วันเสาร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2559

เราคิดถึงนาย คนที่ได้เจอกันบนดอย

ตอนแรก เบลล่า เกือบจะใช้เวลาที่เหลือก่อนจะไปงานเลี้ยงรุ่นอยู่กับ ปอน และ วุดที่รังรักของทั้งสองแล้ว .. หากแต่จิตสำนึกต่อหน้าที่การงานมันดันผุดขึ้นมาก่อน ... เธอรีบล่ำลาทั้งสองกลับมาที่คอนโดของตัวเองก่อนที่จะติดใจในรสชาติเซ็กส์หมู่ไปมากกว่านี้ ... ขืนปล่อยให้ตัวเองเคลิ้มไปกับความเสียว รับรองว่าได้อดตายแน่ เธอไม่ใช่พนักงานประจำดังนั้นจึงต้องมีวินัยในตัวเองสูง ...




“งั้นเดี๋ยววันงานหนูมารับที่นี้นะเจ๊...” ปอน หันมาบอก เบล ซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะหลัง เมื่อรถของวุดมาจอดอยู่ที่คอนโดของเธอ
“จ้า...ขอบคุณมากนะ..เมื่อคืนสนุกมาก...พี่ไปก่อนนะ ปอน วุดดูแลปอนดีๆด้วยล่ะ..ไปล่ะนะ..”
“ครับ สวัสดีครับพี่เบล...” วุดหันไปยกมือไหว้ พร้อมทั้งแอบมองร่องนม เบล แปปหนึ่ง ก่อนที่จะหันกลับมาทำท่าจับพวงมาลัย – ในใจนึกเสียดายเล็กน้อยที่รุ่นพี่นมใหญ่คนนี้ไม่อยู่ค้างด้วยอีกคืน ... เขายังปี้เธอไม่หนำใจเลย แต่เอาเถอะ ไว้โอกาสหน้า ปอน คงจะพามาอีกแหละ ...

เบลใช้ประมาณ 5 วัน อยู่แต่บนห้องของตัวเอง กินอาหารที่สั่งขึ้นมาเป็นเวลา นั่งรีวิวและเขียนบล็อกส่งลูกค้ารับค่าโฆษณามาอื้อซ่า เพียงพอแล้วสำหรับการผ่อนคอนโดและค่ากินค่าใช้สำหรับเดือนนี้ – เธอเหยียดขาตรงพร้อมทั้งยืดแขนยกขึ้นไปด้านหลังจนสุดเพื่อคลายความเมื่อยล้าในขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ... บ่าไหล่รู้สึกตึงปวด ทำให้อดคิดถึง พี่เข้ม หมอนวดฝีมือดีที่มีลีลาการนวดและการเย็ดไม่เป็นสองรองใคร ไม่ได้เลย ..ถ้าได้เจอกันอีกก็คงจะดีนะ ...

งานเสร็จเร็วกว่าที่คิด อย่างนี้จะไปหา ปอน ดีไหมนะ ...(ไม่ดีกว่า..ปล่อยให้สองคนนั้นเสพสุขกันไปดีกว่า) ที่ เบล คิดแบบนี้ เพราะเธอยังจำสายตาอิจฉาอ่อนๆของ ปอน ได้ ตอนที่ วุด เย็ดเธออยู่ ... แม้จะเล็กน้อยและดูไม่เป็นอะไร แต่หากสายตาแบบนั้นพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆล่ะก็ ..เธอกับรุ่นน้องคนสนิทคนนี้อาจจะมีอันต้องแตกคอกันก็ได้ ... แน่นอนว่าเธอจะไม่ยอมเสียน้องคนนี้ไปเป็นอันขาด ...โดยเฉพาะกับเรื่องผู้ชาย

เบล เปิดเพลงฟังและท่องอินเตอร์เน็ตอ่านข้อมูลข่าวสารวงการท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ ... สลับกับเช็คบล็อกส่วนตัวของตัวเองที่มีแฟนคลับติดตามมากขึ้นทุกวัน ... เธอมักจะตอบโต้กับคนไม่รู้จักในอินเตอร์เน็ตเป็นข้อความสั้นๆเท่านั้น และนี้ก็คือ เสน่ห์ อย่างหนึ่งของเธอทุกถูกพูดถึงอย่างแพร่หลาย ว่าเธอคือ นักเที่ยวที่พูดน้อย .. แต่ลุยได้ทุกที่...

เหลือบไปมองเห็นเฟซบุ๊คที่มีสัญญาณแจ้งเตือนก็เลยคลิกเข้าไปดู ... เพื่อนในกลุ่มเริ่มพูดถึงงานกันแล้ว แม้จะเหลือเวลาอีกตั้ง 2 วันก่อนจะเริ่มงาน – เบล แทบจะไม่เคยเข้าไปตอบอะไรในกลุ่มรุ่นเลย เธอรู้สึกเบื่อด้วยซ้ำ เพราะคนในกลุ่มมักจะโพสโอ้อวดงานและฐานะของตัวเองกัน ...น่ารำคาญจะตาย ....

แล้วไอ้กายล่ะ..ตอนนี้มันเป็นไงบ้าง ... อยู่ดีๆ เบล ก็ดันไปคิดถึงกายซะอย่างนั้น .. – เธอเปิดไปที่หน้าเฟซบุ๊คของกายและส่องดูความเคลื่อนไหว ..ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย ...ฟีดล่าสุดที่ขึ้นมาก็คือ รูปของเธอเหมือนเดิมทุกประการ ..ไอ้หมอนี้มันไม่เล่นเฟซบุ๊คเลยหรือไงนะ ... เบลบ่นพร้อมทั้งปิดหน้าต่างนั้นไป เพื่อไปหาอะไรอย่างอื่นที่มันจรรโลงใจมากกว่า ...

