ไปกันเถอะ สุดสวยของพี่..” โก้ จูบปากเธอเบาๆ และคว้าไหล่เธอมาโอบไว้ จากนั้นจึงเดินออกจากห้องพักของตนไป


โก้และเม มารวมตัวกับ มารวย เจม และโรมเรียบร้อยที่แปลงผักหลังโรงเรียน – สมุนทั้งสามมองมาที่ เม และหันไปยิ้มกันเองอย่างเข้าใจกัน – อาหารกำลังจะตกมาถึงท้องเราแล้ว

“เอาละ ใครเสนออะไรบ้าง..”โก้ถามพลางขยำนม เม เล่นไปพลางต่อหน้าลูกน้องซึ่งจ้องมองตาเป็นมัน
“ไถ ตังแล้วเอาใบไม้ไปโยนเล่นในบ้านมันดีกว่า ฮ่าฮ่า..”โรมเสนออกมา ในขณะที่สายตาของเขาไม่ได้ละไปจากเต้านมที่หยุบหยับไปมาของเมเลย..

“มองไรว่ะ โรม..”โก้ถาม พลางปลดกระดุกเสื้อบริเวณหน้าอกของ เม ออก.. หญิงสาวก้มหน้าหนีแต่ไม่กล้าขัดขืน..”จับปะ?”
“จะดีเหรอพี่”โรมแสร้งถามเป็นพิธี พลางขยำมือวอร์มอัพไปมา

“เออ... จริงสิ ให้เพื่อนพี่จับนมหนูได้ไหมเม.. ได้ไหม...”โก้หันไปถามเชิงขมขู่.. เม ทำได้เพียงพยักหน้าแบบไม่ยินยอม
โรมไม่รอช้า เขายื่นมือเข้ามา บีบเค้นหน้าอกของเมเล่นอย่างเมามัว..

“พวกมึงด้วย. ตามสบาย เนอะเม”โก้ชักชวนให้อีกสองคนมาร่วมวง
“ขอบคุณครับพี่...” 
ทั้งสามวาดมือลวมลามหน้าอกหน้าใจของ เม อย่างมันมือ.

“เอาละๆ พอก่อน..เดี๋ยวไว้คืนนี้..ว่ากันใหม่ ไปเอาเงินของพวกเรากันดีกว่า”โก้ ปัดมือของน้องๆออก เพื่อให้กลับมาสนใจกับเป้าหมายของเขาจริงๆ
“รับทราบครับ..”


ทั้ง 4 รวมถึงเม ด้วยมาแอบที่กำแพงที่เดิม.. เพื่อสังเกตการณ์.. และลุง สม เอง แกก็นั่งสูบบุหรี่ของแกอยู่ที่แคร่ข้างกระท่อมเช่นกัน...

“กูนึกอะไรออกแล้ว.. หึหึหึ”โก้ ผุดไอเดียนรกขึ้นมาอีกครั้ง เขาดึงเสื้อนักเรียนของเมออกอย่างรุนแรง จนกระดุมฉีกขาดกระจายหมด.. เมเอามือกอดหน้าอกไว้ปกปิดยกทรงและเต้านมของตน..

“เอาจริงเหรอพี่โคตรเด็ดอะ.”เจม ทึ่งกับความคิดของลูกพี่ และเห็นด้วยอย่างสุดใจ
“เม.. เดินไปหาลุงภารโรงนั้นนะ แล้วก็ยั่วมัน.. ถ้าโดนมันปล้ำเดี๋ยวพี่จะโผล่ไปช่วยกันโอเคไหม”โก้ พูดอธิบายแบบสั่งพร้อมทั้งตบไหล่ เม เบาๆ สาวน้อยไม่มีทางเลือกอีกเช่นเคย นอกจากพยักหน้าทำตาม
“มันแน่ๆ งานนี้ฮ่าๆ”มารวย ปิดปากกลั้นขำ
“ไปเลยๆ อย่าให้มันเห็นก่อนละ”โก้ผลักเมออกไปเบาๆ

เมเดินออกไปจากกำแพงช้าๆ ตัวสั่นเทา เธอพยายามก้าวเท้าให้เบาที่สุดเพื่อที่ลุงสม ซึ่งกำลังเพลิดเพลินกับการสูบบุหรี่และเพลงของปูพงษ์สิทธิ์ จะได้ไม่ทันรู้ตัว

หัวใจร่ำมันร้อง ว่าเหนื่อย เหลือร้าย เจ้านาย เจ้าขา

“มีแต่เธอสม่ำ เสมอออ ... เอ๋!?”ลุงสมซึ่งกำลังคลอเพลงตามอยู่ หันควับกลับไปมองเมื่อได้ยินเสียงบางอย่างกระทบกับใบไม้แห้ง.. และภาพนั้นทำให้ลุงอายุเกือบ50หัวใจเกือบวาย .. หน้าของแกแดงขึ้นอย่างรวดเร็ว เลือกถูกสูบฉีดอย่างรวดเร็วราวกับหัวสูบของรถบิ๊กไบค์..

“นะ..หนู..ครับ มาทำอะไร..แบบนี้ครับ..”ลุง สม เกือบปล่อยบุหรี่ตกพื้นไป.. เมื่อแกเห็น เม ในสภาพท่อนบนมีแต่เสื้อชั้นในและกำลังตรงมาที่เขา

“ลุงค่ะ... อยากทำกับหนูไหม..”เม เดินเข้ามานั่งข้างๆ พร้อมทั้งยั่วยวนด้วยเสียงออดอ้อน เขาปลดยกทรงลงเล็กน้อยเมื่อให้เห็นเต้าชัดขึ้น..
ลุงสม ถอยออกที่ละนิด พร้อมทั้งมองไปรอบๆ แต่ เม เองก็ขยับตาม.. แม้เธอจะไม่อยากทำแบบนี้เท่าไหร่ แต่เธอก็ต้องยอมทำตาม.. มิเช่นนั้นอาจถูกโก้ ทำร้ายได้..

“ลุงค่ะ..ไม่อยากเหรอ.. หนูทำได้หลายท่าเลยนะคะ...”เม ใช้มือลูบไปที่เป้าของลุงสมซึ่งเริ่มจะแข็งแล้วเบาๆ พลางคลึงนวดให้ ควยตั้งเป็นรูป 

“ไม่ดีนะครับ...หนู รีบหาเสื้อใส่ดีกว่าครับ.. เดี๋ยวลุง..ไปหามาให้..” ลุงสมรีบผละออกจากเมและวิ่งเข้าบ้านแกไปหาเสื้อผ้ามาให้เมอย่างรวดเร็ว.--. แกกลับออกมาพร้อมด้วยเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเก่าๆ

ทว่า... คนที่รอแกอยู่หน้าบ้านนั้น ไม่ได้มีแค่ เม คนเดียว เสียแล้ว...
“ตังพวกกูละ ไอ้แก่..”โก้ เอ่ยถามพร้อมทั้งพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าลุง สมซึ่งกำลังตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า แกมองไปรอบๆเพื่อหาเม.. และก็พบเธอหลบอยู่ข้างหลัง โก้..

“เอ่อคือ... ผม... เอ่อ..”ลุง สม ไม่ทันพูดจบแกก็ถูกโก้ถีบเข้าที่ท้องอย่างจัง จนลงไปนอนที่พื้นอีกครั้ง เมเบือนหน้าหนีกับภาพตรงหน้า... เธออยากจะเดินหนีออกจากความรุนแรงตรงนี้ด้วยซ้ำ ถ้าหากว่าทำได้

“โรม เจม ค้นบ้าน มารวยไปหาของขวัญมาให้แกหน่อย..”โก้ออกคำสั่ง พร้อมทั้งใช้เท้าเตะใบไม้แห้งใส่ลุงสมซึ่งนอนโอดโอยด้วยความเจ็บปวดอยู่

โรมและเจม ตรงเข้าไปบ้านของลุง สม เจม กระชากประตูไม้เก่าๆที่พึ่งจะซ่อมเสร็จไม่นานนี้ ออกจนหลุดพังไปอีกครั้ง –ทั้งสองเข้าไปค้นหาเงินมาและก็ได้ติดตัวกลับมากว่า 5000บาท เลยทีเดียว...
“โอ้โห ตังเยอะนี้หว่าลุง ไม่แบ่งกันมังว่ะ.. ไม่มีน้ำใจเลย”โก้ตบหน้าลุงสมเล่นเบาๆ พลางหัวเราะสนุกสนานกับเพื่อน

“นั้นส่วน..ของลูกชายผมครับ...ขอละครับ..คุณครับ”ลุงสมพยายามพนมมือขอ แกตัวสั่นด้วยความกลัวและพยายามตะกายร่างกายขึ้นมานั่งหรือยืนให้ได้..

