รสนิยมของปอน ตอนที่5 ปอนคนเดิมเพิ่มเติมคือความ...

รสนิยมของปอน

ดูเหมือนว่าการที่ ปอน ยอมให้ชายมากหน้าหลายตากับหมาอีกหนึ่งตัวได้มากระทำตามใจชอบกับน้องสาวของเธอนั้น เริ่มจะก่อให้เกิดผลเสียขึ้นมาให้เห็นบ้างแล้ว.. – เธอต้องขาดการเรียนเป็นเดือนๆเพื่อรักษาอาการอักเสบที่อวัยวะเพศอันเกิดมาจากการถูกใช้งานอย่างหนักในชั่วข้ามคืน...

ชัย โผล่มาเยี่ยม ปอน บ้างเป็นครั้งคราวเนื่องจากตัวเขาเองก็มีภาระที่ต้องไปรับใช้ชาติเหมือนกัน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่นั้นพัฒนากลับมาดีดังเดิมแล้ว.. มีการติดต่อกันทางโทรศัพท์บ่อยขึ้นในระหว่างวัน

ปอน ใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับการอ่านหนังสือและเล่นอินเตอร์เน็ตหาข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการเรียนอ่านไปพลาง มีเพื่อนๆที่มหาวิทยาลัยมาเยี่ยมบ้างในบางครั้ง และคนที่ทำให้เธอประหลาดใจที่สุดก็คือ ..พี่ต๋องนั้นเอง...

เขาส่งดอกไม้ช่อใหญ่พร้อมด้วยกระเช้าเยี่ยมมาให้เธอ มีกระดาษสีสวยเขียนคำอวยพรแนบติดมาด้วยที่หน้ากระเช้า เท่านั้นยังไม่พอ พี่ต๋อง ยังเป็นธุระช่วยย้าย ปอน ไปรักษาที่โรงพยาบาลเอกชนมีชื่อที่เพื่อนของตนนั้นเป็น ผอ. โรงพยาบาลอยู่ด้วยอีกต่างหาก ทำให้เธอรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของชายผู้นี้เป็นอย่างมาก..และเริ่มรู้สึกดีขึ้นมาบ้างแล้วที่การผลีกายของเธอให้แก่เขาไปนั้นมิได้ไร้ค่าไปเสียทีเดียว อย่างน้อยๆเธอก็ยังได้รับสิ่งดีๆตอบแทนกลับมาบ้าง...

แต่ถึงอย่างไร..ก็คงจะต้องเลิกแล้วล่ะ... ต่อไปนี้ เธอคงตอบแทนเขาได้แค่คำขอบคุณอันสุดแสนจะซาบซึ้งเท่านั้น จะไม่มีการยอมตกเป็นทาสกามอีกต่อไปแล้ว ปอน ไม่อยากจะทำร้ายชัยอีกต่อไปแล้ว และเธอเองก็ไม่อยากจะโกหกคนรักอีกต่อไปแล้วด้วย.. คำสุดท้ายที่เธอโกหกเขาก็คือ ต๋อง คือญาติห่างๆกัน..

อาการของปอนดีขึ้นเรื่อยๆเมื่อย้ายมาอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้ เพียงไม่กี่วันนับแต่ย้ายมาที่นี้เธอก็สามารถลุกขึ้นมาเดินไปเดินมาได้อย่างสบายบรื๋อแล้ว แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นก็ยังคงต้องอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของแพทย์อยู่ดี...

“เอาล่ะ...คุณพรชิตา(ปอน) ไหนลองยกขาขึ้นสิครับ..” นพ.สมบัติ ผู้ดูแลไข้พูดกับเธอในขณะที่เขากำลังตรวจอาการอยู่ที่ข้างเตียง ในมือของแพทย์หนุ่มมีกระดาษจดอะไรบางอย่างอยู่

“ค่ะ..” ปอนในชุดคนไข้สีเขียวยกขาซ้ายขึ้นมาสลับกับขาขวาอย่างรวดเร็ว ถ้าเป็นเมื่อเดือนที่แล้วเธอจะไม่สามารถทำอย่างนี้ได้เลย อาการอักเสบบริเวณจิ๋มนั้นมันลามเจ็บปวดมาถึงต้นขาจนขยับแทบจะไม่ได้เลย

“อืม..” แพทย์หนุ่มขยับแว่นและก้มลงไปจดบันทึก “อีกสองสามวันคุณก็คงจะออกจากโรงพยาบาลได้แล้วล่ะนะ..”

“ดีจังเลยค่ะ..ว่าแต่ใบรับรองแพทย์ของหนู...” นั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเธอ เนื่องจากเธอขาดเรียนมากเกือบเดือนแล้ว ถ้าไม่มีหลักฐานไปยืนยันกับทางมหาวิทยาลัย เชื่อขนมกินได้เลยว่าต้องโดนไทร์ออกอย่างมักต้องสงสัยอย่างแน่นอน

“ทางเราส่งไปให้มหาวิทยาลัยของคุณเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องกังวล..”นพ.สมบัติตอบและลุกขึ้นยืน “ท่านผอ.กรุณากับเคสของคุณมาก ฉะนั้นพักผ่อนเถอะ.. อ่อจริงสิ..บ่ายวันนี้จะมีการตรวจภายในอีกครั้งนะครับ...”

ตรวจภายใน!!...อันที่จริงแล้วการได้มานอนเล่นที่โรงพยาบาลและมีคนค่อยมาเอาใจอยู่ตลอดเวลานั้นสำหรับ ปอน ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมมากๆ แต่ทว่าการ ตรวจภายในนั้น เป็นสิ่งที่ ปอน ไม่พิสมัยนักเท่าไหร่... ครั้งแรกที่เธอขึ้นไปนั่งบนเตียงเอาขาขึ้นขาหยั่งและแหกให้ แพทย์ ใช้เครื่องมือตรวจเข้าไปถึงข้างในนั้นมันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน ทั้งน้องสาวทั้งแข้งขาร้าวระบมไปหมด ในการตรวจครั้งแรกนั้นไม่พบสิ่งผิดปกติอะไรเลย..ครั้งนี้ก็คงเช่นกันและถ้าเป็นไปได้เธอก็อยากจะเลี่ยงมันเสีย..แต่คงทำไม่ได้..

คิดในแง่ดีสิ อย่างน้อยก็เพื่อสุขภาพของเธอ..

“ขะ..ค่ะ...แหะๆ...” ปอน ยิ้มตอบด้วยเสียงไม่สู้ดีนัก พลางก้มมองระหว่างขาของตนซึ่งกำลังจะถูกแหวกด้วยเครื่องมือหน้าตาประหลาดในอีกไม่ช้า..

“ถ้าอย่างนั้น...คุณพักผ่อนไปเถอะ... ผมขอตัวก่อนนะครับ...” พูดจบนายแพทย์หนุ่มก็เดินออกจากห้องไปด้วยมาดสุขุมทันที – ปอนโบกมือให้และส่งเขาออกจากห้องไปด้วยสายตาอันเป็นมิตร..

“เฮ้อ... เจ็บอีกแหงๆ..” สาวน้อยรำพึงออกมาและพยายามจะนึกถึงเรื่องดีๆเพื่อบรรเทาความกังวลใจ..

ช่วงสายๆพี่ต๋องก็มาเยี่ยมเธอเหมือนเดิม พร้อมด้วยของเยี่ยมที่เธอรอคอยมาตลอด.. มีแต่ของดีๆทั้งนั้น

ปอน รู้สึกขอบคุณเขาอย่างใจจริงพร้อมทั้งคุยกับเขาเรื่องความสัมพันธ์อย่างตรงไปตรงมาว่าเธอนั้นไม่พร้อมที่จะมีเซ็กส์กับเขาอีกต่อไปแล้ว เธออยากจะทุ่มเทความรักให้กับแฟนหนุ่มมากกว่า...และสิ่งที่เขาให้มานั้นซักวันเธอจะต้องตอบแทนให้อย่างแน่นอน.. – ด้วยความเป็นผู้ใหญ่และมีประสบการณ์การพบปะผู้คนค่อนข้างสูง.. ต๋อง จึงยอมถอยออกมาก้าวหนึ่งก่อนเพื่อให้ปอนรู้สึกวางใจตน.. และ พอคอยโอกาสที่เด็กสาวผู้นี้จะหลงตกไปอยู่ภายใต้รสนิยมแปลกๆของเธออีกครั้ง..