แต่ทำไมก็ไม่รู้ ... ฟังเพลงก็แล้ว ดูคลิปตลกอยู่แล้ว ..หัวใจเธอก็ยังคงกระวนกระวายอยู่ เหมือนกับว่าทำอะไรหล่นหายไป และไม่สามารถเก็บขึ้นมาได้ เพราะไม่รู้มันหล่นไปตรงไหนและมันคืออะไร ... เธอเข้าไปป้วนเปี้ยนในเฟซของ กาย อีกรอบ ก่อนที่จะกด Back ออกมาและกดเข้าไปดูใหม่ ... เราเป็นอะไรกันนะ ... เบลเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน...
จะทักข้อความไปดีไหมนะ .. เธอเปิดกล่องข้อความของกาย ..รูปถ่ายลับของเธอที่กายแอบถ่ายไว้ยังคงเด่นชัด เห็นแล้วขัดตาชวนให้มีน้ำโมชะมัด ...เธอเริ่มพิมพ์ข้อความสั้นๆว่า...หวัดดี..ก่อนที่จะลบไป.. แล้วพิมพ์ใหม่ว่า.. แกๆ... จากนั้นก็ลบไปอีก พร้อมทั้งพิมพ์ ไง... เพื่อที่จะลบแล้วปิดหน้าต่างสนทนาไป ..สรุปแล้วเธอก็ไม่ได้ส่งอะไรไปหาเขาเลย

งั้นก็..โทรไปเลยล่ะกัน ...ก็..มันผิดสังเกตนี้ ผ่านไปหลายวันแล้วไม่อัพเฟซบุ๊คเลย คนอย่างกายเนี้ยนะจะเป็นไปได้ไง... บางทีมันอาจจะเป็นอะไรก็ได้นะ ...อาจจะเกิดอันตรายกับมัน ..อืม.. เราก็แค่เป็นห่วงในฐานะเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้นเอง ..
ถึงไม่มีเบอร์โทรศัพท์และหนังสือรุ่นยังมี .. เบล คว้าเอาหนังสือรุ่นเล่มโตออกมากาง เปิดหาเบอร์โทรของ กาย .. ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเบอร์เดิมหรือเปล่า เพราะมันผ่านมาแล้วเกือบ 10 ปี เลย นับแต่เขียนเบอร์นี้ลงไปในหนังสือรุ่น ...

ต่อสายได้ไม่นาน ก็มีคนรับสายกลับมา ...เป็นเสียงผู้หญิง...
[สวัสดีค่ะ...ใช่..เบอร์ของ อดิศร หรือเปล่าคะ?][อ่า...ใช่ค่ะ...ใครคะ...]
[อ๋อ...เป็นเพื่อนอ่ะค่ะ...ชื่อเบล..อ่า เป็นเพื่อนร่วมรุ่นอ่ะค่ะ พอดีว่าจะโทรมาถามเรื่องงานหน่อยค่ะ][ค่ะ..แปปหนึ่งนะคะ...]

เอาล่ะเหวย ใครรับสายล่ะเนี้ย ..เมียมันหรือเปล่าก็ไม่รู้ ดูเหมือนว่าเราจะโทรมาผิดจังหวะสุดๆเลยนะเนี้ย...

ครู่เดียวกายก็มาถือสายแทน

[เออ..เบล...ว่าไงแก..]น้ำเสียงมันแลหม่นๆแปลกๆไม่ร่าเริงน่าถีบเหมือนเมื่อก่อนเลยแหะ
[กาย..แกเป็นไรเปล่าเนี้ย...เสียงแกแปลกๆอ่ะ][อ่อ เปล่าๆ เป็นหวัดมั้ง ..คือ ช่วงนี้เรายุ่งๆว่ะ..โทษนะ แต่แกมีธุระอะไรสำคัญหรือเปล่า...ไม่ใช่ว่าไม่อยากคุยกับแกนะ..]
[เฮ้ยๆ แก เราขอโทษที่โทษมากวนนะ ...แกทำอะไรอยู่ก็ทำไปเหอะ..เราก็แค่อยากโทรหาแกเฉยๆอ่ะ..เป็นห่วง.เห็นหายไป][แน่ะ...รู้ได้ไงว่าเราหายไป?..แอบส่องเฟซเราเหรอ...แน่ะๆ..คิดถึง ใช่ไหมล่ะ..อิอิ..]

โหย ไอ้นี้..เสียงกวนตีนขึ้นมาทันทีเลยนะจ๊ะ พ่อคุณ ...แต่แปลกแหะ ..พอมันทำเสียงกวนๆใส่เราแบบนี้แล้ว ..ใจที่เคยเต้นกระวนกระวายเมื่อครู่ก็สงบลงทันที ..ราวกับได้ยกภูเขาออกจากอกให้พ้นไป ...

[เปล่าเหอะ..ก็แค่นึกว่า..ตายไปแล้วอะไรงี้..จะได้สมน้ำหน้า..][ฮะๆ..เออ..แกโทรมาก็ดีล่ะ อยากได้ยินเสียงแกเหมือนกัน...ตอนนั้นได้ยินแต่เสียงครางไง ฮ่าฮ่าฮ่า]
[อีบ้า..แกอยู่กับใครเดี๋ยวเขาก็รู้หรอก...ที่รับเมื่อกี้อ่ะ เมียแกหรือเปล่าเหอะ..][อ่อ..เปล่าๆ น้องสาวเราเอง..พอดีตอนนี้เรามาบ้านญาติอ่ะ..เออ..บอกแกเลยก็ได้...พ่อเราพึ่งเสียหว่ะ...]