“อะไร..อันนี้ของกู... ไม่ได้มาขอฟรีนะเฮ้ย.. มารวยเว้ย จัดของขวัญให้ลุงแกหน่อย”โก้ หันไปสั่งและส่งเงินในเมถือไว้ก่อน

มารวยจัดการโยนใบไม้แห้งและเศษกิ่งไม้เข้าไปในบ้านของลุงสม... โรมและเจมก็มาช่วยกันด้วย โก้มองดูด้วยความสะใจพลางหัวเราะออกมา
“นี้ไงลุง..แลกเปลี่ยนกัน ลุงมาซื้อใบไม้พวกเรา เราก็ขายให้ไง ไม่พอใจหรือไง ฮ่าๆๆๆ”หัวโจกของโฉดหัวเราะร่าในความชั่วช้า ลุงสมได้แต่ก้มหน้าโดยที่ไม่สามารถตอบโต้อะไรได้เลย แกไม่ทำ..แม้แต่จะโกรธแค้นด้วยซ้ำ แกเพียงแค่เสียใจ เท่านั้น.. ช่างอ่อนแอ

“เฮ้ยปะ.. ใบไม้เยอะไปละ ให้เงินมาแค่ 5000 ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เดี๋ยวเก็บเพิ่มซะดีมั้ง”โก้ตะโกนสั่งพร้อมทั้งควักมือเรียกลูกน้องให้เดินกลับ..

“เดี๋ยวก่อนครับ...”ลุงสมเงยหน้าขึ้นมาเรียกให้ พวกเขาหยุดชะงักไว้ก่อน

“อะไรมึง..อยากได้ใบไม้อีกเหรอ.. ไปหาเงินมาจ่าย..”โก้หันมามองกดลงและเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา
ลุง สม ชูมือซึ่งกำเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินไว้อยู่ขึ้นมา.. และพยายามลุกตรงเข้าไปกลุ่มเด็กพวกนั้น

“อย่างน้อย..ก็ขอให้..เอาเสื้อ..ไปใส่ให้คุณหนูผู้หญิง..ก่อนนะครับคุณ....อากาศหนาว...มันจะไม่ดีนะครับ..เดี๋ยวหนูจะไม่สบายเอา...”ลุง สม เผยลุงประสงค์ตั้งตรง..— พรรคพวกของโก้ต่างระเบิดเสียงหัวเราะเย้ยหยันให้กับการกระทำดังกล่าว โก้เดินไปกระชากเสื้อตัวนั้นมาจากมือของลุงสม พร้อมทั้งลูบผมของผู้อาวุโสเบาๆอย่างไร้ซึ่งสัมมาคารวะ

“ชอบมันเหรอ?”เขาเอ่ยถามเบาๆ
“ไม่..ใชเรื่อง..อย่างว่าครับคุณ... ผมแค่ไม...อยากให้...นักเรียนเป็นหวัด”ลุง สม ตอบแบบไม่สมตาด้วยเสียงสั่นเครือ

“อ๋อ เหรอ.. อย่างนั้นเองเหรอ พ่อคนดี...”โก้เลียนเสียงสูงล้อเล่นและหันไปมองพรรคพวก..ก่อนที่จะพยักหน้าเป็นอันรู้กัน

ทั้งสามตรงเข้ามาจับแขนจับขาของลุงสมไว้..

“จะ..จะทำอะไรผมครับ...”ลุงสม ไม่อาจดิ้นขัดขืนได้ แกกลัวมากจนทำอะไรไม่ถูก
“ก็ลุงเป็นคนดีไม่ใช่เหรอ. ดูสิจะดีได้สักกี่น้ำ..”โก้ถกกางเกง เล ของลุงสมลง พรวด เดียว จน หนอนน้อยแก่ๆ ของลุง สม โผล่ออกมา.. มันเหี่ยวลงและยังไม่แข็งดี สภาพของลุงแกนั้นบ่งบอกได้เลยว่าไม่ค่อยผ่านศึกมาเท่าไหร่

“ฮ่าๆๆ พึ่งเคยเห็นของคนแก่”โรมหัวเราะ พร้อมทั้งกดขาของลุง สม ไว้
“ฮาดีๆ”เจมเสริม

“เม มานี้…ให้ไวเลย”โก้ซึ่งกดไหล่ลุงสมอยู่..ตระโกนเรียกเม ซึ่งถอยห่างออกไปพอสมควร.. เธอไม่อยากจะทนกับไอ้พวกเลวทรามพวกนี้แล้ว.. รังแกผู้หญิงและคนแก่ คงจะเป็นงานถนัดชั้นดีของพวกมันเลย
เม ค่อยๆเดินมาช้าอย่างไม่รู้ชาตะกรรม แต่แค่ว่ามันต้องเลวร้ายและทุเรศมากแน่ๆ 

“ลุงอยากเย็ดเด็กเปล่า.. เนี้ยๆลุงคนนี้อย่างเด็ดนะ นมอย่างใหญ่โยกควยอย่างเก่ง ลองได้นะ..ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”โก้หัวเราะพลางดึงแขน เม ให้ลงมานั่งข้างๆ

“อย่าทำคุณหนู..เขาเลยครับ..คุณ... ทำแค่ผมก็พอแล้วครับ..”ลุงสมหันหน้าหนีไม่มอง เม ซึ่งถูกโก้กระชากชุดชั้นในออกไปเรียบร้อยแล้ว เต้าเปลือยเปล่าห้อยลงเป็นทรงคล้ายผลส้มโอ มือสาวเอามือกอดทาบปกปิดไว้ แต่ก็ถูกชายโฉดจับดึงออก.. จนเต้าทั้งสองนั้นปรากฏชัดขาดสิ่งปิดบัง...

“เม.. จะทำยังไงให้มันแข็งดี...”โก้หลังไปถาม ท่ามกลางเสียงหัวเราะ หึหึ ของพรรคพวกทั้งสามที่จะได้ดูโชว์พิสดารแบบเกาะขอบเวที
“โม๊คควยปะพี่.. คืนความสุขให้ลุงแกหน่อย”รวยเสนอขึ้นมา เพื่อนๆต่างเห็นด้วย..

“เข้าท่าๆ”โก้รับข้อเสนอพร้อมทั้งกดหัวเม ลงไป ที่เป้าของลุงสม.. สาวน้อยพยายามขืนเกร็งลำคอไว้..โก้เลยตบซ้ำลงไปให้เธอก้มลงไปเร็วๆ..สุดท้ายเมก็ไม่อาจจะขืนได้...หนอนน้อยของลุงสมพาดอยู่ที่ริมฝีปากของ เม ซึ่งเม้มไว้แน่น..

“อม เข้าไปสิอย่าลีลา จะได้รีบๆกลับ..”โก้ตบหัวเม อีกครั้งพร้อมทั้งสั่งด้วยเสียงไม่สบอารมณ์ – เมยอมเปิดปากและค่อยๆ อม.. ของลุงสมเข้าไป

“ยี้....”เจมอุทาน ด้วยเสียงขบขันเชิงล้อเล่น
“เป็นไงวะ ควยของแก่.. แม่งน่าหยะแหยงว่ะ”มารวยเอ่ยเสริม

ลุงสมหลับตาแน่นสนิท แกไม่ส่งเสียงร้องอะไรออกมาเลย.. ในขณะที่ ควยเหี่ยวๆ ของแก..เริ่มที่จะแข็งตัวแล้วที่ละนิด เมื่อถูกสาววัยละอ่อนคราวลูกใช้ปากบริการเพลงรักให้อย่างนุ่มนวล.. ความอบอุ่นที่ลุงแกไม่ได้สัมผัสมานานกว่า 30ปี.. เต้านมนุ่มกลมของหญิงสาวที่ตกลงบนต้นขาของชายชราทำให้หัวใจของเขาซู่ซ่า เบิกบานอีกครั้งแบบไม่รู้ตัว...

“กูรู้และ.. 5000 นี้ค่าให้ เม โม๊คควยให้นะลุง”โก้พึ่งนึกออกถึงเหตุผลส้นตีนๆที่จะเอาข่มขู่ลุง สม

“เอาแตกเลยปะ พี่..”เจมถาม เขาเอื้อมมือไปจับนมของ เม ซึ่งห้อยชนกับขาของลุงสมเล่นไปพลางด้วย
“ดูก่อน ว่าลุงคนเก่งของเราจะทนได้แค่ไหน ฮ่าฮ่าฮ่า”โก้หัวเราะเสริม

เม ก้มหน้าลงและใช้ปากโม๊คเรื่อยๆแบบไม่เร่งรีบ.. เธอหลับตาไม่มองภาพตรงหน้าและพยายามไม่คิดถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่.. เธอเคยอมให้ผู้ชายคนเดียว..ผู้ชายคนแรกของเธอที่เธอเคยไว้ใจ พี่โก้ที่เคยเป็นคนที่แสนดีเมื่อหนึ่งเดือน แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนไปแล้ว กลายเป็นไอ้โก้ ที่ใครๆเขาลือกัน เธอนึกเสียใจ พลาดแต่ก็ไม่มีทางถอยกลับมาได้อีกแล้ว เพราะ ไอ้พวกนี้มันคงจะตามราวีเธอไปเรื่อยๆ จนกว่ามันจะหนำใจ

“หนูครับ..”ลุงสม เผลอเรียก เม ออกมา..เมื่อแกดันไปมีอารมณ์ร่วมกับความรู้สึกดีๆนี้เสียได้ ทำให้พวกโก้ยิ่งขำกันเข้าใหญ่..
“ลุงเงี่ยนแล้วว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า”โรมซึ่งจับนม เม เล่นอยู่ เอ่ยขึ้นมา

โก้ กดหัวเม เร่งให้โม๊คเร็วๆขึ้น...เม หลับตาแน่นสนิทไม่เปล่งเสียงใดๆออกมา แม้ว่ามันจะรู้สึกอึดอัดและอยากสำลักมากแค่ไหนก็ตาม เมื่อหัวควยของลุงสมนั้น เข้าไปกระแทกกับคอหอยของเธอ...