และแล้วช่วงเวลาที่ ปอน ภาวนาเป็นอย่างยิ่งว่ามันจะผ่านพ้นไปให้เร็วที่สุดก็มาถึง... – การตรวจภายในนั้นเอง..

เธอไปรอแพทย์อยู่ที่ห้องตรวจก่อนประมาณครึ่งชั่วโมงตามคำแนะนำของพยาบาล...เตียงสีผ้าสีเขียวที่ปลายติดขาหยั่งคู่แค้นตั้งอยู่กลางห้องพร้อมด้วยเครื่องมือที่มิอาจจะระบุชื่อได้ถูก.. หน้าตาแต่ละอันนั้นละม้ายคล้ายคลึงกลับเครื่องทรมานมนุษย์ในหนังไม่มีผิด.. ปอน เอานิ้วแตะไล่ไปตามเบาะที่เธอจะต้องขึ้นไปนอนในอีกช้าๆ พลางกลืนน้ำลายอึกใหญ่.. ความเจ็บปวดที่เคยได้รับนั้นมันกำลังจะกลับมาเยือนอีกครั้งแล้ว...

“สวัสดีครับ...” เสียงชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมาพร้อมทั้งเสียงเปิดประตู ปอน หันกลับไปมองก็พบว่า ชายหนุ่มหน้าละอ่อนคนหนึ่งในชุดกาวน์สีขาวชายเสื้อยาวเกือบถึงพื้น ได้เดินเข้ามาด้วยท่าทียุ่งเหยิงแล้ว เดาได้เลยว่าเขาจะต้องเป็นแพทย์ผู้รับผิดชอบแน่นอน...แต่เอ๊ะ... ทำไมถึงได้เป็นแพทย์ชายนะ... ครั้งก่อนที่เธอตรวจเป็นแพทย์หญิงนี้...

“สะ...สวัสดีค่ะ...” ปอน ยกมือไหว้น้ำเสียงยังคงเต็มไปด้วยความเคลือบแคลงใจ เธอจ้องมองอากัปกิริยาที่ขยับไปขยับมาของแพทย์หนุ่มผู้มาเยือนด้วยความประหลาดใจ

“ฮะๆ.. ผมรู้...คุณคิดอะไรอยู่....” เขาพูดพร้อมทั้งดึงผ้าม่านมาข้างๆเตียงออก “ทำไมถึงเป็นแพทย์ชายใช่มะ?”

“ค่ะ..คือ..หนูเข้าใจว่า.. การตรวจภายใน..มันเป็นเรื่องของผู้หญิง..ดังนั้นจึงควรจะให้แพทย์หญิง..เป็นผู้จัดการเรื่องนี้มากกว่า” สาวน้อยพูดไปตามความรู้สึก.. เธอยังไม่ขึ้นไปเตรียมพร้อมบนเตียงและขึ้นขาหยั่งจนกว่าจะได้คำตอบที่สมเหตุสมผลหรือถ้าเป็นไปได้.. จนกว่าแพทย์หญิงคนเดิมที่เคยตรวจให้กับเธอจะเข้ามาทำหน้าที่แทน

“นั้นสินะ..เป็นคำถามที่ดี..ฉลาดมาก...” แพทย์หนุ่มตอบพร้อมทั้งลากรถเซ็นเหล็กสีเทาอ่อนมาไว้ใกล้ๆเตียง บนรถนั้นมีขวดหน้าและอุปกรณ์ทางการแพทย์วางอยู่มากมาย..”ผมจะอธิบายแบบรวบรัดนะครับ อ่อ จริงสิ ผมนายแพทย์ เอกชัย นะครับ เรียกว่า หมอเอก ก็ได้..ปกติแล้ว..คุณจะต้องตรวจกับ หมอหยก แต่บังเอิญเหลือเกินวันนี้หมอหยกติดธุระสำคัญทำให้มาไม่ได้....อืม...ผอ. เลยมอบหมายให้ผมมาดูแลเรื่องนี้ก่อน...อืมม..และผมก็คิดว่าเราควรจะรีบกันหน่อยนะครับ..เพราะเดี๋ยวบ่ายสองผมจะต้องไปอีกแผนกหนึ่งด้วย..”

ปอนพยักหน้าตามคำพูดอธิบายอันสุดแสนจะรวดเร็วจาก หมอเอก น้ำเสียงและจังหวะการพูดนั้นอัดแน่นไปด้วยความน่าเชื่อถือปราศจากข้อสงสัยเลย.. แม้จะยังขัดใจอยู่บ้าง...แต่ ปอน ก็ยอมขึ้นไปนอนบนเตียงแต่โดยดี... พร้อมทั้งพาดขาทั้งสองบนขาหยั่งช้าๆอย่างระมัดระวัง ค่อยๆจัดท่าทางจนได้ท่าที่คิดว่าสบายที่สุดแล้ว

แพทย์หนุ่มเอาหน้ากากอนามัยมาสวมไว้ ใส่ถุงมือจากนั้นก็เลื่อนผ้าม่านตัดกึ่งกลางเตียง ทำให้เธอและเขามิอาจจะมองเห็นกันได้ลดความเขินอายไปได้ระดับหนึ่ง

“ถ้าอย่างนั้นรบกวน...คุณ...เอ่อ..คุณ...”

“ปอนค่ะ..เรียกหนูปอนก็ได้ค่ะ หมอ”

ปอนตอบพร้อมทั้งค่อยๆถอดกางเกงออกช้าๆ.. เธอรู้สึกอายอีกครั้งเมื่อต้องมาเผยอวัยวะเพศให้ชายแปลกหน้าเห็น.. – อย่างไรก็ตามเธอพยายามท่องไว้ในใจเสมอว่านี้มันคือการรักษาอย่างหนึ่ง เป็นเรื่องที่จำเป็นจะต้องทำ... เธอตั้งขาขึ้นและแหกขาออกจ้าๆ.. กลีบสงวนสีน้ำตาลอ่อนเปิดอ้าทันทีเผยให้เห็นช่องสวาทสีชมพูข้างใน..

สิ่งที่อยู่ตรงหน้าในสายตาของ ปอน นั้นมีเพียงผ้าม่านสีเขียวแก่เท่านั้น... –  แพทย์หยิบเครื่องมือจากรถเข็นมาสองอัน ยังไม่ทันเห็นได้ถนัดตาว่ามันคืออะไร เขาก็หายเข้าไปในผ้าม่าน... แม้จะมองไม่เห็นแต่ ปอน ก็สัมผัสได้ว่า แพทย์หนุ่มนั้นกำลังจ้องตามองอยู่ที่น้องสาวของเธอ...

นิ้วมือซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยถุงมือลื่นๆนั้นกำลังสัมผัสไล้อยู่ที่บริเวณขาอ่อนทั้งของข้างของเธอ.. เขาจับมันแหวกออกมากกว่าเดิม จน ปอน สัมผัสได้ถึงลมเย็นๆที่พัดผ่านเข้าไปสู่ช่องสาวของเธอ... -- นิ้วของแพทย์หนุ่มยังคงสำรวจช่วงล่างของคนไข้ต่อไป แต่คราวนี้ย้ายฐานมาที่บริเวณระหว่างขาแล้ว... แคบนอกของปอนถูกเขี่ยไปมาเบาๆพลางแหวกออกเป็นบางครั้ง ส่วนเม็ดติ่งเสียวของเธอก็ถูกจับสัมผัสเบาๆเช่นเดียวกัน...