เท่านั้นแหละค่ะท่านผู้ชม ...บรรยากาศรอบตัวเราก็ตึงเครียดขึ้นมาทันทีเลย ตายห่าล่ะ..โทรมาผิดจังหวะสุดๆจริงๆด้วย มิน่าล่ะ มันถึงแลดูเงียบๆ

[เอ่อ..แก..เสียใจด้วยนะ..แกโอเคเปล่าเนี้ย?...][ก็นะ..ฮะๆ..] เสียงกายเริ่มสั่นๆ นี้เราไปกระตุ้นต่อมน้ำตามันหรือเนี้ย ...
[เฮ้ยกาย..แก..เราขอโทษๆ..เอ่อ..เข้มแข็งนะ..แล้วนี้..แกอยู่ต่างจังหวัดเหรอ..][เปล่าๆ ..บ้าน ญาติเราอยู่ ในเมืองแหละ แกล่ะ อยู่ไหนเหรอ..ตอนนี้..]
[อยู่คอนโดอ่ะ...เออ..กาย..ถ้าแก..ว่างนะ..ออกไปเดินเล่นกันหน่อยไหม... จะได้ไม่ฟุ้งซ่านอ่ะ...เราอาจจะเป็นคนที่พูดไม่เก่ง แต่เราก็เป็นห่วงแกนะ...ไม่อยากให้แกเศร้าเกินไปอ่ะเพื่อน...]กายเงียบไปครู่หนึ่ง – เบล เองก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าตัวเองจะพูดอะไรอย่างนี้ออกไปได้ .. บางทีนี้อาจจะเป็นสิ่งที่ติดอยู่ในใจเธอก็ได้นะ ...
[อืม..ก็ดีนะ..ขอบใจนะ เบล...งั้นเดี๋ยว..เราขับรถไปหาแกที่คอนโดดีกว่านะ....][อืม...เดี๋ยวแชร์โลเคชั่นไปให้ในไลน์นะแก..สู้ๆ..เดี๋ยวเลี้ยงข้าว..]

หัวใจของเบลเต้นเร็วขึ้นทันที ... เกิดเรื่องคาดไม่ถึงในช่วงที่ทั้งคู่ไม่ได้ติดต่อกัน จากกายตัวแสบกลายเป็นกายคนเศร้า ช่างน่าประหลาดใจ สาวน้อยมิอาจจะรับมือกับความเปลี่ยนแปลงนี้ได้ทัน แต่เธอก็จะทำหน้าที่ของเพื่อนให้ดีที่สุด – เบล อาบน้ำแต่งตัว เธอสวมเสื้อผ้าสีดำเพื่อเป็นการให้เกียรติคุณพ่อของ กาย จากนั้น เบล ก็ลงไปรอกายอยู่ที่ชั้นล่างของคอนโด 



ไม่ช้า กาย ก็ขับรถเข้ามา .. วันนี้เขาไม่ได้ขับคันเดิมกับครั้งที่แล้ว ..เป็นรถเก๋งมียี่ห้อสีดำสนิท ...
“ไงแก..” กายเลื่อนกระจกลงทักทาย เบล พร้อมทั้งเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ เป็นการเชิญชวน ... เบลโบกมือและยิ้มให้แบบเศร้าๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในรถ ... ตอนนี้เธอวางเรื่องในอดีตที่เคยถูกกายหลอกฟันแล้ว ..ความสงสารและความเห็นอกเห็นใจมันเข้ามาแทนที่ ..การให้อภัยนี้แหละ คือ บุญที่ประเสริฐที่สุดแล้ว ..

“ไม่เป็นไรนะแก...” เบล ตบไหล่ กาย เบาๆ ..สีหน้าของพ่อหนุ่มคนนี้ดูไม่ดีเลย ซูบลงและดูไร้ราศีคนมีตัง
“อืม..ไปไหนกันดี...” กาย ตั้งหน้าตรงทำตาแข็งและยิ้มแบบฝืนๆ ก่อนที่จะออกรถพาเพื่อนคู่คิดออกไปจากคอนโดของเธอ

ทั้งคู่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวัน แม้กายจะไม่พูดอะไรมาก แต่ เบล ก็ไม่รู้สึกอึดอัดเลย .. ทั้งคู่ไม่ได้พูดถึงเรื่องคืนนั้น หากแต่พูดถึงสถานการณ์บ้านเมือง และศิลปะ การถ่ายรูป ดนตรี และอื่นๆที่เห็นพ้องต้องตรงกัน ...อย่างไรก็ตาม ..ดูเหมือนว่า ใบหน้าของ กาย จะเริ่มมีรอยยิ้มขึ้นมาบ้างแล้ว นั้นทำให้เบลรู้สึกชื่นใจขึ้นมามากเลย ...

เธอเริ่ม..ถึงเนื้อถึงตัวเขาก่อน ... เบลวางมือไว้บนแขนของกาย ก่อนที่จะเลื่อนมากุมมือชายหนุ่มไว้และบีบเบาๆ เป็นการให้กำลังใจ – “อย่างน้อยแกยังมีเรานะ..” เธอพูด.. และไม่ได้ฉุกคิดเลยว่า.. บรรดาเพื่อนของ กาย หายไปไหนกันหมด .. เธอไม่อยากจะมองคนอื่นในแง่ร้าย แต่แค่นี้ก็เห็นได้ชัดแล้ว เพื่อนที่ไม่อยู่กับเราในวันที่เราลำบากนั้น ไม่ใช่เพื่อนแท้เลย .. กายเคยมีเพื่อนมากมาย แต่บัดนี้ล่ะ..เหลือเพียงแค่ เบล เท่านั้น ที่สนใจความรู้สึกของเขา ..