“เจม มึงลูบกางเกงในมันสิ..”โก้สั่งพลางกดหัว เม เร่งต่อไปเรื่อยๆ จนน้ำตาหยดเล็กๆเล็ดออกมาจากเปลือกตาที่ปิดสนิทอยู่ของเม
เจมรับคำสั่งลูกพี่ และจัดการทำตามอย่างไม่รอรี.. เขาใช้นิ้วปาดขึ้นมาตามร่องขาและไปหยุดวนที่ตรงกลาง.. ก็พบว่า.. มีน้ำแฉะๆซึมออกมาจากกางเกงในของ เม

“พี่.. อีนี้สงสัยจะเงี่ยนเหมือนกัน.. มีน้ำเงี่ยนด้วยครับ”โรมรายงานผล และใช้นิ้วเขี่ยเล่นวนๆ จุดสงวนของเม

“ซะงั้น ฮ่าๆๆๆ สงสัยชอบแนวนี้..จะแตกยังลุง”
ลุงสม ไม่ตอบอะไร ส่วนเม ก็ยังคง กดหัวต่อไปเรื่อยๆแบบทารุณกรรม..จนในที่สุด.. ลุงสมก็ไม่อาจะอดกลั้นไว้ได้..

“ขอโทษครับ คุณหนู..”ลุงสมกลั้นใจและ ปล่อย.. บรรดาน้ำอสุจิเก่าๆของแก ซึ่งไม่ได้รับการปลดปล่อยมานาน.. – ทั้งหมดนถูกพ่นออกมาจากโบราณวัตถุของลุงสม ไหลบรรจุอยู่เต็มช่องปากของ เม ...

“แค่ก.. แค่ก.. ค่ะ..” เมรีบถอนปากออกมาและสำลักคออกมา...ด้วยความทรมาน เธอกำลังจะหันหน้าไปคายน้ำกามของลุงสมออกจากปาก.. แต่โก้ เข้ามาบีบคางของเธอไว้ก่อน

“กลืนลงไป..”เขาสั่งเบาๆ และดันคอเธอขึ้น.. สาวน้อยจำยอมและกลืนลงไปทันที รวดเดียวหมด ใบหน้าของเธอย่นยับขึ้นด้วยความไม่เต็มใจ
ลุง สม นอนหมดแรงหลังจากที่ปล่อยน้ำหวานออกมาจนหมด ทั้งสามปล่อยลุงแกให้เป็นอิสระแล้ว ต่างขึ้นลุกยืนพร้อมทั้งหันไปหัวเราะกันอย่างสนุกสนานกับเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้น โก้ยืนขึ้นพร้อมทั้งดึงเม ให้ยืนขึ้นมาด้วย ในขณะที่ท่อนบนของเธอยังคงเปลือยเปล่าอยู่

“ตลกว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า”โก้หัวเราะชอบใจ พร้อมทั้งควักบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้ โรมตรงเข้ามาจุดไฟให้ลูกพี่อย่างรวดเร็ว

“ภารโรง..ข่มขืน นักเรียนหญิง... เรื่องนี้คงเอาไปพูดได้อีกนานว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า.. เอ หรือว่าเมนอกใจพี่ไปโม๊คควยให้ภารโรงน่ะ.. แถมทำต่อหน้าพี่อีก เสียใจมากๆเลยเนี้ย ฮือๆ”โก้วิจารณ์พลางขยับเท้าเบาๆ และเดินหันหลังจากไปด้วยเสียงหัวเราะ “ปะไปกันเถอะ..คืนนี้มาห้องกูนะ.ฉลองฮ่าฮ่าฮ่า.”

ทั้งสามต่างรู้กันว่าลูกพี่หมายถึงอะไร.. ได้เวลาทานของเหลือแล้ว..
“ครับพี่..” ต่างตอบทันควันและเดินตามลูกพี่ไป ทิ้งเม ซึ่งยืนปกปิดหน้าอกไว้ลำพังกับลุง สม..

เม ก้มลงโดยใช้มือข้างหนึ่งบังเต้านมไว้ เธอค่อยๆดึงกางเกงของลุงสมขึ้นมา ปกปิดของลับไว้.. ก่อนที่จะหยิบเสื้อที่ลุงสมอุตส่าห์เข้าไปหยิบมาให้มาสวมใส่ปกปิดร่างกายส่วนบน
“หนู..ขอโทษนะลุง..”เม ก้มหน้าขอโทษ ในขณะที่เธอกำลังหันหลังให้ลุงสมเพื่อก้มติดกระดุมเสื้อเชิ้ต

“ลุงต้องขอโทษมากกว่าครับ.. หนูไม่น่าไปยุ่งกับเด็กเกเรพวกนั้นเลยนะครับ.. ”ลุงสมลุกขึ้นมานั่งอยากยากลำบาก พลางปัดเศษใบไม้ใบหญ้าออกจากตัวและ พยายามลุงยืนเพื่อตรงไปจัดการกับบ้านเล็กๆของตนซึ่งพึ่งจะถูกรุกรานไป
“หนูช่วยไหมค่ะ”เมเอ่ยปากถาม พร้อมทั้งจะเข้ามาพยุงลุงสม แต่ถูกลุงสมปรามไว้ก่อน

“หนู กลับหอพักไปเถอะครับ... เย็นๆแบบนี้ใครมาเห็นเข้าจะไม่ดีครับ..”ลุง สม ค่อยๆเดินต่อไปเรื่อย.. ทิ้งให้เม ยืนมองด้วยสายตาเวทนาอยู่เบื้องหลัง ก่อนที่หญิงสาวจะตัดใจเดินจากไป..กลับไปที่...ที่ที่เธอไม่ควรจะไป.. ห้องของโก้..

เม ผลักประตูห้องเข้าไปเช้าๆ ก็พบโก้และเพื่อนทั้งสามกำลังนั่งเล่นเกมกันอยู่ในห้อง พวกเขาแหกปากเชียร์และโวยวายกันเสียงดังมาก.. เมลงไปนั่งที่เก้าอี้โซฟาซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆกับห้องน้ำ.. เธอก้มหน้าลงครุ่นคิดอะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอในช่วงหนึ่งเดินที่ผ่านมา.. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง.. ในวันนี้..
“เม มาหาพี่หน่อยเร็ว.. ถอดเสื้อเหม็นๆนั้นออกด้วย..ไปหยิบเสื้อกล้ามมาใส่” โก้หันมาบอกและหันกลับไปเล่นเกมต่อ..

โรม มารวยและเจม ตีขากันเป็นสัญญาณ.. ใกล้แล้วเพื่อน ใกล้แล้วเพื่อน..
สาวน้อยผู้ถูกข่มขืนใจเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและจัดการเปลี่ยนชุดตามที่เขาสั่งทันที... เสื้อกล้ามสีขาวซึ่งมีขนาดค่อนข้างจะเล็กไม่รับกับลำตัวของเธอเท่าไหร่ โดยเฉพาะหน้าอกที่ยื่นออกมาจนเสื้อปริ.. กระโปรงนักเรียนสีน้ำเงินถูกเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น.. ก่อนที่โก้จะสั่งให้เปลี่ยนเป็นแค่กางเกงในสีขาวบางๆเท่านั้น..

เมเดินไปหาโก้ด้วยอาการอับอาย เมื่อสายตาของผู้ชายคนอื่นในห้องนั้นจ้องแทะโลมมาที่เธออย่างน่ารังเกียจ.. ทุกคนแทบจะเก็บอาการไว้ไม่ไหว.. เม เห็นเป้าของมารวยตุงออกมาราวกับว่าเขาพกปากกาไว้ที่ระหว่างขา..

“มานั่งตักพี่..”โก้ ตบตักเบาๆ พร้อมทั้งส่งจอยเล่นเกมให้กับ เจม
“ค่ะ”เธอตอบ และปฏิบัติตาม..ช้าๆ – เธอหันหลังและค่อยๆทิ้งตัวลงนั่งบนตักของโก้ ขอบกางเกงในนั้นปริออกมาจนดูวาบหวิว หญิงสาวพยายามใช้มือดึงลงมาแต่ก็มิอาจจะรั้งไว้ได้นาน..