อย่าคิดเป็นอื่น...อย่าคิดเป็นอื่น... ปอน ท่องไว้ในใจพร้อมทั้งตั้งสมาธินึกถึงเรื่องการรักษา.. อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่า หมอเอก นั้นจะใช้นิ้วหมกมุ่นกับเม็ดสาวของเธอมากเกินไปจนมันเริ่มจะแข็งเป่งดังเม็ดถั่ว.. ปอน จิกนิ้วเท้าลงกับเบาะขาหยั่งด้วยความเสียวปนจั๊กกะจี้.. ส่วนหมอเอกนั้นก็ยังคงใช้นิ้วหัวแม่โป้งเขี่ยที่ติ่งแตดของ ปอน อยู่...

จนเธอเริ่มจะมีน้ำเสียวออกมา...พร้อมกันกับที่เริ่มจะรู้สึกแปลกๆ กับนายแพทย์คนนี้...

“มะ...หมอคะ....”   ปอนแทรกเสียงขึ้นมา

“ครับ..” หมอเอกตอบแต่ก็ยังมิได้หยุดการกระทำอันแปลกประหลาด..หนำซ้ำยังเพิ่มขั้นตอนการตรวจไปโดยการใช้นิ้วสอดแยงเข้าไปในช่องคลอดของเธอช้าๆอยู่ด้วย “ไม่ต้องตกใจนะครับ...เป็นขั้นตอนการตรวจครับ..”

ไม่ใช่แล้ว... ปอน รู้ดีว่านี้มันไม่ใช่การตรวจแล้ว.. มันคือการลวนลามล่วงเกินชัดๆ.. ยิ่งนิ้วของหมอเอกเข้ามาในช่องสาวของเธอลึกเท่าไหร่เธอก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้นเท่านั้น... – ปลายนิ้วที่อยู่ภายในนั้นงุ้มงอเข้าเพื่อหาจุดจีสปอต...ไม่ผิดแน่.. แพทย์หนุ่มคนนี้กำลังจะพยายามข่มขืนเธอแน่ๆ..อย่างที่พวกหนังโป๊ญี่ปุ่นชอบมีกัน..ฉากหมอเอากับคนไข้...

ปอน เอามือปิดปากไว้เมื่อหมอเอกเกี่ยวเบ็ดแรงขึ้น... เสียงน้ำหล่อลื่นของเธอกระทบกับนิ้วของเขาดัง แจ๊ะ แจ๊ะ ไปทั่วห้อง น้ำส่วนหนึ่งน่าจะไหลเยิ้มออกมาจนแฉะพื้นเตียงแล้วด้วย... – “ทนหน่อยนะครับ...มันจะเจ็บนิดหนึ่ง..พอดีว่าผม เรียนแพทย์แผนไทยเฉพาะทางมาด้วย สามารถตรวจแบบใหม่นอกตำราได้ มันเลยอาจจะแปลกไปนิดหนึ่งสำหรับ ปอน”

โกหก...ไอ้หมอหลอกลวง..จะข่มขืนคนไข้แต่ดันมาปั้นเรื่องโง่ๆราวกับว่าเธอเป็นเด็กอมมือไปได้... –สาวน้อยผู้ถูกล่วงเกินอยากจะเอาเท้าขวาประทับที่หน้าของไอ้หมอจอมหื่นนี้เหลือเกิน... หากแต่ว่าเรี่ยวแรงของเธอนั้นมันได้หมดไปแล้ว...จากการถูกเกี่ยวตวัดภายในช่องเสียวอย่างรุนแรงและรวดเร็วขึ้นเรื่อยๆ เอวของเธอแอ่นขึ้นตอบสนองกับความเสียวที่ถูกยัดเยียดให้... มือที่ป้องปากไว้เริ่มจะเก็บเสียงครางเอาไว้ไม่อยู่..

“อื้มม....อื้มม....อื้มมมมม.....อี้......อื้มม...”

เธอพยายามจะรักษาฟอร์มไว้จึงครางออกมาให้นอนที่สุด... – รสเสียวที่เธอไม่ได้สัมผัสมากกว่าเดือนนั้นได้กลับมาเยือนเธออีกครั้งแล้ว... ปอน พยายามข่มใจและข่มอารมณ์ไว้ไม่ให้เคลิ้มตามไป... เพื่อไม่ให้มันเลยเถิดไปมากกว่านี้..

หมอเอกชำเราจิ๋มเธอด้วยนิ้วจนพอใจแล้วเขาจึงดึงนิ้วออกมาช้าๆ... น้ำใสๆไหลตามมาหลากลงบนต้นขาขาวเนียนของเธอ..เปียกชุ่มแฉะ.. – หมดกรรมแล้วสินะ...ไอ้หมอบ้า...รีบๆตรวจสิ..

ซวบ...ซวบ...เสียงผ้าผ่อนถูกปลดออกจากร่างกายดังขึ้นและมันไม่ใช่เสื้อผ้าของ ปอน – สาวน้อยรีบดึงผ้าม่านเปิดออกทันที..และเป็นจังหวะเดียวกันกับที่แพทย์หนุ่มซึ่งท่อนล่างเปลือยเปล่าเรียบร้อยแล้วนั้น ดึงร่างกายของเธอให้เข้ามาใกล้ๆกับเอวของเค้า พร้อมทั้งเอาเจ้าโลกของเขาเสียบเข้ากับน้องสาวแฉะชุ่มของเธอพอดี...

“เฮ้ย!!!....หมอ.....อื้มมมม...เจ็บ.....อื้มมมม ทำอะไร....อ๊างงงง คะ....ซี้ดดดด.....”

ดวงตาของหญิงสาวเบิกโพล่งกว้างด้วยความตกใจพร้อมทั้งพยายามจะดิ้นหนีให้พ้นจากการถูกชำเราเช่นนี้...เธอไม่อยากจะ...ตกเป็นของใครอีกแล้วนอกจากชัย – ทว่าการขัดขืนนั้นไร้ผล... ขาทั้งสองของเธอถูกล็อคพาดไว้ที่ไหล่ของ หมอ เอก...

ตับ...ตับบ...ตับบ

“มันเป็นการรักษาครับ ปอน....อูยยย...ผมกำลัง....ตรวจหา...โรคอยู่....”

เป็นคำแก้ตัวที่โง่ที่สุดเท่าที่เธอเคยได้ยินมา... ปอน ยกมือขึ้นมาปิดใบหน้าของตัวเองไว้ เมื่อหมอเอกหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและเล็งกล้องมาทางเธอ...

“ไอ้เลว....อ๊างงงงง....ซี้ดดด...ไอ้...เหี้ย.....อืมมมม.....ไอ้หมอ...เอกชัย....เหี้ย.....อ๊างงงง ซี้ดดดดด.....เลว.....”

ปอน ก่นด่าพลางครางเสียวออกมาโดยจงใจให้เสียงนั้นเข้าไปอยู่ในกล้อง เผื่อว่าเขาคิดจะเอามันไปเผยแพร่ในอินเตอร์เน็ต ก็ต้องแลกกับการที่ยอมให้ตัวเองมีชื่ออยู่ในคลิปวีดีโอนั้นแหละนะ..

“อูยยยย...เป็นคนไข้...อย่าปากดีสิจ๊ะ....ซี้ดดดด....เสียวหี...ไหม....หนูปอน....”

“ไปตายไป...อื้มมมมม อ๊างงงง....อ๊างงงงง....ซี้ดดดดด....เหี้ย......อื้มมมมมม.....”

สาวน้อยยังคงสาปแช่งเขาต่อไป แต่ดูเหมือนว่าแพทย์หนุ่มผู้นี้จะไม่สนใจเสียงนกเสียงกาเลย... เขาดันสะโพกของ ปอน ยกสูงขึ้น พร้อมทั้งกระทุ้งควยทิ่มลงไปอย่างหนักหน่วงทุกกระบวน จนเธอนั้นถึงกับหยุด่าไปพักหนึ่งเลย...