และเธอก็เริ่มจะเปิดใจขึ้นมาทีละนิดแล้ว ..

เธอเดินจับมือกายไว้ตลอด ประหนึ่งเป็นคู่รักกัน... พาไปเดินดูนู้นดูนี้ ซื้อนั้นซื้อนี้ ตามประสาวัยรุ่น ... ทั้งคู่เจอตู้สติ้กเกอร์ถ่ายรูปที่เคยฮิตในสมัยที่พวกเขาเป็นวัยรุ่นอยู่... ตอนแรกกายปฏิเสธหัวชนฝาเพราะเห็นว่ามันตกรุ่นแล้ว ..แต่เบลก็คะยั้นคะยอจนเขายอมเข้าไปถ่ายกับเธอจนได้ ... ถ่ายมา 10 รูป กวนๆทั้งนั้น ...แบ่งกันเก็บไว้คนละ 5 รูป
จนตกเย็น ...กาย ดูดีขึ้นมาแล้ว เบล รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าเหลือเกินที่ได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง แม้จะยังไม่กลับมาร่าเริงแบบเก่า ..แต่มันก็ส่อแววไปในทางที่ดี ...

“ยิ้มหน่อยๆ...เร็วๆ..ยิ้มหน่อยๆ..” เบล เอ่ยด้วยรอยยิ้มพร้อมทั้งจับที่แก้มของ กาย ให้ยิ้มตาม ... ชายหนุ่มไม่ฝืนแต่ก็ไม่ได้ตามเต็มที เขายิ้มแบบเจือนโดยที่ดวงตายังเลือนลอย ...แต่ในใจนั้นก็มีความสุขดี ที่ได้หญิงสาวคนนี้มาเป็นเพื่อนในเศร้าๆ
“ขอบคุณมากนะ..เบล...” กาย พูดและค่อยๆจับมือเบลออกช้าๆ ..สบตากับเธออย่างลึกซึ้ง “วันนี้เรา..สนุกมากเลย..แต่ว่า...คงได้เวลากลับแล้วล่ะ...เดี๋ยวเราไปส่งแกที่...”
“ไปกินข้าวกัน..ก่อนไหม...” เบลถามแทรกขึ้นมาก่อน ...เธอยังไม่อยากให้เขาไปเลย.. ชายตรงหน้ายังอยู่ในอาการไม่สู้ดี และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ ..เธอยังอยากอยู่กับเขานานๆ...เพราะว่าเธอเองก็มีความสุขเหมือนกัน

กาย พยักหน้า ... แล้วทั้งคู่ก็เดินจูงมือกันไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในห้างที่ไปเดินกันนั้นแหละ – ใช้เวลาเกือบ ชั่วโมงครึ่ง ในการทานอาหารและพูดคุยกัน ...จนในที่สุด เวลาจากลาก็บรรจบมาเจอกันอีกครั้ง ...

“เอ่อ..กาย...แก..แล้ว...”
“อะไรเหรอเบล...”
ทั้งคู่หลบตากัน ... เบล มีสิ่งที่อยากขอแต่ปากไม่กล้าพอ...เนื่องตอนนี้มันยังไม่เหมาะ ..
อันที่จริงการเที่ยวในวันนี้ของเธอนั้น เธอได้ยกให้กลายเป็น เดท ไปแล้วในใจ ..และเธออยากจะจบเดทอันแสนสุขนี้ บนเตียง ..

แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป ... ทั้งคู่จึงเดินกลับไปที่รถแบบเงียบๆ ...
กาย พา เบล ไปถึงคอนโดแล้ว .หน้าอกของสาวน้อยพองโตเต้นระทึกลุ้นไม่เป็นจังหวะ รู้สึกใจหายเมื่อต้องจากลา ...

“ถึงแล้ว...อ่า...ขอบคุณมากๆนะสำหรับวันนี้...”
“กาย...แก...คือว่า...” เบลไม่รู้จะพูดอะไรต่อไปแล้ว .. เธอยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาเบาๆทันที ..พร้อมทั้งเปิดประตูรถ..เดินลงไปอย่างรวดเร็ว ..โดยที่ไม่หันหลังกลับไปมองที่รถเลย ปล่อยให้ กาย งงไปอย่างนั้นแหละ ...
เขินจนหน้าแดงหมดแล้วนะ ... เบล เดินซอยเท้าย่ำเร็วจนผิดจังหวะ ขาพลิกลงอย่างแรง ... เธอคุกเข่าทรุดลงไปร้องโอดโอยครู่หนึ่ง จนลุงยามต้องวิ่งมาดู ..ทว่าคนที่มาถึงก่อนก็คือ .. กาย ..

“ไม่น่ารีบวิ่งเลยนะแก...” กาย เข้ามาประคองเบลขึ้น พร้อมทั้งหันไปบอกลุงยามว่า “ไม่เป็นไรครับผมดูแลเอง..จอดรถตรงนี้ได้ใช่ไหมครับ?..”
“ได้ครับผม..ตรงนี้ว่าง...” ลุงยามตอบและเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของแก ปล่อยให้หนุ่มสาวได้แนบชิดกันสองต่อสอง...