โก้ล้วงมือสอดเข้าไปในเสื้อกล้ามและขยำเต้าอวบอั้นทั้งสองไปมา.. เต็มใจเต็มมือ คือนิยายของหน้าอกของ เม ซึ่งโก้ได้เคยให้ไว้กับพรรคพวก

“เม อยากโดนพี่เย็ดไหม..”เขากระซิบถามข้างๆหู.. ต่อหน้าเพื่อนๆคนอื่นซึ่งสมาธิไม่ได้อยู่ที่เกมอีกต่อไปแล้ว
“อยากค่ะ..”เมตอบตามสคริป ทั้งที่จริงๆแล้ว เธออยากจะหนีกลับหอตัวเองแทบตาย เธอไม่ได้กลับหอตัวเองมา กว่า2อาทิตย์แล้ว –และไม่มีผู้คุมคนไหนมาตามเธอด้วย เพราะโก้นั้น ใช้เส้นสายคุยขอไว้กับเหล่าผู้คุม

“แต่วันนี้ เม นอกใจพี่อะสิ..”โก้ ค่อยๆ ดันชายเสื้อกล้ามของ เม ขึ้น.ช้าๆ จนมาถึงบริเวณหน้าอก ซึ่งนูนออกมามาก ทำให้การเริกเสื้อขึ้นติดขัด.. “ยอมรับไหมละ.. เม โม๊คควยภารโรงอะ ต่อหน้าพี่ด้วย พี่เสียใจนะเนี้ย ทำแบบนี้กับคนรักได้ไงค่ะ”
“เม ..ขอโทษค่ะ” หญิงสาวก้มหน้าขอโทษ ทั้งๆที่ตนไม่ได้ทำอะไรผิดเลย

“อืม.. ถ้าอย่างนั้นจะทำยังไงให้พี่หายเสียใจดีนะ..”
“เม..จะใช้ปากให้ดีค่ะ..”
“คงไม่ช่วยอะไรหรอกค่ะ พี่ว่า..”

โก้กวาดสายตามามองเหล่าสหายซึ่งนั่งแข็งกันอยู่และขยิบตาให้เป็นสัญญาณ..
“พี่อยากเห็น เม ช่วยเพื่อนพี่จัง.. ได้ไหมค่ะ แล้วพี่จะหายโกรธ”เขากระซิบบอก ในขณะที่เพื่อนทั้งสาม ถอดกางเกงออกรอเรียบร้อยแล้ว

“พี่โก้ค่ะ...อ๊า อ๊ะ...”โก้ ไม่รอให้เมพูดจบ เขาสอดนิ้วเข้าไปในกางเกงในของเธอและตรงเสียบเกี่ยวเข้าไปในร่องสวาททันที..

“เดี๋ยวกูวอร์มให้ก่อน..”โก้บอกลูกน้องและเกี่ยวเบ็ดให้ เม ต่อไปเรื่อยๆจนน้ำหล่อลื่นของเธอเริ่มเยิ้มออกมา – เม เอามือปิดปากไว้เพื่อไม่ให้เสียงร้องอันน่าอับอายเล็ดลอดออกมาให้ชายทั้งสามตรงหน้าได้ยิน

“มา..ได้ทีละ..”โก้ดึงนิ้วออกมา..น้ำเหนียวข้นกระเซ็นตามออกมาด้วยมันเกาะอยู่ตามซอกนิ้วของเขา เขาดึงกางเกงในของเธอออกอย่างไม่ใยดี ก่อนที่เขาจะผลักเธอขึ้นไปนอนบนเตียง..เพื่อให้น้องๆจัดการในลำดับต่อไป

“แดกให้อร่อยละพวกมึง ..อ๋อ ..เสร็จแล้วให้แม่งแดกยาคุมด้วยนะอยู่ตรงกล่องยาใกล้ๆทีวี เดี๋ยวกูกลับมา..ไปเอาของก่อน..”โก้แปะมือกับน้องๆ ราวกับนักมวยปล้ำเปลี่ยนตัวนักกีฬา ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป..

ไฮยีน่าทั้งสามกรูกันขึ้นมาบนเตียงเพื่อรุมทึ้งกวางน้อยซึ่งเป็นเหยื่ออันโอชะ.. ทั้งสามเป้ายิ้งฉุบกันว่าใครจะเป็นคนได้ เย็ด ก่อนคนแรก.. และ มารวยคือผู้ชนะในเกมนี้
“นมโคตรใหญ่อะ คนนี้”มารวยกล่าว ในขณะที่ถู ควย ไปมาที่บริเวณร่องแฉะๆของ เม

“พี่ มารวยค่ะ.. พี่ๆ อย่างน้อยพี่ๆใส่ถุงยางได้ไหม..อื้มม.. อ๊า..” ยังไม่ทันได้จบประโยคขอร้อง ควยของมารวยก็เสียบเข้ามาใน รู ของเธอมิดลำ.. เขาขยับเอวซอยทันทีเมื่อเข้าไปได้แล้ว น้ำหล่อลื่นแฉะๆ ที่ลูกพี่ทำไว้ให้ก่อนหน้านั้นทำให้ข้างในไม่ติดขัดมากนัก

“พี่ไม่ค่อยได้ยินอะครับ น้องเม..ฮ่าๆๆๆ โทษทีๆ”มารวยหัวเราะอย่างสะใจ เขาจับเอวของเมไว้พร้อมทั้งยกขาของเธอขึ้นและกระแทกความสาวของเธอด้วยความอดอยาก

“มา..น่าสงสาร พี่ให้กินไอศกรีมโกโก้..”เจมยื่นแท่งเนื้อของตนเข้าหาปากของเม แล้วจัดการยัดมันเข้าไปอย่างรวดเร็ว.. ในขณะที่หญิงสาวก็พยายามจะเม้มปากสู้แต่ก็มิอาจจะสู้ได้... น้ำตาของเธอไหลพรากออกมาอาบสองแก้ม พลางนึกถึงเรื่องเมื่อเดือนก่อน ตอนที่คบกับโก้ใหม่ๆ.. ทำไมผู้ชายที่เคยแสนดีคนนั้น ถึงได้กลายเป็นคนแบบนี้ได้ ทำไมถึงได้หลอกแฟนตัวเองมาให้คนอื่นข่มขืนได้.. ทำไมกัน หรือเขาไม่เคยรักเธอเลย..

เมใช้เวลาคิดเรื่องดังกล่าว จนแทบจะไม่สนใจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเธอเลย มันเกิดขึ้นวนซ้ำไปซ้ำมา ภาพความทรงจำดีๆที่เคยมีร่วมกับโก้ มันฉายซ้ำเหมือนวีดีโอที่กรอกลับไปมาได้แค่นั้น.. จนในที่สุดภาพเหล่านั้นมันก็แตก ขาด สลายไป.. กลายเป็นความว่างเปล่า.. และความจริงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าก็คือ... เธอกำลังถูกรุมโทรมจากรุ่นพี่ชายสามคนซึ่งเป็นลูกน้องของแฟนของเธอ... พวกเขาละเลงน้ำกามลงบนร่างกายเธออย่างสนุกสนาน .. คนละ สอง น้ำ... พวกเขาทำกับเธอ คนละสองน้ำ...กว่าครึ่งชั่วโมง หญิงสาวไม่มีน้ำตาอีกต่อไป...สติของเธอหลุดล่องลอย..เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่า มารวยเย็ดเสร็จไปตอนไหน หรือ เจมผละควยออกจากปากเธอมาเย็ดช่วงล่างของเธอตอนไหน... ไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว.. เธออับอาย จนอยากจะตายๆหายไปให้พ้นๆ

“ฮ้า.... ปิดพิธี”โรมชัก ควย ออกมาพร้อมทั้งพรมน้ำกามสีขาวขุ่นซึ่งมีอยู่เพียงน้อยนิด ลงบนใบหน้าของ เม ทับกับของเพื่อนอีกสองคนซึ่งได้ราดหน้าเธอมาก่อนหน้านี้แล้ว – ก่อนที่ เขาจะลงไปนอนกองข้างๆ เม ซึ่งนอนตาเบิกโพล่งค้างแบบคนเสียสติอยู่

“กินยาคุมด้วยนะน้องเม. แล้วก็ไปอาบน้ำด้วยล่ะ”เจมโยนแผงยาคุมกำเนิดพร้อมขวดน้ำให้เม... สาวน้อยลุกขึ้นและค่อยๆทานยาช้า เธอทำทุกอย่างช้าไปหมด โดยไม่มีเสียงตอบโต้อะไรเลย ...เธอรีบอาบน้ำล้างร่างกาย ในหัวของเธอไม่คิดอะไรอีกต่อไปแล้ว ไม่มีทั้งความสุขและความเศร้าอยู่ในนั้นอีกต่อไป สิ่งที่เธอคิดจะทำต่อไปก็คือ.. การฆ่าตัวตาย เธอตัดสินใจแล้ว และเธอจะทำมัน..อย่างแน่นอน

เมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูตัวเดียวซึ่งห่มร่างกายอยู่ ชายหนุ่มกลัดมันทั้งสามต่างมองกันมาเป็นตาเดียวกันด้วยสายตาหื่นกาม..แต่เม ไม่สนอะไรอีกแล้วเธอตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า และใส่ชุดนักเรียนหญิง.. หวีผม ทาครีมและรวบมัดผมหางม้าจนเรียบร้อย ถูกต้องตามระเบียบของโรงเรียน

“แหม แต่งเรียบร้อยแบบนี้ จะไปเรียนที่ไหนเวลานี้ครับน้องเม”โรมเอ่ยถามเมื่อเห็น ชุดเต็มระเบียบของ เม
(โลกหน้า..)เมตอบในใจ ความจริงนั้นเธอแค่หันมายิ้มให้รุ่นพี่ทั้งสาม และกลับมานั่งที่โซฟาเพื่อเขียนอะไรบางอย่าง ..ที่เรียกว่า จดหมายลา..