ปอน รู้สึกจุดและแน่นที่ท้องน้อย... ปัจจัยหนึ่งมาจากการที่แท่งควยของหมอเอกนั้นสอดเข้ามาลึกจนเกินไป ส่วนอีกปัจจัยนั้นเกิดจากการที่เธอเว้นว่างจากการมีเพศสัมพันธ์มากนาน... – ช่องเสียวที่บีบตัวแน่นกันมาหลายเดือนทุกทะลวงล้ำด้วยท่อนเนื้อจนฉีกขาดออกจากการ ความเจ็บปวดที่ปอนได้รับจากการถูกเสียบอย่างไม่ทันตั้งตัวเลย...เทียบได้กับตอนถูกเปิดซิงเมื่อสมัยเรียนอยู่ ม ปลาย เลย...

“ซี้ดดด....อื้มมมมมอางงงง.....ปล่อย......อื้มมมมม....ขอ....ร้องงง....ซี้ดดดด....อ๊ะ...อ๊ะ....เจ็บ....ปล่อย.....”

เสียงด่าอ่อนลงกลายเป็นการขอร้องแทน...

“อะไรกันจ๊ะคนไข้...เมื่อกี้ยังด่า...หมออยู่เลย...หุหุ..ติดใจควยหมอแล้วล่ะสิครับ....หืม...ว่าไงจ๊ะ...เมียจ๋า...ติดใจควยผัวแล้วใช่ไหมจ๊ะ....หืมมม...”

อย่ามาพูดอย่างนี้นะ....— ใบหน้าของหญิงสาวแดงก่ำอีกครั้งด้วยความรู้สึกเขิน...เป็นความรู้สึกคุ้นเคยที่ได้ลองสัมผัสมาแล้วเมื่อเดือนก่อน... ความรู้สึก...สุขล้น...ที่ถูกข่มเหง...มันกำลังกลับมาเยือนเธออีกแล้ว ไม่ได้นะ..จะให้มันกลับมาคลอบงำจิตใจไม่ได้นะ...อุตส่าห์ตั้งปณิธานว่าจะไม่กลับไปเป็นคนเดิมแล้ว...จะยอมให้เป็นอย่างนี้ไม่ได้นะ...

“เงียบ....ซี้ดด.ด.....อ๊ะ....อะ...อ๊ะ......พอแล้ว.....ซี้ดดดด.....อ๊างงงงงงงงงงง.......”

“เป็นเมียก็ต้องโดนผัวเย็ดเป็นเรื่องธรรมดา.....อายทำไมจ๊ะ...เป็นกระหรี่ส่วนตัวของผัวไง.....”

ทำพูดนี้มันช่างบาดใจปอนเหลือเกิน...ประดุจยาพิษรสหวานที่เข้ามาพรมภายในจิตใจของเธอ รู้สึกเจ็บที่ถูกดูหมิ่นแต่กลับรู้สึกดีมากกว่าในเวลาเดียวกัน.... ซี้ดดดด... ปอนเริ่มจะทนไม่ไหวอีกแล้ว...ตัวตนของเธอเริ่มจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว....

“หมอคะ...ซี้ดดดด....อื้มมมม....หมอเอก......อ๊า....อางงงงอ๊ะ...อ๊ะ.....”

ปอนเอามือที่ปกปิดใบหน้าออก พร้อมทั้งดันตัวขึ้นมานั่ง... – หมอเอกแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมาทันทีเมื่อคนไข้เหยื่อกามนั้นกำลังแสดงท่าทียินยอมออกมา... เขารวบเอวบางๆของปอนไว้..และยกขึ้นมาอุ้มไว้ จากนั้นก็พาเดินไปนั่งที่โซฟาที่ไว้ใช้สำหรับรอตรวจ...

“เอาซิจ๊ะ...เมียจ๋า....โยกควยผัวเลยจ๊ะ...หึหึ...”

หมอเอกกระซิบข้างหูปอน พร้อมทั้งดันเสื้อของเธอขึ้นมา ปลดตะขอบราแต่ไม่ดึงมันออกกลับถกมันลงไว้จนเต้าเปลือยโผล่ ปทุมถันสีชมพูอ่อนสวยสดชี้ตรงหน้า... เขาจัดการใช้ลิ้นกวาดตวัดที่หัวนมของ ปอน เช่นเดียวกับชายอื่นที่มีโอกาสได้ร่วมเตียงกับเธอ..

“ซี้ดดด....อื้มมมมม....อื้มมมมมม...อ๊างงงงง ยี้ยยยยย อ๊างงงงง อ๊ะ...อ๊ะ....” ปอน ก้มหน้าลงซุกบนไหล่ของหมอเอก...กลิ่นยาจากเสื้อกาวน์นั้นโชยออกมาจนทำให้สาวน้อยรู้สึกเคลิ้มตามไปด้วยมโนจิต.. เอวของเธอขย่มแท่งเสียวแข็งตั้งของเขาอย่างชำนาญด้วยสัญชาตญาณเก่า...

ไม่นานนัก...สันดานเดิมก็โผล่มา....เคยร่านอย่างไร...สุดท้ายก็ยังคงต้องการอะไรแบบนั้น...เหมือนเคย....

ทั้งคู่จูบปากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม ภายในหัวของปอนนั้นโล่งขาวโพลนไร้ซึ่งความรู้สึกสำนึกคิดใดๆ... เธอปล่อยทั้งตัวและหัวใจไปกับจังหวะของการมีเซ็กส์... เอวสาวน้อยร่อนยั่วรับควยชายหนุ่มเข้ามาถี่รัวจนน้ำเสียวไหลเยิ้มแฉะชุ่มบนดงขนเพชรของเขา... หน้าอกของเธอซึ่งปราศจากการถูกล่วงเกินมากว่าเดือนถูกบีบจับเค้นคั้นอย่างเมามันจนแดงช้ำอีกครั้ง..

หมอเอก เปลี่ยนมาคุมเกมบ้าง.. เขาดันปอนลงไปนอนที่โซฟา จากนั้นก็จับขาขวาของเธอยกขึ้นมาพาดบ่าไว้ และกระแทกควยแท่งใหญ่ส่งเข้ารูหีมิดลำในคร่าเดียว –

“อ๊างงงอ๊ะ....อ๊ะ...หมอคะ....ซี้ดดดด...เย็ดแรงๆ....ซี้ดดดด....เย็ดแรงๆเลยค่ะ....อูยยยยย ซี้ดดดด...”

สติเลือนหายไปหมดแล้ว บัดนี้สาวน้อยที่กำลังถูกหมอหนุ่มเย็ดอยู่นั้นได้กลายเป็นสาวร่านผู้มากไปด้วยราคะเต็มตัวแล้ว... หมอเอกซอยหีไปพลางดูนาฬิกาไปพลางปาดเหงื่อไปพลางด้วย...

“เอาล่ะ....หมอต้องรีบแล้วล่ะ...” เขาก้มหน้าลงมากระซิบบอกเธอ จากนั้นก็ประกบปากดูดรับเอาลิ้นของเธอมาพัวผันในช่องปากของตนทันที...

ปอนซึ่งตกอยู่ในภวังค์ของความร่านนั้นมิได้ถามอะไรออกไป หากแต่ใช้นิ้วข้างที่ว่างนั้นบี้เม็ดเสียวของตนไปพลางในขณะที่ร่องเสียวของเธอนั้นยังคงถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงอยู่...

“อูยยย...ปอนเอ๊ย....อุยยยย”

“ย๊ะ....อี้ยยยยยย ย๊ะ...อ๊ะ...อ่อยยยยย อ๊ะ ยะ..แฮ่ก...แฮ่ก....อื้มมมมม หมอคะ....ซี้ดดดดด...”