เบลก้มหน้าลงไปกล้ามองหน้า กาย เธอเขินเหลือเกินที่ดันไปทำเปิ่นต่อหน้าเขาจนได้...
“เดี๋ยวเราขึ้นไปส่งแกบนห้องล่ะกันนะ ..” กาย ประคอง เบล และเดินพาไปที่ลิฟต์

(เยสสสส แผนสำเร็จแล้วโว้ยยย...!!...)  สาวน้อยกระหยิมยิ้มย่องในใจเมื่ออุบายที่คิดแบบปัจจุบันทันด่วนนั้นสัมฤทธิ์ผลดี – ที่จริงแล้วขาเธอไม่ได้เป็นอะไรหรอก ...เธอแค่อยากหาเรื่องให้ กาย พาขึ้นไปบนห้องแค่นั้นเอง ...

ไม่นาน กายและก็ เบล มาถึงห้อง – เบลเปิดประตูห้องและเชิญให้กายเข้ามาก่อน ...ชายหนุ่มพาเพื่อนสาวไปนั่งบนโซฟา .. “มีน้ำแข็งไหม...” เขาถาม..พร้อมทั้งเดินไปที่ตู้เย็น
“มีแก..ช่องฟรีซเลย...ขอโทษด้วยนะ แกยุ่งๆอยู่ด้วยกลายเป็นรบกวนแกเลย...”เบลตอบ
“แหมแก..ไม่เป็นไรหรอก...แกช่วยเราทั้งวันแล้ว ...เราช่วยแกบ้างไม่เห็นไรเลยเนอะ...” กาย ยิ้มพร้อมทั้งเดินกลับมาหา เบล ถุงน้ำแข็งในมือเขา ประคบเข้ากับข้อเท้า ที่ไม่ได้เป็นอะไรของ เบล – เธอแกล้งร้องออกมาแสร้งทำเจ็บปวด อ่อยอ่อนชายหนุ่มให้เบามือ ...

จนเริ่มอยู่ตัว ..กาย ก็ขึ้นมานั่งข้างๆ เบล ไหล่ของทั้งคู่เบียดกันเองโดยอัตโนมัติแม้ว่าโซฟาจะกว้างพอสำหรับคนสามคนก็ตาม ... “กาย ...ถ้ามีอะไรที่เราทำแล้ว..จะช่วยให้แก หายเครียดได้อ่ะ..บอกเรานะ..เรายินดีจะช่วยทุกอย่างเลย...”
กาย มองกลับมาและรู้ดีว่า เบล หมายถึงอะไร ...เขาส่ายหน้าเบาๆ และลูบผมเธออย่างเอ็นดู..
“ไม่หรอกแก...ครั้งนั้นมันฉาบฉวยจริงๆ..ตอนนั้นเรามันแย่มากเลย..เราแทบจะไม่เห็นแกเป็นเพื่อนเลย เห็นเป็นแค่ที่ระบายความใคร่...ขอโทษจริงๆนะ เบล...แต่ตอนนี้เราทำแบบนั้นไม่ลงแล้วล่ะ...แกดีกับเรามากเกินไปขนาดนี้..เราหลอกแกไม่ลงอีกแล้วล่ะ...” กายตอบกลับมาด้วยเหตุผลที่ฟังแล้วยิ่งทำให้หลงรักเข้าไปใหญ่ – คำพูดเหล่านี้มิได้ทำให้ เบล รู้สึกอยากถอยเลย กลับกันเธอกลับยิ่งรู้สึก ชอบ  เขามากกว่าเดิมเสียอีก ...

“ไม่เป็นไรหรอกแก...ถ้าช่วยได้..เราเต็มใจจริงๆนะ...” เบล ตอบและเริ่มจับที่เป้าของ กาย ซึ่ง..แข็งตัวนิดๆแล้ว..
“ลองดูก็ได้...แต่..ถ้าแกไม่อยาก...ไม่ต้องตามใจเรานะ เบล เราเข้าใจ...” กาย พูดและแผ่แขนไปพาดที่พนักพิงโซฟา แอ่นเป้าขึ้นมาให้ เบล ได้รูดซิบ ควักเอา หนอนน้อยออกมาชักได้ถนัด ....

มันยังไม่แข็งมาก และมีกลิ่นที่ไม่ค่อยดีนัก...กลิ่นนี้อาจจะมาจากความเครียดก็ได้ ...
เบลรวบผมเก็บและก้มลงไปจูบที่ หัวเห็ด และเริ่มจากการใช้ลิ้นแตะเบาๆ กระตุ้นให้เสียวก่อน --- กาย เงยหน้าขึ้น หายใจช้าๆอย่างผ่อนคลาย ...เบล จึงเริ่มงับเอาดุ้นของเขาเข้ามาทีละนิด ...จนเต็มปาก และรูดปล่อยออกมาให้น้ำลายอันอบอุ่นท่วมดุ้นซึ่งกำลังแข็งตั้งช้าๆ ...ก่อนที่จะกดปากอมลงไปจนมิดลำ ...

“อ๊า...เบล...อื้มม...สุดยอดเลย...” กาย หอบเสียงเบาๆ พร้อมทั้งกดหัว เบล ลงช้าๆ ก่อนที่จะดันขึ้นมา และกดลงไปใหม่ เบลเองก็ ยอมตกตามจังหวะนั้นไป พลางดูดท่อนเอ็นดัง จ๊วบจ๊วบ... ไม่นานน้ำเสียวจากปลายกล้วยก็ไหลออกมาให้เธอได้ชิมเป็นของหวานก่อนนอน

“พอก่อนเบล...” กาย พูดและจับให้เธอขึ้นมานั่งข้างๆ – ในขณะที่จรวดของเขายังคงตั้งอยู่
“ทำไมอ่ะแก...ไม่ชอบเหรอ...” เบล เอาหลังมือเช็ดปากที่มีคราบน้ำติดขึ้นมา “เราไม่รังเกียจนะ..ทำให้จนเสร็จได้เลย..”
“เปล่าหรอก..เรากลัว..ควบคุมตัวเองไม่ได้อ่ะแก...คือ..เราก็ไม่มีถุงยางด้วย...” กาย เผยความในใจ