ไม่ช้า โก้ก็กลับมา พร้อมกับถุงกระดาษสีน้ำตาลอ่อน
“สนุกกันไหมน้องๆ”เขาเอ่ยทักทาย พร้อมทั้งโยนถุงขึ้นไปไว้บนเตียง และเดินเข้าไปหา เม

“ว้าว คนสวย.. เหมือนกับที่เราเจอกันตอนแรกเลยนะ”เขาทึ่งในเครื่องแต่งกายของ เม .. สาวน้อยขยับตัวเข้ามาหาเขา ใช้แขนทั้งสองโอบคอและดึงเขาลงมาจูบ.. เพื่อรับสัมผัสแบบตอนนั้น.. ตอนจูบแรกระหว่างเขาและเธอ.. เม อยากจะสัมผัสมันให้ได้อีกครั้งอย่างน้อยก็ขอเป็นเศษเสี้ยวของความรักก็พอ.. ความรักที่แม้ว่ามันจะจอมปลอม แต่เธอก็ยังหวังในใจแบบเด็กน้อยว่า มันจะเคยเกิดขึ้นจริงๆ

ทว่า..เธอสัมผัสอะไรไม่ได้อีกแล้ว ชายคนนี้..ไม่ได้รักเธอจริงๆ.. จูบที่ว่างเปล่าและเต็มไปด้วยกลิ่นบุหรี่ของเขา ทำให้ หลายอย่างในใจ เม ชัดเจนขึ้น
“จะไปไหนหรือเม”โก้เอ่ยถาม พลางลูบผมเธอเล่น

“เดินเล่นหน่อยค่ะ พี่โก้ – พี่จะเล่น.. กับพวกพี่ๆเขาไม่ใช่เหรอค่ะ หนูทำตามที่พี่สอนไง เวลาพี่ เล่นกับเพื่อนๆ ห้ามอยู่ในห้อง หนูเป็นเด็กดีใช่ไหมค่ะ..”เมตอบและฝืนยิ้มออกมา ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มที่สุดเท่าที่จะทำได้

โก้จูบหน้าผากเธอเบาๆ พร้อมทั้งตบสะโพกหญิงสาว.. “เก่งจ๊ะ เด็กดี เข้าใจอะไรง่ายๆแบบนี้ พี่โก้ก็ไม่ดุหรอกครับ ปะ.. ไปเดินเล่นก่อนนะเดี๋ยวค่อยกลับมาหาพี่”
“ค่ะ...” เม ตอบรับพร้อมทั้งเริ่มเดินออกจากห้องไปช้าๆ เธอคงจะไม่กลับมาที่นี้อีกแล้ว ไม่อีกแล้วตลอดไป

“เดี๋ยว…เอานี้ไปทิ้งด้วย”โก้เรียกเมไว้และโยนเสื้อเชิ้ตที่ลุง สม ให้มา...
เมรับไว้และเดินออกจากห้องของโก้ไป โดยที่ไม่เหลียวหันกลับมามองข้างหลังอีกเลย


เคว้งคว้างไร้จุดหมาย เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะไปที่ไหนก่อนดี... เธอกำเสื้อเชิ้ตในมือไว้แน่น พลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเย็น.. คุณลุงคนนั้นน่าสงสารมากๆ แกทำงานได้เงินมาน้อยนิด แต่กลับถูกพวกนักเรียนซึ่งบ้านมีอันจะกิน มารังแกแถมยังมากรรโชกทรัพย์สินไปจากแกอีก... แต่แกก็ยังมีน้ำใจกับเธอ..

21.00นาฬิกา เมตัดสินใจ เดินไปที่กระท่อมของลุง สม เพื่อคืนเสื้อและกล่าวขอบคุณอำลาเล็กๆน้อยๆ...
สภาพของกระท่อมดูแย่เหมือนเดิม แต่ประตูไม้ ถูกซ่อมไว้แบบฉุกเฉินแล้ว..ลุงสมยังคงนั่งอยู่ที่แคร่ข้างกระท่อม สูบบุหรี่และเมินลอย..

เมค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆ และสะกิดเรียกลุง สม เบาๆ
“ลุงค่ะ..”สาวน้อยเอ่ยทักด้วยเสียงอ่อนหวาน
“คะ..ครับ...หนู มาทำอะไรที่นี้ครับ.. ไม่เหมาะนะครับหนู.. รีบกลับไปเถอะครับ..”ลุงสมสะดุ้งเฮือกเมื่อเห็น หญิงสาวในชุดนักเรียนคอนแวนต์เต็มระเบียบมายืนอยู่ข้างๆ เขามองไปรอบๆเพื่อดูว่ามีใครตามเธอมาหรือไม่ โดยเฉพาะพวกเด็กเลว.. พวกโก้..

“หนูมาคนเดียวค่ะ..วางใจได้เลย เอานี้มาคืนลุงด้วยค่ะ..”เมยิ้มพร้อมทั้งส่งเสื้อเชิ้ตคืนให้กับเจ้าของ และนั่งลงข้างๆ ลุง สม ท่าทีของเธอสงบนิ่งมากจนดูผิดวิสัย ชายชราหยุดนิ่งพร้อมทั้งพยายามสังเกตใบหน้าของเธอ.. คราบน้ำตายังคงปรากฏอยู่แม้จะจางลงไปแล้ว..

“ขอบคุณครับ..”
“ขอบุหรี่ ให้หนูได้ไหมค่ะ..”เม เสนอพร้อมทั้งยื่นมือออกมา..
“มันไม่ดีนะครับ หนู.. ”ลุงสม เขี่ยบุหรี่ทิ้งทันที
“แต่ลุงก็ยังสูบ.. ทั้งๆที่รู้”

ลุงสมไม่ตอบอะไรกลับ เธอพูดถูก.. 
“ตะ..แต่หนู ไม่ควรอยู่ที่นี้ตอนนี้นะครับ..ถ้าครูหรือใครมาเห็นเข้า มันจะไม่ดี..”

เมก้มหน้าลง เอามือปิดใบหน้าไว้และเริ่มสะอื้นเสียงออกมา.. ลุง สม เงอะงะตัวทำไม่ถูกแก โพล่งหน้าไปมาพลางรีบคว้ากระดาษทิชชู่ซึ่งอยู่ในกล่องข้างๆตัว ส่งให้ เม แบบมึนๆ 
“ขอโทษค่ะ.. ลุงชื่ออะไรค่ะ..”เมรับกระดาษไว้ และซับน้ำตาของตัวเองเบาๆ

“ลุง สม ครับ หนูชื่อ เม ใช่ไหมครับ ลุงจำได้..”ลุงสมชะงักคำพูดของตนเสียก่อน เขาจำชื่อเธอได้จากเหตุการณ์เมื่อตอนเย็น..ซึ่งเธอเองคงจะไม่อยากจำเท่าไหร่
“ใช่ค่ะลุงสม... เข้าไปคุยในกระท่อมของลุงได้ไหมค่ะ.. หนูอยากหาคนระบายด้วยอ่ะค่ะ มีเรื่องเครียดมากมายเลย”เม เชื้อเชิญจนชายแก่สะดุ้ง.. เขารีบโบกมือส่ายหน้าอย่างร้อนรนดูน่าขบขันในอากัปกิริยา จนเมเกือบจะหลุดหัวเราะออกมาให้กับท่าทางล้นล่อกของเขา

“ไม่เหมาะหรอกครับ...หนูเม...”เขาพยายามบอกอย่างนี้.. แต่เม ก็ไม่ได้ฟังอะไรเลย เด็กสาวเดินเข้าไปในกระท่อมของชายชราอย่างไม่เกรงกลัว ราวกับกวางสาวบุกถ้ำของราชสีห์
“เดี๋ยวก่อนครับ หนูเม..”ลุง สมซึ่งตะเกียดตะกายตามเข้าไป แกยังคงบาดเจ็บจากการถูกทำร้ายเมื่อตอนเย็นอยู่..