ในที่สุด...หมอเอกก็ใกล้จะถึงจุดสุดยอด...และด้วยความที่เขาเป็นหมอหนุ่มผู้แลมีอนาคตไกลและน่าจะยังไม่อยากมีภาระตัวน้อยติดผันให้เสียเวลานั้น เขาจึงตัดสินใจซักเอาไอ้หนูซึ่งหัวบานเป่งใกล้จะพ่นน้ำออกมาเต็มที.. ไปจ่อที่ปากของ ปอน – สาวน้อยเป็นงานดีอยู่แล้ว เธอรู้ว่าผู้ชายต้องการอะไรเวลาที่เขาใกล้จะเสร็จ ปอน งับเอางูพิษของหมอเข้ามาไว้ในปากพร้อมทั้งดูดอมรีดพิษออกมา...ไม่ช้า...นมหวานข้นก็พุ่งออกมาจากปลายลึงค์....

“อื้มมมม อ้วบบบบ...อื้มมม..”

ปอนกลืนอาหารเสริมเข้ามาในปากรวดเดียวหมด.. จากนั้นก็ดูดเลียส่วนตกค้างที่ส่วนหัวอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนที่จะปล่อยให้ควยของหมอได้เป็นอิสระจากปากของเธอไป... – หมอเอก ลูบผมเธออย่างเอ็นดูพลางหยิกแก้มเบาๆเป็นการชื่นชม.. ปอน เงยหน้าขึ้นมายิ้มและอ้าปากให้เขาดูแสดงถึงความจริงใจในการใช้ปาก.

“ฟู่ววว..เก่งมากจ๊ะ..” เขาเอ่ยชมและรีบวิ่งไปหากางเกงมาใส่..

“หมอคะ..แล้วเรื่อง...ตรวจล่ะคะ..” ปอนเอ่ยถามพลางจัดชั้นในกลับเข้าที ดึงเสื้อลงมาปิดให้เรียบร้อยและกลับมานอนบนเตียง..

“อ่อ...คุณรอในห้องก่อนนะ...” หมอเอกรีบแต่งตัวและคว้าเอกสารของตนอย่างรวดเร็วราวกับว่ามีธุระที่สำคัญยิ่งที่จะต้องไปทำอย่างด่วนๆ “เดี๋ยวผมกลับมา...อ่อ..แล้วก็...สวมกางเกงก่อนนะ..เพื่อไม่ให้เชื้อโรคเข้าไปในช่องคลอดของคุณ.. อืม...อย่าเดินไปไหนด้วยนะ...”

อธิบายจบเขาก็รีบเดินออกจากห้องไปทันที – ปอน แอบอมยิ้มให้กับพฤติกรรมทะเล้นทะลึ่งไม่เกรงต่อจรรยาบรรณของหมอเอกก่อนที่จะสวมกางเกงกลับคืน และขึ้นไปนอนบนเตียงขาเพื่อรอคอยเขาให้กลับมาตรวจร่างกายของเธอต่อ..

อันที่จริงถ้าได้ตรวจแบบเมื่อกี้อีกมันก็ไม่เลวนะ...ปอน นึกในใจ – ศีลธรรมที่สั่งสมมาเป็นเวลาเกือบเดือนพังทลายสิ้นแล้ว... ตอนนี้ความมักมากในกามนั้นเพิ่มพูนขึ้นมาเป็นนายเหนือหัว.. – พี่ต๋อง.. พี่ศักดิ์.. กลุ่มเพื่อนพี่ต๋อง.. กลุ่มขี้ยา..แล้วก็เจ้าหมาตัวนั้น.. อยากจะได้อีกจัง...ควยของพวกเขา...อยากจะโดนอีกจังเลย...อยากให้เขามาข่มเหงเธออีกครั้งจัง...คงจะมีความสุขไม่ใช่น้อย...

คิดไปเพลินเวลาก็เดินไปเรื่อยๆ เข็มวินาทีของนาฬิกาที่ดังอยู่ภายในห้องตรวจนั้นค่อนข้างจะชัดเจนเนื่องจากความเงียบของห้อง..— ไม่ช้าความเงียบนั้นก็ถูกทำลายลงด้วยเลื่อนประตูห้องที่ถูกเลื่อนเปิดออก.. หมอเอกกลับมาแล้วสินะ.. จะอ่อยเขายังไงให้โดนจับเย็ดอีกดีนะ...

“สวัสดีค่ะ คุณพรชิตา...” แพทย์หญิงผู้มาเยือนเอ่ยทักทาย...เสียงพื้นรองเท้าส้นสูงของเธอกระทบกับพื้นห้องตรวจดัง กึก กึก.. –“แหม..เตรียมพร้อมเชียว นึกว่าคุณจะตื่นเต้นมากกว่านี้เสียอีก..”

ปอนลุกขึ้นมานั่งงงเป็นไก่ตาแตก.. ก่อนที่จะเริ่มถามอะไรออกไป คุณหมอ หยก เจ้าของไข้ที่แท้จริง ก็เริ่มชักถามเธอก่อน..

“มารอนานหรือยังคะ...พอดีหมอติดคุยกับ ผอ.. มาน่ะค่ะ...ก็เลยมาเลทหน่อย...” หมอหยกคนสวยอธิบายพร้อมทั้งดันรถเข็นอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่หมอเอกเป็นคนเข็นมาไว้ออกไป “ใครเข็นมากันนะ..” เธอบ่นอุบอิบ..

“เอ่อ คือ...เมื่อครู่..” ปอน ชั่งใจไว้ก่อนที่จะเล่าความจริงออกมา... เพราะสิ่งที่เธอเล่านั้นอาจจะส่งผลร้ายต่อนายแพทย์เอกชัยก็ได้.. เขาพึ่งจะทำผิดจรรยาบรรณโดยการมีเซ็กส์กับคนไข้ในที่ทำงานและนั้นอาจทำให้เขาถูกไล่ออกได้.. “อ่อ หนูเห็นมันอยู่ตรงนี้อยู่แล้วค่ะ..”

“อืม..สงสัยมีคนมาไว้นานแล้ว..งั้น เริ่มตรวจกันเลยเนอะ..งดอาหารตามที่หมอสั่งมาหรือเปล่า..”

“เรียบร้อยค่ะ..”

ทั้งคู่ซักถามสาระทุกข์สุขดิบกันอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเริ่มลงมือตรวจ... – นาทีทรมานมาเยือน ปอน อีกแล้ว...

“เบาๆนะคะ หมอ..” ปอน เน้นย้ำก่อนที่ หมอหยกจะสอดอุปกรณ์แหวกดูช่องคลอดของเธอ – แพทย์สาวชะงักทันที..เมื่อเห็นสภาพข้างในนั้น... เธอถอนอุปกรณ์ออกก่อน พร้อมทั้งลดหน้ากากอนามัยลง

“คุณ พรชิตาคะ..”

“ขา หมอ..”

“นั่งก่อนค่ะ...”

“ค่ะ..”

ปอนลุกขึ้นมานั่งทำหน้าตาสงสัยเล็กน้อย.. – หมอหยกทำหน้าตาจริงจังก่อนที่จะเริ่มยิงคำถามใส่เธอ...

“หมอเคยบอกคุยว่ายังไงคะ?”

“เอ่ย...คือ... งดอาหาร...พักผ่อนให้เพียงพอ..งดความเครียด...ก็...”

“อีกเรื่องค่ะ...”

“งด...มีเพศสัมพันธ์...”

อยู่ดีๆปอนก็นึกเรื่องที่หมอเคยกำชับไว้ได้ขึ้นมาเอง...