“อ่อ..เรื่องนั้นเอง...” เบล ยิ้ม พร้อมทั้งถกชายกระโปรงเดรสขึ้น ... จากนั้นก็ถอดกางเกงในออก..เผยให้ กาย เห็นร่องเสียวของตน ที่ชุ่มแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่นเรียบร้อยแล้ว อย่างชัดเจน...เท่านั้นยังไม่พอ ... เบลแยกขาออกกว้าง ต่อหน้า กาย พร้อมทั้งเขี่ยที่เม็ดเสียวของตัวเองไปพลางด้วย ...”ตามสบายเลยนะแก..วันนี้เรา..ยกให้...”

“จะ..จะดีเหรอแก....” กาย ถามสีหน้าไม่มั่นใจ แต่มือก็ชักรูดแท่งเสียวของตัวเองรอแล้ว ...
“อืม..เอาเลย..จะแตกในก็ได้นะ...เราโอเคจริงๆ...”

เมื่อได้รับการอนุญาต ก็ไม่รอช้าอีกต่อไป ... กาย เข้ามาสวมทับ เบล พร้อมทั้งสอดน้องชายบุกเข้าประชิดน้องสาวของ เบล จนมิดลำ ในครั้งเดียวเลย ... “อา...กายยยย อ๊า...ซี้ดดด..แก...แน่นมากเลย...อูยยย....”
เบลครางออกมาเบาๆ ข้างหูเขา ก่อนที่ชายหนุ่ม จะขยับเอวซอยช้าๆ ... และก้มลงไปดูดปากแลกความเสียวกับ เบล...

ลืมหมดแล้วซึ่งความเศร้า นี้มันคือเวลาแห่งความเสียว ...

เบล พลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้านบน และกดให้ กาย ปล่อยหลังนั่งพิงโซฟาไป ...จากนั้น เธอ ก็ตั้งเข่าขึ้น และขย่มเอวกดลงไปช้าๆ และเพิ่มความเร็วขึ้นทีละนิด ...

“ซี้ดดด...แก....ชอบไหม...กายยยจ๋า...ชอบไหม..แบบนี้อ่ะ....อื้มมมมอ๊างงงงง...เสียวมากเลย...อูยยยยย....”

กายพยักหน้าตามพร้อมทั้งจับเอวคอดสวยของ เบล เอาไว้ กระแทกสวนกลับเป็นบางจังหวะ ..การร่อนเอวลงมาแบบนี้ ทำให้ กาย รู้ได้ทันทีเลยว่า .. ที่จริงแล้ว เบล นั้นกำลังเงี่ยนมากๆ ...

“เบลจ๋า...ซี้ดดด....อา..เสียวมากๆ เลยยยย....อื้มมมม....”
“จ๊ะ...อื้มมมมมม....ควยแก..ใหญ่จังเลย....กายจ๋า...ซี้ดดดดด...ชอบควยแก...ที่สุดเลย...”

อ้อล้อกันครู่หนึ่งก็ได้เวลาเปลี่ยนท่า – กาย กระซิบข้างหู เบล เบาๆ “เบล...ไปที่ระเบียงกันไหม ...”
“อ่า..จะดีเหรอแก...” ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่ เบล ก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ระเบียงแต่โดยดี ...

ข้างนอกนั้นมืดหมดแล้ว ห้องข้างๆเบลยังไม่มีใครมาอยู่จึงไม่ต้องระวังอะไรมาก ...  เธอเดินไปเกาะที่กำแพงระเบียงซึ่งทำมาจากกระจกมีดอกไม้ที่เธอปลูกเองขึ้นอยู่เป็นหย่อม .. จากนั้นก็แอ่นสะโพกขึ้น... กาย ตามเข้ามา ...ถกกระโปรงเธอขึ้นสูงกว่าเดิมจนแก้มก้นโผล่พ้นออกมาชัดเจน
แล้วเขาก็จัดการ ... เสียบแท่งควย อัดเข้ามาทั้งลำ ทันที ...

“อ๊า...อ๊างงงง....อูยยย.....” เบล ลืมตัวว่าอยู่ที่ระเบียงจนเผลอครางดังเกินไป ... ก่อนที่เธอจะรีบปิดปากตัวเอง..และเอี้ยวคอกลับไปมอง กาย ซึ่งกำลังจับเอวเธอซอยอย่างเมามันส์อยู่ .. ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเสียวอย่างแท้จริง ปราศจากซึ่งความเศร้าอย่างที่เป็นมาทั้งวันแล้ว ..นี้แหละคือสิ่งที่เบลต้องการ ...

ลมเย็นๆพัดผ่านระเบียงแต่ก็ไม่อาจจะทันผ่านระเหยเหงื่อให้ เบล และ กาย ได้ ... กายจัดหนักจัดเต็มกระแทกเข้ามากะเอาตาย ...ส่วน เบล ก็ต้องกลั้นเสียงเอาไว้ให้ได้มากที่สุด ..เพราะถึงแม้จะมีเสียงรถราที่ดังขึ้นอยู่ตลอดเวลามาชอบกลบเสียงครางเสียวของเธอก็ตาม ...แต่หากมันดังเกินไป คาดว่าผู้คนบริเวณนั้นอาจจะสงสัยได้ ...