ข้างในกระท่อมของลุงสมนั้นเป็นพื้นที่แคบๆ มีกลิ่นอับของไม้เก่าอบอวนไปทั่ว เตียงไม้ไผ่เก่าๆที่มีผ้าน่วมปูไว้อยู่ด้านขวา ด้านซ้ายเป็นที่แขวนเสื้อผ้าและโต๊ะทำงานซึ่งเต็มไปด้วย.. เศษใบไม้..เศษกิ่งไม้และดิน.. จากผลงานของลูกน้องเจ้าโก้ 
“มันไม่น่าอยู่หรอกครับ..หนูเม..เก่า และแคบ..”ลุงสมปิดประตูอย่างระมัดระวังเนื่องจาก แกยังซ่อมมันไม่เสร็จดี แกรีบเปิดไฟดวงเล็กซึ่งห้อยอยู่กลางกระท่อม ทำให้เม เห็นสิ่งของต่างๆในห้องได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

“ลุงไม่อึดอัดเหรอค่ะอยู่ในนี้..”เม ถามพลางเดินสำรวจไปรอบ เธอช่วยปัดเศษใบไม้ลงจากโต๊ะด้วยเมื่อเดินผ่าน
“ลุงอยู่มา20ปีแล้วครับ หนูเม ชินสภาพแล้วล่ะครับ..”เขาอธิบาย 

“หนูน่ะ..อยู่ในที่ที่ดีกว่านี้.. แต่ใจหนูไม่มีความสุขเลย เพราะความผิดพลาดของหนูเอง”เมเริ่มพูดพร้อมทั้งเดินไปนั่งที่เตียงนวม เธอคลี่ผ้าออกและทิ้งตัวลงนอน – ลุงสมหันหน้าหนีเพื่อหลีกเลี่ยงภาพอันไม่เหมาะสม

“ทุกคนผิดพลาดทั้งนั้นแหละครับ หนูเม แม้แต่ผู้นำประเทศหรือใครก็ตาม..”ลุงตอบพร้อมทั้งทำทีเป็นปัดฝุ่นโต๊ะ

“หนู.. เคยคิดว่าผู้ชายคนหนึ่งรักหนูมากค่ะ.หนูยอมให้ครั้งแรกกับเขาไป.. โง่มากๆเลย แถม.วันนี้เขาก็พึ่งจะสั่งให้หนูทำอะไรหลายๆอย่างที่หนูไม่อยากทำ.. หนูไม่อยากทำเลยค่ะ..แต่ถ้าไม่ทำก็จะ....” เมเล่าพร้อมทั้งเปิดเอวให้ลุงสมดูรอยช้ำที่ถูกโก้เตะเมื่อวันก่อน และรอยฝ่ามือบนใบหน้าที่ยังคงปรากฏอยู่แม้จะถูกเครื่องสำอางปกปิดแล้วก็ตาม...
ลุงสมมองดูด้วยความสงสาร ก่อนที่จะลงมานั่งข้างๆ เม โดยทิ้งระยะไว้พอสมควร

“วันนี้เขา ให้เพื่อนๆรุ่นน้องเขา รุมข่มขืนหนู.. 3 คน..ก่อนที่หนูจะมาที่นี้แหละค่ะ.. ตอนนี้หนูอยากจะตายมากเลย ไม่รู้..จะ..ทำยังไงแล้ว.. ทำไมเขาต้องทำแบบนี้กับหนูด้วย..”เด็กสาวก้มหน้าลงเมื่อปัญหาชีวิตถลาโถมเข้ามาเกินกว่าที่เธอจะแบกรับมันได้ไหว..
ชายชรายกมือขึ้นค่อยๆเอื้อมไปแตะไหล่ เม ช้าๆ ในขณะที่มือของเขาก็ยังคงสั่นอยู่

“แต่มัน..ผ่านไปแล้วนะครับ..และหนูเมก็ยังมีชีวิตอยู่.. ผมรู้ว่า..หนูเม รู้สึกแย่แค่ไหน..อยากตายแค่ไหน..เมื่อถูกคนที่รักหักหลัง.. ผมเองก็เคย..ถูกหักหลังเหมือนกันครับ..เมียเก่าผม..เขาแอบมีชู้ตอนที่ผมไปทำงาน.. ในบ้านของผมเลยครับ หนูเม เท่านั้นไม่พอ..พอผมจับได้ชู้ของเขากับพาพวกมาทำร้ายผม..ไล่ผมออกจากบ้าน บังคับให้ผมยกบ้านให้... ชีวิตผมล่องลอยไปพักใหญ่.. ติดเหล้า อยากตาย..จนสุดท้ายผมเลวแหลกและต้องมาติดอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้แหละครับ หนูเม... แต่ก็ไม่ใช่ว่าโรงเรียนแห่งนี้ไม่ดีนะครับ..ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” ลุงสม เผลอชีวิตรันทดของตนออกมาบ้าง เม หันไปมองด้วยความสนใจเธอเชื่อว่า คงไม่มีนักเรียนคนไหนเคยฟังเรื่องนี้แน่ๆ

“แล้วลูกชายลุงล่ะคะ..”เมถามและค่อยๆขยับตัวมาใกล้ๆ
“เขาคงทำงานอยู่น่ะครับ ลุงไม่กล้ารบกวนหรอก กลัวเขาจะอับอายที่มีพ่อแบบลุงด้วยครับ เลยแค่ส่งเงินไปช่วยให้เขานะครับ พอดีลุงมีที่อยู่ เบอร์ก็มีแต่ลุงไม่กล้าโทรไปหรอก.”ลุงสมตอบพร้อมทั้งถอนหายใจออกมา

เมสบตากับลุงสมและกุมมือขวาของเขาไว้แน่น บีบเบาๆ เป็นการให้กำลังใจ
“ลุงเป็นคนดีนะคะ.. ไม่มีลูกคนไหนจะอับอายที่มีพ่อแบบลุงหรอก..ถ้าลุงเป็นพ่อหนู หนูจะดีใจมากเลยค่ะ.. แต่หนูไม่มีพ่อแม่อีกแล้ว..พวกท่าน..” เมชะงักเสียงลง เมื่อลุงสมส่ายหน้า ห้ามไม่ให้เธอพูดเรื่องที่จะทำให้ตนลำบากใจเสียเอง

“นี้ครับรูปลูกชายลุง.. ”ลุง สม เปลี่ยนหัวข้อสนทนาโดยการยื่นรูปของลูกชายตนให้เม ดู.. มันเป็นรูปภาพเก่าๆที่มีเด็กผู้ชายกำลังโยนลูกบอลอยู่ ใบหน้าของเด็กในรูปนั้นยิ้มแย้มอย่างไร้เดียงสา ทำให้เมเผลอยิ้มตามไปด้วย “เขาน่าจะ แก่ว่าหนูเม สัก 4-5ปีนะครับ”
“ด้านหลัง นี้เบอร์โทรของเขาเหรอคะ..”เมพลิกดูด้านหลังและเอ่ยถามเมื่อเห็นเบอร์โทรศัพท์ ที่จดไว้ด้วยปากกาดำสีเข้ม

“ใช่ครับ.. ที่ผมไม่กล้าโทรไปนั้นแหละครับ แหะๆ ”ลุงสมหัวเราะแห้งพร้อมทั้งรับรูปกลับมาวางไว้ที่เดิม

“ลุงเหงาไหมอะค่ะ...อยู่คนเดียวไม่ค่อยมีใครมาคุยด้วย”เมถาม พร้อมทั้งสบตากับลุง สม
“ก็นิดหน่อยครับ ฮะๆ ปกติ ผมก็ไปเล่นกับหมาแถวแปลงผักแหละครับ ว่างๆก็นั่งฟังเพลงคนเดียว ก็พึ่งจะมีหนูเมนี้แหละครับ ที่มาคุยกับลุงยาวๆ ฮะๆ ก็รู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยครับ”ลุงสม หัวเราะด้วยความขวยเขิน..

เมนิ่งและค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมา..
“ลุง... อยากลองมีอะไรกับหนูไหม?”เธอถามในสิ่งที่เธอเองก็ไม่เคยคาดคิดว่าจะพูดออกมา..