“ค่ะ...ถ้าอย่างนั้น..คุณจะอธิบายให้หมอฟังยังไงดีคะ?.. หมอแค่ดูด้วยตาก็พอจะรู้แล้วนะคะว่าพึ่งจะเกิดขึ้นไม่นาน..เมื่อเช้าเหรอคะ? แฟนของคุณก็ไม่ได้มาเยี่ยมด้วยนี้คะ...” ออกจะเป็นเรื่องส่วนตัวเกินไปหน่อย แต่หมอหยกนั้นถามเธอด้วยความจริงใจและเป็นห่วงอย่างแท้จริง

“คือ...หมอคะ...” เสียงดุของหมอทำให้ ปอน รู้สึกกลัวไปด้วย..และอย่างไรเสียเธอก็ไม่ละอายเลยที่จะพูดความจริงออกไป เพราะว่าเธอนั้นเริ่มจะได้กลิ่นแปลกๆแล้ว จากการที่หมอหยกซึ่งเคยถูกกล่าวอ้างว่าลาไปทำธุระนั้นได้มาปรากฏตัวต่อหน้าเธอในเวลานี้...

ปอน เล่าเรื่องที่ตนมีเซ็กส์กับนายแพทย์เอกชัยให้หมอหยกฟัง...ท่ามกลางความเงียบของห้องตรวจและเสียงแอร์ที่พรมออกมาเป็นระยะ – หมอหยกหน้านิ่วคิ้วขมวดฟังจนจบก่อนที่จะถอยมานั่งกอดอกและครุ่นคิดด้วยสีหน้าสับสนเล็กน้อย

“คืออย่างนี้นะ...คุณพรชิตา...” เธอเริ่มพูดออกมาทำลายความเงียบ

ปอนสบตากับหมอหยกและตั้งอกตั้งใจฟังสิ่งที่เธอกำลังจะบอก... สีหน้าของหมอนั้นจริงจังพอๆกับตอนที่วินิจฉัยโรคเลย

“คุณเอกชัย...หรือหมอเอกชัย ที่คุณพูดถึงน่ะ...เขาไม่ใช่หมอหรอกนะ...”

กะไว้แล้ว... ปอน ได้คิดเรื่องนี้เอาไว้แล้ว..ด้วยความแปลกประหลาดหลายประการดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยจะตกใจเท่าไหร่ สำหรับข้อเท็จจริงนี้...ว่าแต่ว่าเขาเป็นใครกันล่ะ?...

“ความจริงแล้ว เขาเป็นคนไข้ที่มีอาการทางจิตชอบปลอมตัวเป็นคนอาชีพต่างๆน่ะค่ะ..พอดีเขาดูหนังเรื่อง Catch me if you can มากไปหน่อย เลยมักจะเลียนแบบตัวเอกอยู่เป็นนิตย์..”

 Catch me if you can.. ที่ลีโอนาโด้เล่นสินะ อืม หนังสนุกดี....เฮ้ย ไม่ใช่จะบ้าเหรอ... – นี้ฉันโดนคนไข้โรคประสาทที่ปลอมตัวเป็นหมอมาหลอกเย็ดถึงในห้องตรวจเลยหรือเนี้ย...โอ๊ย... เวรกรรมอะไรของตูเนี้ย...

ปอน เหงื่อตกทันทีเมื่อได้รู้ความจริง... แต่กระนั้นลึกๆแล้วกลับภูมิใจขึ้นมาอย่างพิลึกเมื่อได้ทราบว่าตนนั้นพึ่งจะถูกคนที่สติไม่สมประกอบข่มเหงทางกายมา...อื้มมม...ยิ่งคนที่ข่มเหงเธอดูต่ำต้อยด้อยค่าเท่าไหร่...เธอก็ยิ่งรู้สึกดีมากเท่านั้น..เหมือนกับตอนที่เธอถูกเจ้าหมาตัวนั้นจับทำเมียนั้นเอง...

“ซวยเลย...หนูก็ดันเชื่อไปซะด้วยสิ...” ปอน ยิ้มเจือนๆและตอบด้วยสีหน้าที่ดูไม่ตกใจเท่าไหร่.. ทำเอาหมอหยกนั้นถึงกับแปลกใจเล็กน้อย

“ไม่เสียใจเลยหรือคะ?” เธอถามออกมา.. – ปอนพึ่งนึกขึ้นมาได้ว่าปกติถ้าถูกข่มขืนแล้วจะต้องเสียใจสิ..ไม่ใช่มาปั้นหน้ายิ้มแบบนี้ เธอจึงแสร้งตีหน้าโศกพร้อมทั้งก้มหน้าลงแนบกับหัวเข่า..

“ค่ะ..” ปอน ตอบเสียงเศร้า.. – หมอหยกเข้ามากุมมือปอนไว้พร้อมทั้งบีบเบาๆให้กำลังใจ

“คุณยังดีนะ...หมอจะเล่าความลับให้ฟัง..หมอหลวมตัวไปนอนกับเขามาเกือบครึ่งปีเลยนะ...” แพทย์หญิงเริ่มเล่าเรื่องเสียงสดใส.. ปอน หูพึ่งทันที เธอเงยหน้าขึ้นมาตั้งอกตั้งใจฟังเรื่องเล่าที่ไม่เคยคาดคิดว่าจะได้ยินออกมาจากปากแพทย์หญิงผู้เคร่งคัด “เขามาหลอกหมอว่าเป็นอาจารย์แพทย์ จะช่วยเทรนงานให้..หมอก็ซื่อๆไง...ฮะๆ กว่าจะรู้ตัวก็ทำตัวขำตัวเองเหมือนกันนะ...”

ที่จริงปอนก็อยากจะร่วมหัวเราะด้วยแต่ก็ไม่กล้าเกรงว่าจะเสียมารยาทจนเกินไป... – เมื่อมองใกล้ๆแล้วหมอหยกก็เป็นผู้หญิงที่มีผิวพรรณค่อนข้างดีเช่นเดียวกันกับเธอ ใบหน้าสละสวยทันสมัยรูปร่างกระชับกระเช้งคล่องแคล่วทั้งการพูดการจาก็ดูฉลาดเฉลียวสมกับเป็นแพทย์..

หมอหยกลูบผม ปอน ช้าๆอย่างเอ็นดู พร้อมทั้งสบตากับคนไข้สาวอย่างลึกซึ้ง.. ก่อนที่จะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ริมฝีปากยื่นออกมาจูบลงบนแก้มของเธอเบาๆ.. – “หมอพูดตรงๆนะ...” หมอหยกกระซิบบอกพร้อมทั้งบีบหน้าอกของปอนเบาๆ.. สาวน้อยสะดุ้งตัวเล็กน้อยและก็ไม่ได้ดิ้นหนีไป..

“หมอเห็นร่องหีของคุณแล้วมีอารมณ์มากเลย...” ปอนแทบจะไม่เชื่อหูตัวเองเมื่อจู่ๆแพทย์สาวผู้เข้มงวดเมื่อครู่ได้มากระซิบกระซ่านคำลามกข้างๆหูเธอ.. พร้อมทั้งจรดริมฝีปากอวบอิ่มจูบไซร้ไล้ที่ต้นคอของเธอมาถึงกกหูจนรู้สึกสยิวปนจั๊กกะจี้

“หมอคะ...อย่าเล่นซิ...คะ....อื้มมมม....” ปอน พยายามเบือนหน้าหนีและแรงหื่นของ หมอหยกคนสวยนั้นอย่างรุนแรงเหลือเกิน... – เธอถอดเสื้อกาวน์ออกจนเหลือแต่เสื้อเดรสสีเทาด้านใน.. มือของหมอหยกนั้นล้วงสอดเข้าไปในเสื้อของปอนก่อนที่จะถกขึ้นช้าๆ และดึงออกจนเปลือยเหลือแต่เสื้อในทันที... ส่วนริมฝีปากของเธอนั้นได้มาประกบเข้ากับริมฝีปากอ่อนนุ่มของคนไข้สาวเรียบร้อยแล้ว...