“กาย...ซี้ดด..แก...มีความสุข...ไหม...แบบนี้..กับเราอ่ะ...อื้มมม…” เบล หันกลับไปถาม พร้อมทั้งหลับตาพริ้มด้วยความเสียว – กายพยักหน้าและก้มตัวลงมาจูบที่หลังคอของ เบล ใช้ปลายลิ้นเลียวนจนสยิว ...

“เบล ...สุดยอดเลย.....” เขาชมเบา ๆ....

อากาศเริ่มหนาวไปแล้ว ..เบลกับกาย จึงพากันเข้ามาในห้อง ปิดหน้าต่าง และตรงไปขึ้นเตียงกัน ..ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงแล้ว เบล ถอดเสื้อออกและโยนทิ้งไปกองข้างเตียงทันที ..ส่วน กาย เองก็ไม่น้อยหน้า โชว์ความสามารถในการถอดแบบเหนือชั้น จนเปลือยกายในไม่นาน ...

ทั้งคู่เปลือยเปล่าอยู่บนเตียงผืนเดียวกัน กอดจูบฟัดกันนัวสลับกันอยู่บนล่าง แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างดูดดื่มเร่าร้อน ... และจบลงด้วยการที่ เบล ถูกกายกดลงไปนอนข้างล่าง ...

“แก...เต็มที่เลยนะ...” เบล ยิ้มและหลับตาลง ..เอาขาเกี่ยวเอวชายหนุ่มตรงหน้าไว้ ...
“ได้เลย...เราจะทำให้แกมีความสุขเอง ...” กายตอบกลับ โดยหารู้ไม่ว่า แค่นี้ เบล เองก็มีความสุขเกินจะบรรยายแล้ว

ไฟสวาทถูกจุดขึ้นทันทีเมื่อ ดุ้นของ กาย เสียบเข้าไปในร่องของ เบล แล้ว เขาขยับซอย เร่งจังหวะกามเร่าร้อนทันที ...เต้าคู่สวยกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะกระแทก ..ชายหนุ่มจ้องมองมันอย่างภูมิอกถูมิใจก่อนที่จะก้มลงมาดูดเลียและบีบคลึง ส่วนหญิงสาว เอามือจับที่นอนไว้ด้วยความเสียว ....

“อื้ออออ...อื้ออออออ...อื้มมมมม กายยย...ซี้ดดด....โอ๊ยยย...แก....แรงอีกสิ....อื้มมมม...แก....”

จัดให้ตามคำขอ ... กาย กระแทกควยหนักและแรงขึ้นกว่าเดิม จน เบล ต้องหลับตาและส่ายหน้าร้องครวญครางไปมา ทุรนทุรายไปด้วยความเสียวสุดขีด ...

“เบล...อ๊า...แก..แน่นมาก...ฟิตสุดๆเลย...ไม่ไหวแล้ว...ขอแตกใน..เลยนะแก.....อุยยยยยเบลจ๋า....ซี้ดดดด...”
“อื้มมมม..อี้ยยยยยย กาย...เอาเลย...เอาเลยแก...อ๊างงงงง...แรงอีกแก....พร้อมกันนะ...เค้าก็จะ...แตกแล้ว..”

กาย ยกขา เบลขึ้นพาดบ่า พร้อมทั้งซอยหีอย่างรวดเร็ว ... ก้มลงมาจูบปากเร่งอารมณ์จากนั้น เขากระแทกเข้าไปจนลึกสุดโคน แล้วจึงปล่อยน้ำกามออกมาท่วม เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ เบล เสร็จพอดี ภายในของ เบล ตอดรัดดุ้นของ กาย ที่กำลังพองตัวและพ่นน้ำอยู่ ชายหนุ่มเสียวถึงขั้นซุกหน้าลงไปบนหน้าอกของ เบล ทันที ...

เบลลูบผมกายเบาๆ ..เมื่อเขาปล่อยน้ำจนหมด ..ทั้งคู่ยิ้มให้กัน และจูบกันก่อนที่กายจะชักควยออกมา และรีบเอากระดาษมารองน้ำกามของตัวเองที่กำลังไหลออกมาจากรูหีของ เบล

“เราชอบแก...” เบล พูดเบาๆ ด้วยรอยยิ้มให้ขณะที่ กาย กำลังเช็ดรอบๆหีให้เธออยู่ ..
“อะไรนะ!?...” กาย ทวนคำพูด เพราะได้ยินไม่ถนัด..
“เปล่าๆ ..ขอบคุณนะ ที่เช็ดให้ด้วย..”
“ก็นะ...” กายพูดเมื่อเช็ดเสร็จ .. จากนั้นเขาก็ทิ้งตัวลงมานอนข้างๆเธอ ...”คืนนี้คงกลับไม่ไหวล่ะ..ปวดขาไปหมด..คงต้องนอนที่นี้แล้วนะ..แกคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม..”
เบล จับแขนของ กาย ข้างหนึ่งให้กางออกและแทรกหัวขึ้นไปนอนหนุนบนนั้น ก่อนที่จะค่อยๆซบอกเขาไปใกล้ๆ
“อือ..ได้สิ...แกรู้เปล่า....แกเองก็...น่ารักเหมือนกันนะ...” เธอพูดและหยิกแก้มเขาเบาๆ .. ชายหนุ่มมองลงมา พร้อมทั้งเปรยยิ้มให้ตอบแทน ...ทั้งคู่นอนพักเหนื่อยครู่หนึ่งก็ผลัดกันไปอาบน้ำ ...

เบล เอารูปสติ้กเกอร์ที่ถ่ายไว้เมื่อตอนกลางวัน แปะไว้บนโหลแก้ว ที่ตั้งไว้บนโต๊ะทำงานของเธอ ..ก่อนที่เธอจะเข้าไปอาบน้ำเป็นคนแรก ...