“มะ..ไม่ ..อย่า ครับหนูเม... เอ่อ.. ดึกมากแล้ว ..หนูเม น่าจะกลับไปได้แล้วนะครับ..”ลุง สม รีบถอยออกมาและลุกขึ้นยืน.. เม มองตามด้วยสายตาแหลมคมพลางยิ้มมุมปาก

“ลุงจำเรื่องเมื่อเย็นไม่ได้เหรอ เดี๋ยวหนูเอาไปฟ้องครูนะ.. อิอิ มานั่งเลยๆ”เมข่มขู่แบบน่ารัก จนลุง สม ต้องยอมกลับมานั่งข้างๆเม ...”ลุงไม่ต้องเต็มใจก็ได้.. แค่นอนให้หนูทำ..ได้ไหมค่ะ..”
“..หนูเม คงจะเสียใจที่หลังนะครับ..อย่าเลย...”ลุงสมซึ่งนั่งอยู่ข้างๆเม พยายามปฏิเสธอย่างสุดชีวิต แต่ที่สุดแล้ว ชายชราผู้น่าสงสารก็ถูกเด็กสาวเจ้าเล่ห์พาขึ้นมานอนบนเตียงจนได้.. เธอนั่งคร่อมเขาและซุกไซร้ริมฝีปากไต่ไล่ไปมาบนเนื้อคอของลุง สม – ลุงแกเกร็งจนหัวใจแทบจะวาย 

“นอนนิ่งๆนะลุง..”เมปลดกระดุกเสื้อของลุงสมออก และค่อยๆเลียหัวนมของแกช้าๆ เป็นการปลุกเร้าเบื้องต้น ลุงสมนอนหลับตาปี๋พลางท่องพุทโธธัมโม ในใจเพื่อดึงด้านดีของจิตใจออกมา ในขณะที่ปากของหญิงสาวไล่ลงมาจนถึงสะดือแล้ว.. เธอไม่หยุดแค่นั้น กางเกงเลตัวเก่งของลุงภารโรงถูกถกลงช้าๆ ..เผยให้เห็น หนอนชราซึ่งกำลังจะเริ่มแข็งตัวแล้ว..

“หนูเมครับ...อย่าดีกว่าครับ..”ลุงสม พยายามพูดขออีกครั้งแต่ก็ไร้ผล.. หนูเมตัวแสบ งับ เจ้าหนูแก่ ของลุงสมเข้าไปในปากแบบเต็มคำแล้ว เธอดูดมันช้าๆอย่างทะนุทนอมราวกับว่ากำลังดูดเยลลี่ที่อ่อนนุ่ม.. จนลุงสมค่อยๆแข็งตัวทีละนิด.. 
เม ดูดต่อไปพลางส่งสายตาขึ้นมามองลุงสมซึ่งกำลังเกร็งใบหน้าจนเหงื่อแตก.. เธอเร่งความเร็วในการดูดเข้าไปอีก จน ควย ของลุงสมแข็งตัวได้ทีพร้อมสอดใส่

“อย่าเกร็งนะค่ะ.. หนูมือใหม่แต่จะลองให้ดีที่สุด”เมขึ้นมานั่งคร่อมลุงสมและกระซิบบอกแกเบาๆข้างหู ลุง สม ได้แต่หลับตาต่อไปไม่พูดอะไรออกมา.. เมดึงกางเกงในของตัวเองออกและจับของลุงสมถูไปมาบริเวณปากช่อง

ก่อนที่เธอจะจัดการ..นั่งทับ.. ท่อนเอ็น ของลุงสม...จนมิดลำ และเริ่มขย่มช้าๆเสียงผ้าน่วมเก่าๆยวบลงดังขึ้นเบาๆ เมื่อเมขย่มเอว..และมันจะดังขึ้นที่ละนิดเมื่อสาวน้อยเพิ่มความเร็ว
“อ๊า.. อ๊ะ... อ๊ะ... ลุง ชอบไหมค่ะ..อ๊างงง”เมครางเสียงออกมาเธอก้มลงกอดลุงสมไว้แน่น หน้าอกของเธอที่ถูกปิดกั้นด้วยชุดนักเรียนหญิงทาบไปกับหน้าอกเปลือยเปล่าของลุง สม เต็มที่ – ลุงสมหลับตาลงตั้งสติแต่พยายามไม่ปล่อยอารมณ์ไปด้วย.. แต่ควย ของแกนั้นกลับตรงกันข้าม มันแข็งขึ้นเรื่อยๆเมื่อหญิงสาวเพิ่มความเร็วในการขย่ม..

“อื้ม... อ๊างงงง ลุง...อ๊างงง อี๊... ลุงค่ะ.. อื้มมม”เสียงระทวยอ่อนหวานของหญิงสาวดังขึ้นแบบกระซิบข้างๆหูของชายชราทำเอาเขาแทบกลั้นใจไว้ไม่ไว ลุงสมจับเอวเมไว้ในยามที่เธอกำลังโยกให้กับเขาแต่มิได้ล่วงเกินไปมากกว่านั้นเลย

“ลุงค่ะ..อร๊างงงงง”เม ปล่อยเสียงครางสุดลั่นเมื่อเธอนั้นเสร็จกิจ... เอวบางๆกระตุกรับ ช่องคลอดบีบตัวลงหนีบควยของลุงสมที่ยังคาอยู่ใน จิ๋ม ของเธอไว้แน่น... เมถอดควยออกมาและทิ้งตัวลงนอนข้างๆลุงสม ก่อนที่จะเข้ามาโอบกอดลุง สม ผู้ซึ่งพึ่งจะถูกเด็กสาววัย17ปี ข่มขืนมาเมื่อครู่

“ไม่ดีเลยนะครับ..”ลุงสมเอ่ยออกมาลอยๆ แกพยายามนึกถึงเรื่องอื่นอยู่ เรื่องอะไรก็ได้ที่จะทำให้ ควย ของแกซึ่งแข็งได้ทีอยู่นี้ หดลงไปสักที
“ลุงรู้สึกเป็นยังไงอ่า?”เมถามพลางซบอกลุง สมเขี่ยหัวนมแกเล่นไปมา

“มันดีครับ..แต่แบบนี้มันออกจะ..”ลุงสมตอบเสียงสั่น เขาไม่สามารถทำให้ ควย ของตัวเองแข็งได้เลย เพราะ เมกำลังใช้มืออุ่นๆ ชักให้กับเขาอยู่
“หนูรู้สึกดีนะ..กับลุงอะ.. ที่หนูถามว่าลุงรู้สึกยังไง ก็เพราะว่าอยากรู้ว่า ผู้ชายจะรู้สึกยังไงถ้าต้องมีเซ็กส์แบบไม่เต็มใจ.. เหมือนหนูไงที่เคยถูกข่มขืนมาหนูรู้สึกแย่มากเลย แต่คราวนี้ทำกับลุงหนูกลับรู้สึกดี..”เมอธิบาย พร้อมทั้งหอมแก้ม ลุง สม หนึ่งที

ชายชราหันมามองหญิงสาวคราวลูก ซึ่งเต็มไปด้วยความสดใสเบิกบานเหมือนดอกไม้แรกแย้ม.. เขาแทบจะไม่กล้าไปแตะดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นเลย เขารู้ตัวดีว่าไม่มีค่าพอ
“ลุง..หนูชอบลุงนะ ลุงนิสัยดีมากเลย ขนาดว่ากำลังโดนทำร้ายแต่ก็ยังจะห่วงหนู เอาเสื้อมาให้หนู ถึงจะทำแค่นั้น แต่หนูก็ขอบคุณลุงมากๆนะคะ.. ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะคบกันเป็นแฟนนะคะ..” เม ปล่อยผมออกและก้มลงซบหน้าอกของลุง สม .. ชายชราลูบผมเธอเบาๆอย่างเอ็นดูพลางครุ่นคิดตามที่เธอพูด

“ลุงแค่..ไม่อยากเห็นเด็กสาวถูกรังแก หรือเดือดร้อนน่ะครับ...หนูเมยังอายุน้อย.. ยังเจอคนอีกเยอะครับ...”ลุงสมเริ่มเก็บอารมณ์ไว้ไม่ไหว.. เขาหันหน้าเข้าหาเม.. และค่อยๆปลดกระดุกเสื้อนักเรียนของเธอออก.. เพราะถึงแม้ว่าเขาจะเป็นภารโรงหรือมีศีลธรรมดีแค่ไหนก็ตาม แต่ลึกๆแล้วผู้ชายก็คือผู้ชาย เมื่อมีสิ่งเย้ายวนตรงหน้า ที่มากเกินไป.. ย่อมทำให้มิอาจสะกดกลั้นได้อีกต่อไป..

ลุงสมขึ้นมานอนคร่อมเม และบรรเลงจูบเธออย่างดูดดื่ม หญิงสาวน้อมรับไว้ที่เอาแขนคล้องคอชายชราไว้ มือของลุงสมวางอยู่บนหน้าอกของเม...และคลึงไปมาอย่างสุภาพนุ่มนวล ก่อนที่เมจะช่วยถอดเสื้อในออกมาให้ลุง สม ได้ เล่น เต้านมเปลือยเปล่าของเธอได้อย่างถนัด..
ลิ้นสากๆของลุง สม ถูกรัวบนหัวนมของเม ซึ่งแข็งได้ที่กำลังดี.. ลุงสมไม่รออะไรอีกต่อไป เมื่ออารมณ์เงี่ยนของหนุ่มวัยดึกมาถึงขีดสุดแล้ว.. แกจับขาของเม แยกออกจากกัน และสอดไอ้ จ้อนสุดเก๋า ทะล้วงบุกถ้ำเด็กสาววัยระเริงรัก..