“จ๊วบบบบ จ๊วบบบบ....อ้วบบบบบ อื้มมมม....จ๊วบบบบบ”

นี้เป็นครั้งแรกที่ปอนได้มีโอกาสจูบปากกับผู้หญิงด้วยกันเอง... รสสัมผัสนั้นหอมหวานต่างจากจุมพิตของสุภาพบุรุษ ทั้งนุ่มทั้งละมุนและซาบซ่านในคร่าเดียว ทำเอาเสียวลืมเพศเลย... – ปอน ไม่ขัดขืนหมออีกต่อไป.. เธอถอยตัวลงไปนอนบนเตียงช้าๆ และยอมให้หมอหยกขึ้นมานอนคร่อมอยู่ด้านบน.

“น่ารักมาก...คุณพรชิตา..” หมอหยกชมพร้อมทั้งถอดเสื้อเดรสของตนออกอย่างรวดเร็ว...เผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าทันที!! – ไร้ซึ่งชุดชั้นในและกางเกงใน โอ้ว แม่เจ้า ปอนตกตะลึงตาแทบถลนออกมาเลย.. แม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่บ้ากามแค่ไหนแต่ก็ไม่เคยแต่งตัวแบบนี้ออกจากบ้านเลย..แสดงให้เห็นว่า คุณหมอตรงหน้านั้นไม่ธรรมดาแน่ๆ..

หุ่นเปลือยเปล่าของ หมอหยก ผู้อยู่ตรงหน้านั้นทำเอาปอนละสายตาออกไปไม่ได้เลย -- ทรวดทรงองค์เอวโค้งเว้าเข้ารูปได้สัดส่วนเหมือนนาฬิกาทราย หน้าอกอวบอึ๋มกลมกลึงได้ทรงสวยเหมือนผลชมพู่ ปทุมถันสีน้ำตาลอ่อนๆดูงดงามน่าดูดชิม เหนือเนินสาวโหนกนูนนั้นไร้ซึ่งขนหยิกให้ดูรำคาญตาเนียนใสไร้กระทั่งตอ ดูสะอาดสะอ้านอนามัย กลีบแคบนอกสีน้ำตาลอ่อนปิดแน่นสนิทราวกับว่ายังไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน

“หมอคะ...ซี้ดดด...อื้มมมม....” ปอนเม้มริมฝีปากไว้และเงยคอขึ้นให้หมอหยกได้ใช้ปากรัวเล่นได้ถนัด... – ตะขอเสื้อในของ ปอน ถูกปลดออกอย่างรวดเร็วส่วนตัวเสื้อในนั้นก็ถูกดึงออกไปอย่างชำนาญต่อเนื่องเช่นกัน... หมอหยก จัดการเลื่อนปากจากต้นคอมาที่เต้านมไซส์เล็กของสาวรุ่นน้อง.. เธอบีบจับพลางใช้นิ้วโป้งเขี่ยเล่นที่หัวนมสีสวยสด..—“สวยจัง” หมอหยกเอ่ยชมพร้อมทั้งใช้ปลายลิ้นแตะชิมเบาๆเหมือนชิมน้ำหวานจากเยลลี่

“จับของหมอเล่นก็ได้นะคะ...” หมอหยก พูดก่อนที่จะก้มหน้าลงไป ใช้ปากนุ่มขยุ้มฐานเนินนมของปอน..ไล่ดูดเลียขึ้นมาเรื่อยๆสลับกับใช้นิ้วเขี่ยหัวนมเล่นไปด้วย – ปอนเองก็ไม่น้อยหน้า บีบจับเต้านมของสาวรุ่นพี่และเขี่ยหัวนมสู้จนแข็งเป่งขึ้นมา.. ทั้งบีบและใหญ่..น่าอิจฉาเหลือเกิน...ถึงจะไม่ใหญ่เท่า เกว ก็เถอะ...

“ถอดกางเกงสิคะ...” แพทย์สาวผู้ซึ่งปากยังคงวุ่นวายกับการจูบที่หน้าท้องของคนไข้อยู่เอ่ยปากขอ.. – แน่นอนว่าสาวน้อยไม่มีขัดศรัทธา เธอจัดการดึงกางเกงนอกพร้อมกางเกงในลงพร้อมกัน...โยนมันลงไปกองข้างๆเตียง..และอ้าขาออก..ไม่ใช่เพื่อการตรวจหาโรคอีกต่อไปแล้ว...มันคือการคั่วเซ็กส์กับแพทย์สาวต่างหาก..

“คุณพรชิตาคะ... ชอบไหมคะ...” คุณหมอเอ่ยถาม ในขณะที่นิ้วเรียวสวยที่ใช้จับเครื่องไม้เครื่องมือตรวจรักษาคนไข้เป็นประจำกำลังสำรวจถ้ำสาวซึ่งพึ่งจะถูกชำเราจากแพทย์เก๊มาอยู่.. – ปอน พยักหน้าตอบด้วยรอยยิ้ม... หมอหยกเงยหน้าขึ้นมองและยิ้มตอบด้วยเช่นกัน..ก่อนที่เธอจะซุกใบหน้าลงที่ระหว่างขาของ ปอน และจัดการใช้ลิ้นละเลงรัวที่แตดสวาท..ลากวนผ่านไปที่ปากแคมนอก จนน้ำเสียวกระฉอกมา..

“ซี้ดดด..อ๊า...คุณหมอคะ...อื้มมมม...อ๊ะ...”

เป็นครั้งที่สองของวันที่น้องสาวของเธอถูกรบกวนโดยคนแปลกหน้า...แต่ครั้งนี้จะแปลกหน่อยเนื่องจากผู้บุกรุกนั้นดันเป็นคนเพศเดียวกัน...

ปอนเอามือจับไว้ที่เบาะเตียง เอวแอ่นขึ้นมาดันกับปากของหมอหยกซึ่งกดลงสู้เช่นกัน... – แพทย์หญิงดูดดื่มน้ำจากช่องเสียวราวกับว่ามันคือโอเอซิสกลางทะเลทรายและเธอคือนักผจญภัยผู้หิวโหย... เสียงซูดน้ำหล่อลื่นดังขึ้นอย่างมูมมาม.. ตามด้วยการใช้นิ้วแหย่แยงสลับเข้าไปด้วย...

“อ๊า...อ๊า..อ๊างงงง....ซี้ดดดด...ซี้ดดดดด.... อ๊างงงงง...”

สะโพกของปอนแอ่นขึ้นรับความเสียวที่เกินจะอดกลั้น...การถูกเลียหีครั้งนี้มันเป็นอะไรที่เกินความคาดหมายมากๆก็ใครมันจะไปรู้ล่ะ จู่แพทย์สาวสวยผู้ดูเรียบร้อยคนนี้จะเกิดอาการหื่นขึ้นมากับคนไข้ของตนซะได้...

“อืมมม...แย่จังเลย...” หมอหยกหันไปมองนาฬิกาที่กำแพงและขึ้นมาจูบแลกลิ้นกับปอนอย่างดูดดื่ม.. เทคนิคการจูบของหมอหยกนั้นเต็มไปด้วยความใส่ใจในรายละเอียด – ลิ้นนุ่มๆที่วนม้วนอยู่ในปากของปอนนั้นให้ความรู้สึกถึงการได้รับความดูแลและความรักอย่างอบอุ่น.. ในขณะเดียวกันจังหวะที่หมอแยงลิ้นเข้ามาแล้วทำลิ้นแข็งสู้นั้นก็ให้ความรู้สึกเร่าร้อนปลุกอารมณ์ไปในตัวด้วย..

“อะไรคะ...หมอ...” ปอน เอ่ยถามเมื่อหมอหยกค่อยๆคอนริมฝีปากออกมา..น้ำลายของหญิงสาวทั้งสองกลืนกันเป็นหนึ่งมันยืดออกมาเป็นสายเชื่อมกันระหว่างสองริมฝีปาก

“เดี๋ยวหมอต้องไป..ตรวจห้องอื่นต่อแล้ว...หมอยังไม่ได้ตรวจให้คุณเลย...” หมอหยกทำท่าจะลุกออกจากตัวปอน.. แต่สาวน้อยดึงเธอไว้ก่อนด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ – ทำมาขนาดนี้แล้ว...ช่วยต่อให้เสร็จเลยจะได้ไหม...