คืนนั้นทั้งคู่ไม่ได้มีอะไรกันต่อ ...พวกเขานอนกอดกันเฉยๆ ..อบอุ่นทั้งกายและใจ ...ได้รับการเยียวยาทั้งคู่ อันที่จริงแล้ว เบล อยากจะร้องขอสถานะจากเพื่อนชายคนนี้เหมือนกัน หากแต่เป็นหญิงนั้นพูดก่อนมันคงดูไม่ดี ... แต่เธอก็รู้อยู่แล้วว่าซักวันคงต้องทวงถาม แต่ยังไม่ใช่วันนี้ .ตอนนี้เธอขอดื่มด่ำกับความสุขก่อน ...

ประมาณ เช้ามืด ในช่วงที่ เบล กำลังสะลืมสะลืออยู่นั้น กาย ก็ตื่นขึ้นมา และกระซิบข้างหูเธอเบาๆ ..จับได้ความได้เป็นการจากลา ...ต้องไปแล้วสินะ ...อันที่จริงแล้วเขาไม่ควรมาอยู่ที่นี้ด้วยซ้ำ เธอไม่ควรรั้งเขาไว้เลย เพราะเขายังมีภาระที่ต้องจัดการ แต่จะให้ทำยังไงได้ล่ะ..ในเมื่อความต้องการมันดันอยู่เหนือเหตุผลไปแล้ว ..และเมื่อคืนมันก็วิเศษมากสำหรับ เบล
ก่อนจะจากไป ... ในช่วงที่ เบล กึ่งหลับกึ่งตื่น นั่นเอง... กาย ก็ได้จัดการทำการ ล้างหน้าไก่ ... และปล่อยลูกๆไว้บนหน้าท้องของ เบล ก่อนที่จะจากไป ...

9.30 นาฬิกา เบลตื่นขึ้นมารู้สึกปวดหลังเล็กน้อย ช่วงล่างก็รู้สึกเจ็บๆ ...น้ำกามที่อยู่บนหน้าอกนั้นแห้งเรียบร้อยแล้ว.. เธอลุกขึ้นจากเตียง บิดขี้เกียจไปมาและเดินไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน .เพ้อฝันถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ..แม้ตอนตื่นมาเขาจะไม่อยู่แล้วก็ตาม ...แต่ให้ตายเถอะ.. กาย นี้ยอดไปเลยนะ ..คนเราโตขึ้นนิสัยก็เปลี่ยนจริงๆนั้นแหละ ...

จัดการธุระในห้องน้ำเสร็จแล้ว เบล ก็เดินออกมาที่โต๊ะทำงาน เพื่อเปิดคอมและหาทางติดต่อกับ กาย ต่อ ...
ตาก็เหลือบไปเห็นโน้ตที่ขาทิ้งไว้ให้..พร้อมเงิน 500 บาท ...ใจดีจังแหะ ...
มีข้อความว่า..


“เมื่อคืนก็โอเคนะแก.. แต่ลีลาแกยังห่วยเหมือนเดิมเลยอ่ะเพื่อน... เงินห้าร้อยที่ทิ้งไว้ก็เป็นค่าตัวแกเมื่อคืนนะ..เรทก็ประมาณนี้แหละ อย่าถือกันเลยนะ ต้องฝึกอีกเยอะ...XD.. แล้วก็นะ..พ่อเราเสียตั้งแต่เราอยู่ ม ต้น แล้ว แกไม่เคยสนใจเลยอ่ะดิ 5555 แต่ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร..เราไม่ถือ...
ปล. ทำไมแกโดนหลอกเย็ดง่ายจังหว่ะ เพื่อน...”

…..

เบล ปล่อยกระดาษแผ่นนั้นให้ร่วงลงไปกับพื้นห้อง ...น้ำตาซึมออกมาเล็กน้อย...ความรู้สึกพังทลายป่นปี้เหมือนเหมือนพริกที่โดนสากหวดจนแหลกละเอียดไม่เหลือชิ้นดี ...
ทำไมกัน ความรู้สึกที่เธอให้เขาไป ..ทำไมเขาถึงตอบแทนกันแบบนี้..ไม่ใจร้ายเกินไปหน่อยเหรอ..ทำไมถึงไม่เห็นใจกันบ้างนะ คนอุตส่าห์เป็นห่วงจริงๆ และนี้หรือคือสิ่งที่ตอบแทนกลับมา ...ไอ้คนบ้าเอ๊ย ...

เบล คว้าเอาโหลแก้วที่ติดรูปสติ้กเกอร์รูปถ่ายของทั้งสองไว้ เขวี้ยงไปกระแทกกับกำแพงห้องจนแก้วแตกละเอียด ... แต่ถึงอย่างนั้น รูปถ่าย สติ้กเกอร์นั้นกลับไม่เป็นอะไรเลย ...
ขาทั้งสองสั่นสะท้านและทรุดตัวลงไป ..มิอาจจะยืนต่อได้อีก ..เบล เอามือปิดหน้าไว้และปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา...เกลียดเหลือเกิน...ไอ้คนแบบนี้..คนหลอกลวง..เล่นกับความรู้สึก...แย่ที่สุด...ไม่อยากเจอกายอีกต่อไปแล้ว..ไม่อยากเห็นหน้ามันอีกต่อไปแล้ว ..

เราเกลียดทุกอย่างที่เป็นมัน..เกลียดตัวมัน..แล้วเราก็เกลียดตัวเองด้วย ...

เราเกลียดตัวเองที่ดันรักมันไปแล้ว ...ทำไมกัน...ทำไมเราต้องไปรักไอ้คนแบบนี้ด้วย....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น