“อ๊า..”เม ครางออกมาพร้อมทั้งเอาขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวลุงสมไว้ เพื่อให้ลุง สม กระแทกเข้ามาได้ลึกกว่าเดิม
ชายชรารับคำท้า และจัดการโชว์พลังวัยทอง ให้หญิงสาววัยรุ่นดูเป็นขวัญตา.. ลุงสม ซอยจิ๋ม เม แบบลืมตายลืมแก่ แกจับนมเม เค้นคลึงไปพลางด้วย ในขณะที่แกกำลังจัดการพาเด็กน้อยขึ้นสวรรค์

“อี้ยยย อื้ม.... อร๊างงง นึกว่า..จะไม่มีแรงนะลุง...อ๊างงง”เม แซวเบาๆ ด้วยเสียงครางชวนสยิว ชายชราได้ยินเช่นนั้นก็เหมือนกับว่ากำลังถูกเหยียดหยามว่าตนนั้นเตะปี๊ปไม่ดังแล้ว.. ลุงสมยกขาทั้งสองข้างของเม พาดบ่าและกระทุ้ง อาวุธโบราณอายุเกือบ 50 ปี ตอกเข้าไปในช่องแคบวัยสดใสเพียง 17ปี เมครางออกมาลั่นจนแทบจะกรีดร้องออกมา เมื่อควยของชายชราบุกแน่นเข้าไปในช่องคลอดของเธอ.. เธอกลั้นเสียงไม่ได้อีกต่อไปแล้ว.. ช่างมันเถอะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น... 

“อ่า.. หนูเม ลุงสมจะเสร็จแล้วครับ..”ลุงสมให้สัญญาณพร้อมทั้งกระทุ้ง ควย บุกทะลวงต่อไป ด้วยความรุนแรงที่มากขึ้น.
“ปล่อยในเลยค่ะ... จูบหนูหน่อยสิคะ.. ที่รัก..”เม ดึงลุงสมลงมาจูบและเรียกชื่อเขาด้วยถ้อยคำที่ทำให้หัวใจเกือบจะวาย....
“ซี้ด... อูยยยย หนูเม....”ลุงสมกดเอวแนบแน่นเข้าหา จิ๋ม ของเม และจัดการปล่อยน้ำรักออกมาเต็มพิกัด..จนท่วมล้นช่องสวาทออกมาไหลเยิ้มออกมาเปรอะบริเวณรอบๆปากทางเข้าดินแดนสวรรค์...

ทั้งคู่นอนกอดกัน พร้อมทั้งหอบ แฮ่กๆ ออกมา ก่อนที่จะหัวเราะให้กัน และจูบกัน
“ลุงสม.. คบกับเมนะ.. เมรักลุงสมมากๆเลยนะคะ..”เมหอมแก้มชายชราหนึ่งที พร้อมทั้งสบตาเขารอคำตอบ
“ลุงเกิน.. อะไรแบบนั้น..มานานแล้วครับ..หนูเม...ฮะ.. หนูเม..คงไม่อยาก..อยู่กับคนแก่..หรอกครับ..”ลุงตอบพร้อมหอบออกมา แกไม่ได้ออกแรงแบบนี้มานานแล้ว

“อย่าขี้โกงสิ..ได้หนูแล้วนะ..จะไม่คบจริงเหรอ ..”เม ถามต่อไปด้วยรอยยิ้ม
“.ฮะ..หนูเม...”
“ตกลงไหมคะ ที่รัก?”เม หอมแก้มลุงสมอีกที...
“ครับ..หนูเม..”
“แหะๆ หนูจะมาหาลุงทุกคืนเลยนะ .อิอิ ตอนสามทุ่มน่ะค่ะ”
“อ่า..ครับ แต่หนูเม ..ต้องระวังด้วยนะครับ..”
“จ้า...”

เมแลกจูบกับลุงสมอีกครั้ง...ก่อนที่ลุง สม จะพล่อยหลับไปด้วยความเหนื่อย โดยที่มีเด็กสาวนอนกอดอยู่ข้างกาย เธอลูบผมของเขาเล่นอย่างอ่อนโยน
“ขอบคุณนะคะ.. ขอบคุณจริงๆ...”


เช้าวันต่อมา...หนังสือพิมพ์ของสำนักข่าวท้องถิ่นลงข่าวดังซึ่งทำให้ทุกคนในโรงเรียนรู้สึกตกใจ.. และหดหู่ ไปพร้อมๆกัน.. โดยเฉพาะกลุ่มของโก้ เนื้อหาในข่าวมีข้อความดังต่อไปนี้


“ดับสยอง เด็กสาว17 หน้าตาดี ตัดใจดิ่งพสุธาดับอนาถคาที่ คาดปมความรัก อ่านต่อหน้า18.. ”
“เมื่อเวลาประมาณ 21.00นาฬิกาตามเวลาท้องถิ่น เจ้าหน้าที่ได้รับแจ้งจากโรงเรียน.. ว่านางสาว .... ..... นามสมมติ เม อายุ17ปี ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ได้กระโดดตึกเรียน 7 ชั้น ฆ่าตัวตายในเวลาดังกล่าวซึ่งเป็นเวลาที่นักเรียนคนอื่นๆไม่ได้อยู่ในบริเวณนั้น... จากที่ได้สัมภาษณ์....”


“เชี่ย.. พี่โก้.. ดูดิ นี้มันอีน้องเมนี้หว่า..”เจม หน้าซีดเผือกเมื่อเห็นข่าวนั้น
“เฮ้ย.. กูว่าแล้ว ทำไมแม่งไม่กลับมา นึกว่ากลับไปนอนห้องตัวเอง แม่งพวกเราก็มัวแต่เมายากัน.. เหี้ยเอ๊ย แม่งฆ่าตัวตายอีก เรื่องจะถึงกูเปล่าว่ะเนี้ย”โก้แสดงความกังวล เรื่องของตัวเอง มากกว่าเรื่องที่อดีตแฟนสาวพึ่งจะฆ่าตัวตายไป....
“แม่งเอ๊ย ทำไมโง่งี้ว่ะ...”

ทางด้านกระท่อมของลุงสมในวันต่อมา.. แกตื่นด้วยความอ่อนล้าจนทำให้ตื่นสายกว่าเดิมมาก..หญิงสาวข้างๆหายไปแล้วแต่กลิ่นหอมของเธอยังอยู่ เส้นผมของเธอยังคงตกอยู่บางเส้น กลิ่นหอมที่ชายชราไม่ได้สัมผัสมานานแล้ว....
“ไปทำงานดีกว่า..”ลุงสม บิดขี้เกียจไปมาและลุกขึ้นไปทำงานเพื่อรอเวลาดึก.. แกจะได้เจอกับเมียเด็กของแกอีกครั้ง..

โดยที่แกยังไม่รู้ข่าวเกี่ยวกับเธอเลย..

21.00นาฬิกา ลุงสมนั่งสูบบุหรี่ อยู่ที่แคร่ข้างกระท่อม.. รอคอย...

เสียงเหยียบใบไม้ดังขึ้นเบาๆ และใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ลุงสมรีบหันไปมองทันที..เธอมาแล้วสินะ

“แหะๆ วันนี้หนูมาช้าไปหรือเปล่าคะ ลุง... เอ่อ.. ที่รัก..”เม ในชุดเสื้อกล้ามรัดรูปและกางเกงขาสั้นปล่อยผมสยายดูเซ็กซี่ เย้ายวน เดินเข้ามาหาชายชราและคล้องแขนอ้อนเขาอย่างน่าเอ็นดู
“ไม่เลยครับ หนูเม... ”ลุงสมดับบุหรี่ลง เมื่อเมมองค้อน

“ขอโทษครับ ต่อไปนี้ลุงจะไม่สูบอีกแล้ว..”
เมหอมแก้มลุงสม เบาๆ และชวนเขาเข้าไปในกระท่อม.. เพื่อทำกิจกามอย่างที่หญิงและชายในฐานะคู่รักควรจะทำกัน.. 

ทุกคืนเวลา สามทุ่ม คือช่วงเวลาเดียวที่ลุงสมจะได้พบกับ เม และร่วมรักกันอย่างมีความสุข.. มันเป็นช่วงเวลาที่ลุงแกจะมีความสุขมากที่สุด..ในชีวิต..
2ปีต่อมา ลุงสมถึงแก่กรรมด้วยโรคหัวใจ... กระท่อมของแกถูกปิดตาย และปล่อยให้ร้างให้อย่างนั้นไม่มีใครเข้าไปยุ่งไปจัดการใดๆอีกเลย 

ลุงสม ได้เจอกับเม อีกครั้ง.. ในที่ที่..ไม่มีใครรู้ว่าเป็นที่ไหน ทั้งคู่ครองรักกันในแบบที่ไม่มีพรหมแดน ไม่มีขอบเขต.. ไม่มีชีวิต ไม่มีอะไรสักอย่าง นอกจากคนสองคน..
และทั้งคู่ก็มีความสุขด้วยกันตลอดกาล ในสถานที่ที่เป็นของพวกเขาอย่างแท้จริง..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น