“อืม...งั้น..คุณคงต้องเลื่อนตรวจไปพรุ่งนี้แทนนะ...ตกลงไหมละ...เวลาออกจากโรงพยาบาลก็จะช้าลงไปด้วยนะ...จะเอาอย่างนั้นแน่หรือ..”

ปอนพยักหน้า... ณ เวลานี้เธอยอมรับทุกขอเสนอแล้ว..อะไรก็ได้ ขอแค่ทำให้เธอคลายเสียวได้เป็นพอ.. – แพทย์สาวยิ้มและยอมรับให้ความร่านของคนไข้สาว... ถึงรวบผมเก็บไว้ข้างหลังจนเห็นหน้าผากและใบหูชัดเจน ดูเป็นสาวมั่นขึ้นมามากกว่าทันที...

“’งั้นหมอเล่นม้วนเดียวจบเลยนะคะ...”

ว่าจบ หมอหยก ก็เลื่อนเม็ดติ่งเสียวของตนไปประกบเข้ากับเม็ดละมุนของ ปอน พร้อมทั้งถูคลึงเบาๆกับการวอร์มความเสียวก่อน – ปอน ครางออกมาในลำคอก่อนที่จะดึงหมอเข้ามาจูบแลกลิ้นแบบเมื่อครู่...

เวลาไม่คอยท่า ภาระไม่คอยที – หมอหยก มิอาจจะทำชักช้าลีลาให้เสียเวลาได้อีกต่อไป.. เธอเริ่มเร่งความเร็วในการบดสีช่วงล่างทันที.. น้ำหล่อลื่นของสาวสองวัยไหลทะลักออกมาผสมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ปอน ดึงหมอเข้ามากอดไว้แน่นหน้าอกของทั้งคู่กดทับข้างกันไว้แน่นดูเหมือนลูกโป่งสองลูกที่ถูกบีบเข้าหากัน...

“ซี้ดดด..อ๊างงงงอ๊ะ...อ๊ะ....เสียวจังเลยย...อื้มมมม หมอคะ...เสียวจัง....ซี้ดดดด....อูยยยยย หมอคะ....อื้มมมม....”

“ค่ะ....อูยยยย อ่อยยยยย....คุณ...คะ....อื้มมมม..ย๊ะ......อื้มมมมม หมอ...ก็...เสียว...มากเลย.....ซี้ดดดดด..”

สองสาวกอดกันกลมต่างแลกเสียงครางสวาทกันระงมข้างหู... – เสียงขาเตียงนั้นก็ดัง เอี๊ยด เอี๊ยด ขึ้นมาผสมโรงด้วยยามเมื่อเอวสาวบดขยี้เม็ดแตดเข้าหากัน...

หมอหยก จับมือทั้งสองของปอนไว้ พร้อมทั้งยกตัวขึ้นมานั่งหลังตรงและเริ่มขย่มบี้ช่วงล่างอย่างรวดเร็ว... – สองเต้าทรงสวยของแพทย์สาวเด้งกระดอนเหมือนลูกฟุตบอล ส่วนเต้านมขนาดพอดีมือของปอนนั้นควงเป็นวงกลมอยู่ในแนวราบ...

เสียงครางของทั้งสองกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน...ก่อนที่เสียงของปอนจะดังแหลมขึ้นมามากกว่า...ซี้ดดด... เธอใกล้แล้ว...ใกล้จะได้รับการเสร็จครั้งแรกจากผู้หญิงด้วยกันเองแล้ว...อูยยย... ไม่ไหวแล้ว...

“อ๊างงงงงงงงงงงงงงง.....หมอ.....อ๊างงงงงงงงงงงงง....อ๊างงงงงงอ๊ะ....อ๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง.......”

ทั้งร่างของปอนแดงก่ำ ตัวสั่นเทิ้มด้วยความเสียว – หมอหยกเห็นเช่นนั้นก็รีบเอาสองนิ้วสอดเข้าไปในร่องสาวของ ปอน และเกี่ยวเบ็ดตวัดอย่างรวดเร็วทันที...

“ซี้ดดดด...อะ...หมอคะ...ไม่เอาคะ...ซี้ดดด...อูยยยยยเสียวว....เสียวเกินไป.....ซี้ดดดด....อี๊ย๊ะ.....หมอ....อื้มมมมม..”

เกี่ยวได้ไม่นอนน้ำรักของ ปอน ก็ทะลักออกมาจากร่องเสียวเป็นสายสาดกระจายออกมาเลอะเต็มเตียงคนไข้... – ด้วยความอับอายสวยน้อยรีบเอามือปิดหน้าทันที พลางสะอื้นเสียงออกมาเบาๆ...

แต่นั้นยังไม่สาแก่ใจแพทย์สาว แม้ว่าคนไข้ของเธอจะตัวสั่นเกร็งไปแล้วก็ตาม... แต่เธอยังไม่หมดสนุก.. สองนิ้วของเธอยังคงคาไว้อยู่ภายในช่องคลอดที่กำลังตอดรัดกันแน่นอยู่.. – หมอหยกถือโอกาสนี้เกี่ยวเบ็ดรัวต่อไปโดยไม่สนใจเลยว่าสีหน้าของ ปอน นั้นจะดูทรมานขนาดนั้น..

“พอ....อื้มมม อื้มมมมม ซี้ดดดด อี้ยยยยยยย อี้ยยยยยยย ยี้ยย หมอคะ...ซี้ดดดด...”

แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ... แฉะ..แฉะ...

ปอนพยายามจะจับมือของหมอหยกออกแล้ว แต่ว่าเรี่ยวแรงของเธอนั้นมันหดหายไปหมดแล้ว ความเสียวจากการถูกนิ้วเกี่ยวเบ็ดอย่างรุนแรงและถูกจุดนั้นมันซาบซ่านประดุจโดยควยดุ้นใหญ่กระแทกแล้วก็มิปาน...

จนในที่สุด ปอน ก็ต้องเสร็จนิ้วของหมอหยกอีกครั้ง... แต่คราวนี้ไม่มีน้ำเสียวพุ่งออกมาเหมือนเมื่อครู่แล้ว..

“แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก... หมออ่า...ฮือ...แฮ่กก..แฮ่กก..” ปอนนอนหอบ น้ำตาไหลด้วยความเสียวค้าง ส่วนหมอหยกนั้นหัวเราะชอบใจอยู่ข้างเตียง – เธอ รีบใส่เสื้อเดรสกลับเข้าไปพร้อมทั้งคุมเสื้อกาวน์กลับคืนดูเป็นแพทย์ผู้เคร่งคัดอีกครั้ง ก่อนที่จะก้มลงมาจูบแก้ม ปอน เบาๆ และบอกว่า “พรุ่งนี้เจอกันนะคะ...คุณพรชิตา”

แพทย์สาวออกไปจากห้องตรวจไปอย่างเร่งรีบทิ้งให้ปอนนอนขาถ่างอยู่ในห้องเพียงลำพัง... ร่างกายยังสั่นรับกับความรู้สึกเสียว อูยยยย นี้มันวันอะไรกันเนี้ย...โดนทั้งหญิงทั้งชายในเวลาใกล้เคียงกันเลย...อื้มม แต่รู้สึกดีชะมัด..ความรู้สึกแบบนี้.. ถูกร่วมเพศอย่างไม่ทันตั้งตัว... อยากจะได้...แบบนี้อีกจัง... ฉันไม่อยากจะเป็น...คนดีอีกแล้วล่ะ..เป็นคนแบบเดิมแหละดีแล้ว...ตามใจตัวเองแบบเดิมนั้นแหละ...ดีแล้ว

น